Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ενήργησε σαν «άλλος» στην αντιπολιτευτική του πορεία μέχρι και τις εκλογές
Το βλέπει κανείς καθαρά στην προσπάθεια τονισμού της διαφορετικότητας. Το μήνυμα είναι απελπιστικά έντονο: Τα κάνουμε όλα διαφορετικά, από το ντύσιμο με τη στιλιστική επιλογή «χωρίς γραβάτα» που έγινε «must» αριστεροφροσύνης μέχρι την επίμονη προαναγγελία για σύγκρουση με τα συμφέροντα, τη διαπλοκή και την πλουτοκρατία.
Το νιώθει κανείς στην ατμόσφαιρα, που μετά την κάλπη μεταλλάσσεται από αγωνιστική πάλη για την εξουσία σε αγωνιστική διαχείριση της εξουσίας με μια επικοινωνιακή υπερέκθεση που καταντά αγωνιώδης. Το αντιλαμβάνεται στον υπερτονισμό λέξεων και στερεοτύπων που παραπέμπουν στο συντροφικό κώδικα επικοινωνίας και το ψιθύρισμα όρων ή θέσεων που -φευ- παραπέμπουν σε mainstream πολιτικές.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, πρόκειται για μια ersatz Αριστερά η οποία συγκυβερνά κατ’ επιλογήν και όχι κατ’ ανάγκη με ένα δεξιότερο της… Δεξιάς κόμμα, έχοντας αφήσει πίσω της το ασφαλές καταγγελτικό - υποσχετικό της παρελθόν, ενώ την ίδια στιγμή καλείται να παλέψει με τους βαρέων βαρών της Ε.Ε. και να μη βρεθεί από τον πρώτο γύρο στο καναβάτσο.
Υπό μία έννοια ζει για πρώτη φορά το greek drama της, καθώς
καλείται να αποδείξει ότι δεν είναι σαν τους άλλους.
Και ποιο ήταν το
κύριο αρνητικό χαρακτηριστικό των άλλων;
Η αναξιοπιστία σε όλα τα επίπεδα… Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι
ενήργησε σαν «άλλος» στην αντιπολιτευτική του πορεία μέχρι και τις
εκλογές. Δεν χάραξε ένα νέο δρόμο ώστε να βρεθεί στην εξουσία χωρίς
βαρίδια, περπάτησε στον ασφαλή παλαιό και δοκιμασμένο κουβαλώντας όμως
όλες τις υποσχετικές και τις εγγυητικές που επέλεξε να χρησιμοποιήσει
για να κερδίσει τον αγώνα.
Εξ αυτών οι μισές θα θαφτούν, κάποιες θα υλοποιηθούν σχετικά ήρεμα και κάποιες άλλες θα γίνουν πεδίο σφοδρής πολιτικής μάχης με εχθρό το κατεστημένο κ.λπ. Αυτές οι τελευταίες είναι και η ελπίδα της νέας κυβέρνησης, σε αυτές θα επιχειρήσει να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας, να τις κάνει σημαίες, λάβαρα, σύμβολα ή ό,τι άλλο ταιριάζει στην περίπτωση. Αυτές θα είναι τα θεάματα του γνωστού τρίπτυχου «άρτος, οίνος και θεάματα» της αρένας ενώ στις κερκίδες ο λαός θα αδημονεί να «δει» την άγρια σύγκρουση σε συνέχειες.
Τώρα πόσο κοντά θα είναι το υποκατάστατο στη γνήσια συνταγή, στο πρωτότυπο ή πόσο θα αποκλίνει θα το δείξει ο χρόνος. Πανδαμάτωρ και κυρίως πολύτιμος στην προκειμένη περίπτωση.
Ανάμεσα στο μπλε ελεκτρίκ πουκάμισο του νέου super star των social media ΥΠΟΙΚ και το δώρο-γραβάτα του Ιταλού πρωθυπουργού στον Ελληνα ομόλογό του μεσολαβούν μία μέρα και μία αιωνιότητα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου