Όταν η μητέρα ενός ανηλίκου συλλαμβάνεται και προφυλακίζεται, για
οποιονδήποτε λόγο, η νομοθεσία προβλέπει πως αν το ανήλικο είναι
μικρότερο των τριών ετών μένει μαζί της σε ειδικό χώρο που διαμορφώνεται
στη φυλακή. Διαφωνεί κανένας;
Για ένα παιδί πάνω από 3 ετών όταν
και οι δύο γονείς είναι στη φυλακή, πρέπει κάποιος να αποφασίσει πού θα
μείνει. Αυτός ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι κάποιος από τους δύο γονείς, διότι
ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΑ κανείς τους δεν είναι σε θέση να μεριμνήσει
για την ψυχική και πνευματική υγεία του παιδιού.
Η γονική μέριμνα δεν
εξαντλείται στο να ταΐζεις και να ντύνεις ένα παιδί, ε;
Ποιος λοιπόν θα κρίνει το πού θα μείνει το παιδί;
Ευτυχώς όχι οι παντογνώστες των social media.
Ο νόμος προβλέπει ότι αυτό το αποφασίζει η Δικαιοσύνη, μετά από εισήγηση ειδικών κοινωνικών λειτουργών που θα μελετήσουν και θα συγκρίνουν τις προσφερόμενες επιλογές, ξεκινώντας από το κοντινό περιβάλλον του παιδιού.
Μπορεί το συγγενικό περιβάλλον
ενός τρομοκράτη να είναι φυσιολογικό και να μπορεί να αναλάβει αυτό το
έργο. Και η κοινή λογική και η νομοθεσία δεν κατηγορούν έναν συγγενή για
υπόθαλψη εγκληματία, διότι αναγνωρίζουν ότι οι δεσμοί αίματος
εμποδίζουν μία μάνα από το να καταγγείλει την κόρη της, κι ας είναι
τρομοκράτης, κι ας διαφωνεί με τις δραστηριότητές της.Κανένας δεν λέει ότι όλο το σόι ενός παραβατικού είναι φυλακόβιοι. Μπορεί να είναι εξαιρετικοί άνθρωποι – και όλοι ξέρουμε εξαιρετικούς ανθρώπους που τα παιδιά τους για κάποιον λόγο πήραν τον στραβό δρόμο. Μπορεί όμως και να μην είναι.
Επ’ αυτού δεν θα αποφανθώ ούτε εγώ ούτε εσύ, ούτε, βεβαίως, οι πολιτικοί. Θα αποφανθούν οι ειδικοί.
Και οι πολιτικοί που κατά τα άλλα ζητούν σεβασμό της ανεξαρτησίας των εξουσιών, καλό θα είναι να σέβονται και την ανεξαρτησία των υπηρεσιών, και να μην τις υποκαθιστούν. Σωστά;
Μέχρι λοιπόν να αποφανθούν οι ειδικοί, το παιδί κάπου πρέπει να μένει. Και ο καταλληλότερος χώρος είναι ένα δημόσιο ίδρυμα το οποίο υποτίθεται ότι έχει τις δομές, τους ανθρώπους και την πείρα να αναλάβει κάτι τέτοιο.
Καλό είναι επίσης το παιδί να προστατεύεται από τις ύαινες της δημόσιας ζωής:
πολιτικάντες και δημοσιογράφους.
Άρα, ορθώς απαγορεύονται οι επισκέψεις σε κάθε πολιτικό νούμερο που βρήκε ευκαιρία να πουλήσει ανθρωπιά και να κάνει το κομμάτι του μπροστά στις κάμερες.
Και ορθώς...
επιτρέπονται οι επισκέψεις των συγγενών του παιδιού.
Διαφωνεί κανένας με τα παραπάνω;
Καταθέτω λοιπόν την άποψή μου για τη Ρουπιάδα των ημερών και την επεκτείνω σε κάθε παρόμοια περίπτωση ενός παιδιού που ατύχησε να έχει εγκληματίες ή έστω ακατάλληλους γονείς: θεωρώ πολύ σωστές τις προβλέψεις της νομοθεσίας και ολόσωστο τον χειρισμό του θέματος από τις Αρχές.
Δεν μπορώ να σκεφθώ τι άλλο θα έπρεπε να γίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου