"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Το προϊόν πάσχει.



«Η κυβέρνηση χάνει το στοίχημα της ΕΡΤ κάθε μέρα». Δεν το είπε ο Ζούλας. Το είπε ο Νίκος Φίλης, επικαλούμενος και τη δημοσιογραφική του ιδιότητα. Το προϊόν πάσχει.


Θα μπορούσε να εγγράψει κανείς τη βολή του Φίλη στην εσωκομματική βεντέτα που μαίνεται μεταξύ του Νίκου Παππά και πολλών παλαιών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα βρίσκεται σε μεταβατική φάση – ενόψει και του επερχόμενου εκλογικού πεπρωμένου. Ομως, πέρα από τα ενδοσυριζαϊκά απωθημένα, το θέμα της ΕΡΤ επανέρχεται διαρκώς σαν τύψη.


Ο Παππάς διαφημίζει αυτό που εκπέμπεται ως επίτευγμά του. Ακούει σε αυτό φωνές. Φωνές που τάχα ασκούν από την ΕΡΤ κριτική στον ίδιο και στην κυβέρνησή του. Υπερασπίζεται δε τα κανάλια που έχουν στηθεί υπό την αιγίδα του ως «δημόσια τηλεόραση» – την οποία εχθρεύεται η Ν.Δ., όπως εχθρεύεται καθετί δημόσιο.


Το γεγονός, όμως, ότι η ΕΡΤ αντλεί δημόσιους πόρους δεν την καθιστά δημόσια – με την έννοια της κοινής ωφέλειας. Δεν χρειαζόταν ούτε η παραδοχή του Φίλη ούτε το υβριστικό κρούσμα που προκάλεσε το εμπάργκο της Νέας Δημοκρατίας για να φανεί τι στόχευσης πρόγραμμα παράγεται στην Αγία Παρασκευή σαν «ενημερωτικό». Δεν χρειαζόταν καν το ανακοινωθέν της ΠΟΣΠΕΡΤ –της οργάνωσης που πρωτοτυπεί κάνοντας συνδικαλισμό κατά της αντιπολίτευσης– που επανέλαβε γραπτώς όσα είχαν ειπωθεί στον τηλεοπτικό αέρα κατά του Μητσοτάκη, υποτίθεται, με καφενειακό αυθορμητισμό.


Το στοίχημα που ο Φίλης λέει ότι χάθηκε δεν ήταν στοίχημα. Ηταν μια εξαρχής χαμένη υπόθεση. Δεν υπήρχε η πολιτική, αλλά –ας μείνει μεταξύ μας– ούτε η δημοσιογραφική κουλτούρα για να δώσει υπόσταση στο εγχείρημα ενός δημόσιου φορέα ενημέρωσης που θα είναι αξιόπιστος και καίριος· που θα ξέφευγε από τον κανόνα της προπαγανδιστικής πλήξης.


Το ερώτημα είναι γιατί η αξιωματική αντιπολίτευση υπεραντέδρασε στην καταστατική μονοχρωμία ενός Μέσου αμελητέας επιρροής, δανειζόμενη μάλιστα ένα εφέ από το συριζαϊκό ρεπερτόριο – το περιβόητο «εμπάργκο». Γιατί επέλεξε να πυροδοτήσει μια αντιπαράθεση αποπροσανατολιστική από την ατζέντα που η ίδια υποδεικνύει ως μείζονα;


Χθες, η Κύπρος δανείστηκε με επιτόκιο 2,4%. Εδώ, γιορτάζουμε ένα μήνα Εξόδου χωρίς να διαφαίνεται έξοδος στις αγορές. Και ωστόσο, η αντιπολίτευση κοπανιέται για ένα μαγαζί, από το οποίο κανείς ποτέ δεν περίμενε «ορθογραφία».


Στο τουίτερ του Χάρη Γεωργιάδη, του υπουργού Οικονομικών της Κύπρου, πάνω από τη χαρμόσυνη είδηση για το δεκαετές ομόλογο, ήταν «καρφιτσωμένη» μία ρήση του Τσώρτσιλ, που διαβαζόταν σαν αθέλητη συμβουλή προς τoυς ΕΡΤομάχους: 


 Αν σταματάς για να πετροβολήσεις κάθε σκυλί που σου γαβγίζει, δεν θα φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: