Κάστρο σε διαρκή πολιορκία

Tης Tασουλας Kαραϊσκακη

Σε δήμο του Λεκανοπεδίου διορίστηκαν δεκάδες άτομα με σημειωματάκια όπου αναγραφόταν ο βαθμός συγγένειάς τους με άτομα επιρροής - υψηλούς δημόσιους λειτουργούς, κυβερνητικούς αξιωματούχους, πολιτικούς. Σε φορέα του Δημοσίου εισήλθαν από το «παράθυρο» άνθρωποι όχι μόνο της κυβερνώσας παράταξης, αλλά όλων των κομμάτων, για διακομματική κάλυψη της αυθαιρεσίας. Σε ΔΕΚΟ και ευρωπαϊκά προγράμματα προσελήφθησαν, με ειδική εγκύκλιο, σιωπηλά, εκατοντάδες υπάλληλοι. Δεν έχει πολύ καιρό που λίστες με ρουσφέτια βρέθηκαν σε χέρια βουλευτών, υφυπουργών, υπουργών, που συμβάσεις έργου στο Δημόσιο ανανεώνονταν παράτυπα, με τρίμηνες διακοπές και άλλα τεχνάσματα...

Τα παραπάνω -και πλήθος παρόμοια- είναι που συντηρούν ζωηρή την πεποίθηση ότι το Δημόσιο παραμένει ένα ασφαλές «λιμάνι» για ικανούς και ανεπιτήδειους, άξιους και ανίδεους, συνεπείς και ανεύθυνους, φίλεργους και ακαμάτηδες. Σε όποιον τόνο κι αν αποσαφηνίζεται ότι είναι δύσκολοι καιροί για βολεψάκηδες, ότι οι πόρτες του Δημοσίου (πλην εκείνων της υγείας, της παιδείας, της ασφάλειας) έκλεισαν, ότι θα περικοπούν μισθοί, ότι ενδεχομένως θα γίνουν απολύσεις, το Δημόσιο παραμένει ένα κάστρο σε διαρκή πολιορκία.

Οι «δίοδοι» από τις οποίες συνεχίζουν να εισρέουν «κάποιοι», διαψεύδουν τη δεδηλωμένη πρόθεση για νοικοκύρεμα εντός του μηχανισμού. Κανείς δεν πιστεύει πραγματικά ότι μπορεί να μην υπάρξουν χρήματα για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι. Δεν γίνονται τα πάντα (δανεισμός με υψηλά επιτόκια) ώστε να εξασφαλιστεί και η μισθοδοσία του Δημοσίου; Μισθοί και συντάξεις (πάνω από 20 δισ. ετησίως) αποτελούν το 45,9% των πρωτογενών κρατικών δαπανών. Μπορεί να λέγεται ότι είσοδος στο Δημόσιο νοείται πλέον μόνο μέσω ΑΣΕΠ, ωστόσο ο Ελληνας δεν μπορεί να πεισθεί ότι δεν θα υπάρξουν ποτέ ξανά διορισμοί από την πίσω πόρτα. Και πώς, άλλωστε; Αν αυτό ήταν απτή πραγματικότητα, η Ελλάδα θα ήταν άλλη χώρα και η διοίκηση μια υγιής μηχανή χωρίς κρύπτες και λαγούμια ρουσφετιών και συναλλαγής βαθιά κρυμμένα στα έγκατά της. Και ευελπιστεί. Απομώρανση, τύφλωση, ακρισία, απερισκεψία; Οχι, απλή λογική. Η καλά κρατούσα και τα πάντα πληρούσα διαφθορά θα αποσαθρώσει και τους νέους φραγμούς...

Αλλωστε, όσο κι αν διατυμπανίζεται ότι από το 2011 θα πραγματοποιείται μια πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις ώστε να μειωθεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων, οι διαρκείς πιεστικές ανάγκες σε προσωπικό σχεδόν σε όλες τις υπηρεσίες (πίθος των Δαναΐδων το Δημόσιο, όσοι κι αν προσλαμβάνονται ποτέ δεν επαρκούν κυρίως λόγω των αποσπάσεων και του βολέματος σε ξεκούραστες θέσεις) διαψεύδουν τα έπεα.

Πριν από ένα μήνα εγκρίθηκαν από το ΑΣΕΠ 2.402 θέσεις με συμβάσεις μίσθωσης έργου, ενώ έχει ανάψει το πράσινο φως για την πρόσληψη 23.212 ακόμη ατόμων σε 750 φορείς (τα αιτήματα που κατέθεσαν οι φορείς στο ΑΣΕΠ ξεπερνούν τις 40.000). Τις εγκεκριμένες θέσεις υπολογίζεται ότι θα διεκδικήσουν 120.000 άτομα. Δηλαδή, 120.000 νέοι έχουν βάλει πλώρη για το Δημόσιο (όσοι μπορούν θα ασκήσουν κάθε είδους πίεση για χαριστική πράξη).

Αυτό από μόνο του αποτελεί ένα τεράστιο πρόβλημα. Ούτε ένα μικρό διάλειμμα μαχητικότητας και δημιουργικής ευφορίας, ούτε μια ανάσα πολιτικής ευδίας.

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ