"Καληνύχτα Ελλάδα "

Του 16χρονου μαθητή Βασίλη Σκωλίκη, 

(bill_skol@hotmail.com)

Γιατί...;

Είμαι μαθητής ή επαγγελματίας σε πολυεθνική; Θέλω αύξηση, αλλά όχι χρημάτων. Ελεύθερου χρόνου. Θέλω μπόνους. Αλλά όχι ποσοστών. Αναζητώ απλά χαλάρωση. Δεν λέω να μην δουλέψω, αλλά όχι και να ρέψω. Θέλω την υγεία μου. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΟΥΤΕ MANAGER.

Ξυπνάω. Πάω σχολείο. Γυρνάω. Τρώω(;). Έχω διάβασμα. Πολύ διαβασμα. Έχω φροντιστήριο (γιατί ουσιαστικά μου το επιβάλλουν).Έχω κιάλλο διάβασμα. Θέλω να πάω γυμναστήριο, θέλω να κάτσω facebook, θέλω να διαβάσω ένα βιβλίο, θέλω να ακούσω μουσική , να παίξω μπάσκετ. “ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙΣΣΣΣΣ!!!” μου λέει η συνείδηση μου. Οκ. Τρώω. Κάνω μπάνιο. Κοιμάμαι. Πάμε πάλι από την αρχή. 

Μα είμαι μόλις 16 ετών!!! Ζω για να γράψω 5-6 διαγωνίσματα στις πανελλαδικές; Η ζω για να παλέψω με την ζωή και να νιώσω την ευτυχία ωριμάζοντας; Σίγουρα και οι εξετάσεις μια μάχη είναι. Αλλά πλέον δίχως όρια. 

Γιατί να μάθω τόσα βιβλία παπαγαλία για να τα γράψω ένα πρωί και μετά να τα ξεχάσω; Γιατί να κριθώ σύμφωνα με την ψυχολογική κατάσταση ενός εξειδικευμένου(;) -δίχως οδηγίες- διορθωτή;  

Γιατί πολύ απλά να μην μάθω - πολλά δεν λέω - αξιόλογα πράγματα που να με κάνουν μορφωμένο άλλα και καλύτερο σαν άνθρωπο; 

Γιατί αν δεν λύσω μια άσκηση επειδή δεν μου την είπαν στο φροντιστήριο να μην περάσω σε μια σχολή, και άλλος που του την είχαν διδάξει να πετύχει. Γιατί; Είναι καλύτερος; Πιο έξυπνος; Έχει καλύτερη κρίση; Η μάλλον ...καλύτερο καθηγητή! 

Γιατί σήμερα δεν κρίνεται ο μαθητής στις πανελλαδικές εξετάσεις αλλά σε μεγάλο βαθμό ο καθηγητής του στο φροντιστήριο και ελάχιστα στο σχολείο.

Ποιό είναι το πρόβλημα μου; Ότι δεν θα κριθώ για την αξία μου, αλλά για την παπαγαλία μου. 

ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ. Περνάω τα καλύτερα μου χρόνια πάνω από ένα γραφείο διαβάζοντας για το τίποτα. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ ΑΥΤΟ. Δεν λέω να μην διαβάσω. Ας διαβάσω κάτι ουσιώδες όμως.  

Είναι περίεργα τα πράγματα. Σίγουρα τα μαθηματικά είναι πολύ σημαντικά. Αλλά όχι τα μαθηματικά, η μαθηματική λογική και σκέψη. Σίγουρα η γλώσσα είναι πολύ σημαντική, αλλά η ανάπτυξη του προφορικού και του γραπτού λόγου. Και η φυσική, μέσα στην ζωή μας. Αλλά όχι η φυσική του σχολείου , η ερμηνεία των φυσικών φαινομένων. Και η βιολογία, πολύ ενδιαφέρουσα. Αλλά όχι η βιολογία που διδασκόμαστε, αλλά η γνώση από τι αποτελούμαστε εμείς και αυτά που τρεφόμαστε. Όλα ωραία είναι. Αλλά όχι στην διάσταση που μας τα βομβαρδίζουν. 

Έχουμε καταντήσει να μη σκεφτόμαστε, να μην επικοινωνούμε καθόλου, ή αν επικοινωνούμε να επικοινωνούμε λάθος. Δεν ξέρουμε τίποτα. Είμαστε αμόρφωτοι με πολλές γνώσεις. Δεν είμαστε σοφοί. Είμαστε ανθρωπάκια του συστήματος. 

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ....Καληνύχτα Ελλάδα