Του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ
Το σκεπτικό του επίσημου κυβερνητικού «κατσαπλιά» σχετικά με τη «Διαύγεια» είναι απλό: «Εσύ θα δουλεύεις από το πρωί μέχρι το βράδυ, θα πληρώνεις φόρους και εγώ δεν θα σου δίνω λογαριασμό πού θα τα ξοδεύω».
Όλα αυτά προκύπτουν σαν αβίαστο συμπέρασμα από τα λεγόμενα του Παύλου Πολάκη σε επιτροπή της Βουλής. Επικαλούμενος έναν «παλιό αυτοδιοικητικό» (που δεν ξέρουμε τίποτα για το ποιόν του αφού ο Παύλος Πολάκης φρόντισε να τον κρατήσει ανώνυμο), «οι νόμοι, οι διαδικασίες, οι διαύγειες, τα διατάγματα, οι εγκρίσεις, τα δέκα επίπεδα και τα λοιπά, είναι ένα “κάστρο” υποτίθεται διαφάνειας, νομιμότητας, τιμιότητας, ελέγχου και τα λοιπά. Και εκεί μέσα τρώνε. Και το έχουν φτιάξει αυτό το «κάστρο» για να μην μπει και φάει και κάποιος άλλος» (αυτά τα είπε επί λέξει).
Άρα; Η διαύγεια είναι κακό πράγμα. Διότι του το είπε «κάποιος».
Ποιος; Ένας παλιός «αυτοδιοικητικός». Αυτό. Και προφανώς στον κόσμο του Παύλου Πολάκη –του ανθρώπου που υπερήφανα δήλωνε ότι κρατάει διπλά βιβλία ως δήμαρχος Σφακίων– το απόφθεγμα ενός μυστηριώδους τύπου που τον αποκαλεί «Παυλή», είναι ιερό. Έστω κι αν αφορά μια παραδοξολογία. Που εν ολίγοις λέει ότι το να είσαι υποχρεωμένος να λογοδοτείς για τα κονδύλια που διαχειρίζεσαι διευκολύνει περισσότερο το «φαγοπότι» από το να μην είσαι υποχρεωμένος να λογοδοτείς.
Φυσικά όλοι ξέρουμε τι σημαίνει «λαός» στο σύμπαν του Παύλου Πολάκη: Είναι τα «πελατάκια» του. Οι ψηφοφόροι του.
Εκείνο το ασκέρι που δεν αναγνωρίζει κανένα νόμο γιατί τον περιορίζει. Όπως και οι χρυσαυγίτες.
Εκείνος ο εσμός που πατάει like, όταν κάθε τόσο ο «Παυλάρας» κάνει bullying με τις τοποθετήσεις του μέσα στον «δημόσιο διάλογο» του facebook.
Γιατί να θέλουν τη «διαύγεια» όλοι αυτοί; Καλύτερα δεν είναι οι αναθέσεις και τα κονδύλια να μοιράζονται πίσω από κλειστές πόρτες; Χωρίς να ξέρει κανείς πού πάνε;
Και το χειρότερο είναι ότι...
όλα αυτά λέγονται και σχεδιάζονται στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος. Δηλαδή, έτσι χωρίς απόδειξη, χωρίς επιχειρηματολογία, λες και ξύπνησε μέσα στον Παύλο Πολάκη ένα «καψωχοειδές», η διαύγεια, είναι κάτι πονηρό. Ένα «κάστρο» για λίγους.
Τελικά ο πατριωτισμός δεν είναι το τελευταίο καταφύγιο του λαμόγιου. Μερικά λαμόγια βρίσκουν τελευταίο καταφύγιο και στον «φιλολαϊκισμό».
Άλλωστε η πονηριά στη χρήση του ρήματος «τρώνε» είναι παραπάνω από προφανής. Με το «τρώνε», έτσι αόριστα και αυθαίρετα ερεθίζεις αντανακλαστικά δεκαετιών. Και αγκαλιάζεις όλο το λαϊκιστικό αφήγημα, ότι οι νόμοι είναι φτιαγμένοι για να μας αφήνουν στην απέξω. Να μην τρώμε. Άρα πρέπει να σπάσουμε το «κάστρο», που λέει και μυστηριώδης μέντορας του Πολάκη.
Να σπάσουμε το κάστρο όχι επειδή τρώνε οι άλλοι. Αλλά επειδή δεν αφήνουν κανέναν άλλο να φάει. Δηλαδή, δεν αφήνουν κι εμάς. Το «γιούργια» στα κρατικά φράγκα, χωρίς ελέγχους και διαδικασίες, διά στόματος ενός αναπληρωτή υπουργού. Και αυτός που είναι πιο οπλισμένος ή πιο αποφασισμένος, ας προλάβει.
Οι υπόλοιποι θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε για να τους τροφοδοτούμε. Και να μας κοροϊδεύουν μέσα στα μούτρα μας, ότι μπορείς να παρομοιάζεις τη «διαύγεια» με κάτι ερμητικά κλειστό όπως ένα κάστρο.
Και να θυμόμαστε τις «λαμογιές» που βγήκαν στη φόρα όσο υπήρχε. Πριν ο Πολάκης και οι «αυτοδιοικητικοί» του την γκρεμίσουν, επειδή αποφάσισαν ότι είναι κάτι εχθρικό. Γιατί δεν αφήνει ελεύθερο το «λεβεντο-πλιάτσικο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου