Του Γιώργου Κράλογλου
Δουλειά και λεφτά στην τσέπη τους αν τα βρούμε με τους δανειστές θα έχουν μόνο οι κρατικοί υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι που πληρώνει το κράτος.
Δουλειά και λεφτά στην τσέπη τους αν τα βρούμε με τους δανειστές θα έχουν μόνο οι κρατικοί υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι που πληρώνει το κράτος.
Για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα παίζονται και μισθοί και δουλειά λόγω στάσης πληρωμών για πάνω από 4 δισ. ευρώ κρατικά φέσια (επιστροφές φόρων, προμήθειες) και σε χρωστούμενα κοινοτικά και δημόσια κονδύλια προς ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Αυτό δεν είναι στάση πληρωμών;
Πάει να περάσει στα ψιλά των αριστερών πανηγυρισμών ότι η κυβέρνηση «Κοινωνικής Σωτηρίας» του ΣΥΡΙΖΑ με την άρνησή της να αναγνωρίσει υποχρεώσεις της χώρας (ώστε να πάρει άμεσα τα δανεικά της τρέχουσας σύμβασης για να πληρώσει και τα χρέη Μαρτίου) στεγνώνει την αγορά από ρευστό και οδηγεί σε απόγνωση τον ιδιωτικό τομέα, ως «επάρατο» (με κρατικό φέσι των 4-4,5 δισ. στην πλάτη), βάζοντας σε κίνδυνο και τους εργαζόμενους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Γιατί οι πάνω από 10.000 επιχειρήσεις που διεκδικούν από το κράτος μέχρι και επιστροφή ΦΠΑ (περίπου 1 δισ. ευρώ) έχουν άμεση ανάγκη πάνω από 5 δισ. ρευστού για να αγοράσουν προϊόντα και (κυρίως) πρώτες ύλες να κινήσουν τα μαγαζιά τους επειδή οι ξένοι προμηθευτές φοβούμενοι πιστωτικό γεγονός στην Ελλάδα ζητούν εδώ και 20 ημέρες μόνο μετρητά.
Οι προμηθευτές αυτοί (εκ των πρώτων οι Ισπανοί, οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί) δεν δέχονται Τραπεζικές εγγυήσεις, ενώ οι Οργανισμοί Ασφάλισης Πιστώσεων δεν ασφαλίζουν ελληνικές πιστώσεις και οι ελληνικές Τράπεζες έχουν κλειστές αυτές τις κάνουλες.
Παρ΄ όλα αυτά η αριστερή κυβέρνηση «Κοινωνικής Σωτηρίας» του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει τα παγκοσμίου γελοιότητας παιχνίδια της με τους δανειστές προκειμένου να κρατάει «ψυχωμένους» τους οπαδούς της και αδιαφορεί για τις επιχειρήσεις που απασχολούν ιδιωτικούς υπαλλήλους ίσως επειδή δεν εμπίπτουν στο πρόγραμμα σωτηρίας...
Για τους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα η κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας έριξε μόνο το προεκλογικό ξεροκόμματο του κατώτατου μισθού των 751 ευρώ χωρίς βεβαίως να υπόσχεται και εργοδότες για να τον καταβάλλουν. Στο κάτω-κάτω δεν έχει καμία δουλειά με τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
Άλλωστε η αριστερή κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας και οι Κατρούγκαλοι έχουν ήδη επιλέξει αυτούς που θα συμπεριλάβουν στην «Σωτηρία»... Και στην «λίστα» αυτή δεν περιλαμβάνονται οι ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Έτσι ενώ από την μία πλευρά υπόσχεται κατώτατο 751 ευρώ, από την άλλη με στάση πληρωμών στα κρατικά φέσια προς τον ιδιωτικό τομέα οδηγεί την αγορά σε απόγνωση αφού γνωρίζει πολύ καλά ότι ρευστότητα από Τράπεζες αποκλείεται μέσα στην σύγχυση που προκαλεί ο κίνδυνος πτώχευσης.
Το δε τραγικό και η εμφανής ειρωνεία είναι ότι το 2012 που υπήρξε και πάλι κίνδυνος πιστωτικού γεγονότος και οι ξένοι έκοψαν την πίστωση σε εισαγωγές προς την Ελλάδα το «σοφό» καθηγηταριό του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκ των πρώτων που μίλαγαν για κατάρρευση των μικρομεσαίων και εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων στο δρόμο.
Αντίθετα με το 2012, σήμερα επιτρέπουν στον Κατρούγκαλο να προκαλεί την κοινωνία και τους δανειστές μονιμοποιώντας 40.000 συμβασιούχους κρατικούς υπαλλήλους με το επιχείρημα ότι είναι με συμβάσεις αορίστου χρόνου...
Μονιμοποιεί 40.000 άτομα στο κράτος (σε μια περίοδο που πληρώνουμε όλοι τα χρέη της Ελλάδας με αίμα) θεωρώντας επουσιώδες θέμα την αξιολόγησή και την χρησιμότητά τους.
Το μόνο που μετράνε οι «ευαίσθητοι»... Μαρξιστες και Λενινιστές είναι οι ψήφοι που υπολογίζονται επί τέσσερα για κάθε μονιμοποίηση.
Πάει να περάσει στα ψιλά των αριστερών πανηγυρισμών ότι η κυβέρνηση «Κοινωνικής Σωτηρίας» του ΣΥΡΙΖΑ με την άρνησή της να αναγνωρίσει υποχρεώσεις της χώρας (ώστε να πάρει άμεσα τα δανεικά της τρέχουσας σύμβασης για να πληρώσει και τα χρέη Μαρτίου) στεγνώνει την αγορά από ρευστό και οδηγεί σε απόγνωση τον ιδιωτικό τομέα, ως «επάρατο» (με κρατικό φέσι των 4-4,5 δισ. στην πλάτη), βάζοντας σε κίνδυνο και τους εργαζόμενους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Γιατί οι πάνω από 10.000 επιχειρήσεις που διεκδικούν από το κράτος μέχρι και επιστροφή ΦΠΑ (περίπου 1 δισ. ευρώ) έχουν άμεση ανάγκη πάνω από 5 δισ. ρευστού για να αγοράσουν προϊόντα και (κυρίως) πρώτες ύλες να κινήσουν τα μαγαζιά τους επειδή οι ξένοι προμηθευτές φοβούμενοι πιστωτικό γεγονός στην Ελλάδα ζητούν εδώ και 20 ημέρες μόνο μετρητά.
Οι προμηθευτές αυτοί (εκ των πρώτων οι Ισπανοί, οι Βέλγοι και οι Ολλανδοί) δεν δέχονται Τραπεζικές εγγυήσεις, ενώ οι Οργανισμοί Ασφάλισης Πιστώσεων δεν ασφαλίζουν ελληνικές πιστώσεις και οι ελληνικές Τράπεζες έχουν κλειστές αυτές τις κάνουλες.
Παρ΄ όλα αυτά η αριστερή κυβέρνηση «Κοινωνικής Σωτηρίας» του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει τα παγκοσμίου γελοιότητας παιχνίδια της με τους δανειστές προκειμένου να κρατάει «ψυχωμένους» τους οπαδούς της και αδιαφορεί για τις επιχειρήσεις που απασχολούν ιδιωτικούς υπαλλήλους ίσως επειδή δεν εμπίπτουν στο πρόγραμμα σωτηρίας...
Για τους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα η κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας έριξε μόνο το προεκλογικό ξεροκόμματο του κατώτατου μισθού των 751 ευρώ χωρίς βεβαίως να υπόσχεται και εργοδότες για να τον καταβάλλουν. Στο κάτω-κάτω δεν έχει καμία δουλειά με τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
Άλλωστε η αριστερή κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας και οι Κατρούγκαλοι έχουν ήδη επιλέξει αυτούς που θα συμπεριλάβουν στην «Σωτηρία»... Και στην «λίστα» αυτή δεν περιλαμβάνονται οι ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Έτσι ενώ από την μία πλευρά υπόσχεται κατώτατο 751 ευρώ, από την άλλη με στάση πληρωμών στα κρατικά φέσια προς τον ιδιωτικό τομέα οδηγεί την αγορά σε απόγνωση αφού γνωρίζει πολύ καλά ότι ρευστότητα από Τράπεζες αποκλείεται μέσα στην σύγχυση που προκαλεί ο κίνδυνος πτώχευσης.
Το δε τραγικό και η εμφανής ειρωνεία είναι ότι το 2012 που υπήρξε και πάλι κίνδυνος πιστωτικού γεγονότος και οι ξένοι έκοψαν την πίστωση σε εισαγωγές προς την Ελλάδα το «σοφό» καθηγηταριό του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκ των πρώτων που μίλαγαν για κατάρρευση των μικρομεσαίων και εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων στο δρόμο.
Αντίθετα με το 2012, σήμερα επιτρέπουν στον Κατρούγκαλο να προκαλεί την κοινωνία και τους δανειστές μονιμοποιώντας 40.000 συμβασιούχους κρατικούς υπαλλήλους με το επιχείρημα ότι είναι με συμβάσεις αορίστου χρόνου...
Μονιμοποιεί 40.000 άτομα στο κράτος (σε μια περίοδο που πληρώνουμε όλοι τα χρέη της Ελλάδας με αίμα) θεωρώντας επουσιώδες θέμα την αξιολόγησή και την χρησιμότητά τους.
Το μόνο που μετράνε οι «ευαίσθητοι»... Μαρξιστες και Λενινιστές είναι οι ψήφοι που υπολογίζονται επί τέσσερα για κάθε μονιμοποίηση.
Αυτή η άλλη Ελλάδα του ιδιωτικού τομέα (παρασιτική για τους αριστερούς) είναι προφανώς ανύπαρκτη για τον ΣΥΡΙΖΑ και ας απασχολεί πάνω από 1.000.000 εργάτες και υπαλλήλους, ενώ υπό προϋποθέσεις ανάπτυξης μπορεί να προσφέρει δουλειά και στους 1.500.000 ανέργους.
Σημειώνω τον χαρακτηρισμό παρασιτική Ελλάδα των ιδιωτών γιατί εάν άκουσαν καλά κάποιοι εκπρόσωποι του ιδιωτικού τομέα εκπαίδευσης (σε διάλογο με κυβερνητικούς παράγοντες) εκφράστηκε η άποψη πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα συνεχίσει να τρέφει τον παρασιτικό ιδιωτικό τομέα στην παιδεία...
Αλλά η Ελλάδα των ιδιωτικών επιχειρήσεων είναι υπαρκτή ως πειραματόζωο του Βαρουφάκη για να εξασκήσει τους κομματικούς αφισοκολλητές του ΣΥΡΙΖΑ στο «επάγγελμα» του καλωδιωμένου φοροπληροφοριοδότη... Και σε αυτήν την Ελλάδα δεν χάθηκε ο κόσμος... αν στεγνώνει η αγορά από ρευστό για να παριστάνει η κυβέρνηση «Κοινωνικής Σωτηρίας» τον τσαμπουκά και ότι δεν έχει ανάγκη τις δόσεις της τρέχουσας σύμβασης και την Τρόικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου