Πριν από λίγα χρόνια ο Ερντογάν που κρατούσε ανοικτή γραμμή
επικοινωνίας με την Τεχεράνη προσφερόταν να μεσολαβήσει για να βρεθεί
λύση στο πρόβλημα του διεθνούς ελέγχου του πυρηνικού προγράμματος του
Ιράν, ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα απόκτησης πυρηνικού οπλοστασίου.
Στην ουσία, το ενδεχόμενο να γίνει η Τεχεράνη πυρηνική δύναμη
απασχολούσε σοβαρά την Αγκυρα, καθώς μια παρόμοια εξέλιξη θα έδινε
προβάδισμα στην Τεχεράνη στους περιφερειακούς συσχετισμούς. Επί πλέον,
θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια την Τουρκία στην απόκτηση πυρηνικού
οπλοστασίου, με τη Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο να ακολουθούν.
Σήμερα, ήδη η Τουρκία του Ερντογάν βρίσκεται απέναντι στις ΗΠΑ και το
Ιράν, σε μια σειρά από περιφερειακά μέτωπα: Από τη Συρία, όπου οι ΗΠΑ
μέσω Ιράν και Ιράκ έχουν de facto συνεργασία με τον Ασαντ και το
Μπααθικό Καθεστώς της Δαμασκού, μέχρι το Ιράκ, όπου η επιρροή της
Αγκύρας εξασκείται αρνητικά για τη σιιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης και
την Ουάσιγκτον και την Τεχεράνη που την στηρίζουν. Είτε μέσω της
προσπάθειας του Ερντογάν να καταστήσει το Κουρδικό Βόρειο Ιράκ τουρκικό
προτεκτοράτο, είτε με την ενθάρρυνση της ηγεσίας των Σουνιτών του
Κεντρικού Ιράκ να κρατούν σκληρή στάση απέναντι στην κεντρική κυβέρνηση
της χώρας.
Αν τα παραπάνω έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής εύκολα, μπορούμε να φαντασθούμε τι προβολές στο μέλλον γίνονται στην Αγκυρα με τον συνυπολογισμό μιας συμμαχίας ΗΠΑ-Ιράν: Ερντογάν και Νταβούτογλου βλέπουν τη Χεζμπολάχ, τους Φρουρούς της Επανάστασης, άλλα και μονάδες του ιρανικού στρατού να καταδιώκουν σε χερσαίες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις τους Τζιχαντιστές δίπλα στη μεθόριο Τουρκίας-Συρίας.
Είναι βέβαιο ότι με δεδομένη
την αντιπαλότητα Αγκύρας -Τελ Αβίβ και την ορατή εκδίωξή της από
Συρία-Ιράκ, η Αγκυρα προεξοφλεί ότι πολύ γρήγορα θα χάσει κάθε επιρροή
στη Γάζα και την ηγεσία της Χαμάς, η οποία αργά ή γρήγορα θα
επαναπροσεγγίσει την Τεχεράνη.
Πιο πολύ και από το Ισραήλ, η
Τουρκία από ό,τι φαίνεται θα πληρώσει τουλάχιστον σε πρώτη φάση το πιο
ακριβό τίμημα ως παράπλευρη ζημιά του εξυφαινόμενου ειδυλλίου ΗΠΑ -
Ιράν:
Ερντογάν και Νταβούτογλου στην ουσία θα υπογράψουν ένα
δεύτερο πιστοποιητικό θανάτου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που διαλύθηκε
το 1918, εγκαταλείφθηκε ως στόχος μετααυτοκρατορικής επιρροής από τον
Κεμάλ το 1925 και επιχειρήθηκε να αναστηθεί δειλά -δειλά από τον Οζάλ τη
δεκαετία του '80 και τα τελευταία χρόνια από τον θαυμαστή του Σουλτάνου
Σελίμ και τον συγγραφέα του στρατηγικού βάθους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου