Ο αποκεφαλισμός υπήρξε ανέκαθεν
ένας ανέξοδος τρόπος εκτέλεσης και θα λέγαμε, ένας από τους πλέον
ανώδυνους, αρκεί ο δήμιος-εκτελεστής να μην είναι αδέξιος και αρκεί να
έχει ένα καλά ακονισμένο, κοφτερό μαχαίρι/ξίφος/πέλεκυ ώστε να
ολοκληρώνει το έργο με ένα μόνο χτύπημα.
Γι' αυτό ο εκτελούμενος όφειλε -για το καλό του- να τον
δωροδοκήσει διακριτικά με ένα χρυσό νόμισμα.
Ο όρος «Capital
punishment», κεφαλική ποινή από το λατινικό caput (κεφάλι), έχει γίνει
πλέον μια φράση που καλύπτει όλες τις μορφές θανατικής ποινής και όχι
μόνον τον αποκεφαλισμό.
Στην αρχαία Ρώμη ήταν ένας από τους λιγότερα ταπεινωτικούς και
περισσότερο αξιοπρεπείς τρόπους εκτέλεσης, για τούτο και πολλοί
θανατοποινίτες ένιωθαν ικανοποιημένοι για την ποινή και τον τρόπο
εκτέλεσής της.
Χρησιμοποιήθηκε ευρέως σε Ευρώπη και Ασία, αλλά τώρα έχει
περιοριστεί στη Σαουδική Αραβία και το Ιράν.
Η πρόοδος της τεχνολογίας,
ωστόσο, συνετέλεσε ώστε ο θάνατος διά αποκεφαλισμού να καταστεί σχεδόν
τελείως ανώδυνος με την εφεύρεση της γκιλοτίνας (πιο εντυπωσιακά και πιο
εύχρηστα «καρμανιόλας») με τους δύο ψηλούς ορθοστάτες και τη βαριά
λεπίδα που έπεφτε από ψηλά ώστε ο εκτελούμενος «ούτε που καταλάβαινε».
Εκτός και εάν δεν έχανε αμέσως τις αισθήσεις του, οπότε μπορούσε να τις
διατηρήσει ενδεχομένως για περίπου 5-6 δευτερόλεπτα, κατά πώς λένε
μελετητές του θέματος, βλέποντας με οδύνη το κορμί του χωρισμένο από το
κεφάλι του. Ο θάνατος επερχόταν λόγω του αποχωρισμού του μυελού από τη
σπονδυλική στήλη και τη συνακόλουθη πρόκληση ακατάσχετης αιμορραγίας.
Η γκιλοτίνα ήταν σχεδόν ο αποκλειστικός τρόπος εκτέλεσης κατά τη
διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης (1789) και από τα πιο επιφανή μέλη
της γαλλικής κοινωνίας που την υπέστησαν ήταν:
Ο Γάλλος βασιλιάς
Λουδοβίκος ΙΣΤ', η χαριτωμένη σύζυγός του Μαρία-Αντουανέτα που είχε πει
το αξέχαστο: «Μα γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι, αν πεινάνε;» -όταν την
πληροφόρησαν ότι λαός είχε ξεσηκωθεί και ζητούσε ψωμί-, αλλά και ο
μεγάλος χημικός Αντουάν Λαβουαζιέ.
Εν έτει 2014 ο αποκεφαλισμός επανακάμπτει από τους τζιχαντιστές
ως μακάβρια μόδα και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον,
αναφερόμενος στους αποκεφαλισμούς δύο Αμερικανών, χαρακτήρισε την πράξη
«Disgusting»-«αηδιαστική», αποδεικνύοντας πόση δυσκολία αντιμετωπίζει
στην έκφραση των χαρακτηρισμών του. Ο αποκεφαλισμός προκαλεί τρόμο,
οδύνη, φρίκη κ.ά. Το «αηδιαστικός» αρμόζει καλύτερα σε πράξεις π.χ.
αιμομιξίας, βιασμών, τεμαχισμού πτωμάτων και παιδεραστίας στην οποία
διαπρέπουν τόσο οι Αγγλικανοί όσο και οι Καθολικοί ανώτατοι ιερωμένοι.
Παρεμπιπτόντως δεν χρησιμοποιώ τη λέξη «παιδοφιλία» γιατί κανονικά θα
έπρεπε να σημαίνει «αγάπη για τα παιδιά» χωρίς καμιά σεξουαλική αναφορά,
π.χ. η αγάπη μιας μάνας για όλα τα παιδιά θα έπρεπε να αποδίδεται με τη
λέξη παιδοφιλία.
Δεν γίνεται βέβαια λόγος για αποκεφαλισμούς ως τιμωρία στο
Κοράνι παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις πολλών «ειδικών», αλλά οι
τζιχαντιστές έχουν εκτραπεί σε τέτοια μέσα στυγνής βίας, -μέχρι και
σταυρώσεων ανθρώπων, ακόμα- για όσους θεωρούνται άπιστοι, σε σημείο που η
διεθνής κοινότητα ανησυχεί τι μπορεί να συμβεί αν ο Ομπάμα πάρει σοβαρά
τον πολεμόχαρο Ντέιβιντ Κάμερον αλλά και τους Ισραηλινούς του
Νετανιάχου και αναπτύξει δική του στρατηγική εμπλοκής σε έναν πολύ
δύσκολο πόλεμο που θα είναι κατά πολύ χειρότερος του ιρακινού.
Υπάρχει κίνδυνος εκτεταμένης σύρραξης, τώρα που δημιουργήθηκε το
ISIS ή ISIL (Levante) ή απλώς IS (Ισλαμικό Κράτος) που σημειώνει πολύ
αξιόλογες επιτυχίες υπό την ηγεσία του «Χαλίφη» Αμπού Μπακρ αλ -
Μπαγκνταντί, ο οποίος αυτοανακηρύχθηκε Εμίρης Χαλίφης Ιμπραήμ;
Πρόκειται
για μια πολύ αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που το χαλιφάτο του
συμπεριλαμβάνει σημαντικές εκτάσεις της Συρίας και του Ιράκ, διαθέτει
έναν πολύ αξιόμαχο στρατό και έχει στοχοποιήσει χριστιανούς και άλλες
μειονότητες όπως οι Γιαζίντι στο Βόρειο Ιράκ, ενώ έχει την κεκαλυμμένη
στήριξη της Τουρκίας σε χρήμα και πολεμοφόδια.
Τι ακριβώς είναι το χαλιφάτο που άνοιξε την όρεξη και του
Ερντογάν;
Αποτελεί ένα κράτος αλλά και συγχρόνως μία θρησκευτική
οντότητα: το Ισλάμ. Αλλά το σημερινό χαλιφάτο πόρρω απέχει από άλλα που
ιδρύθηκαν το Μεσαίωνα και αποτέλεσαν πνευματικά κέντρα, όπου άνθησαν οι
τέχνες και τα γράμματα. Σε αντίθεση, στο νεοϊδρυθέν χαλιφάτο
καλλιεργείται η κουλτούρα του μίσους κατά των αλλοθρήσκων - ιδίως των
Δυτικών και, όπως έχει αναφερθεί πρόσφατα στην κεντρική πλατεία της
κυριευθείσας από τους τζιχαντιστές δεύτερης μεγάλης πόλης του Ιράκ
Μοσούλης, επιδεικνύονται υπερηφάνως τα κομμένα κεφάλια μικρών παιδιών,
επειδή ήταν... άπιστα.
Το πρόσωπο των ημερών είναι ο Βρετανός με την άψογη οξφορδιανή
προφορά που βαφτίστηκε John. Είναι μαυροφορεμένος, κουκουλοφόρος και
κρατάει ένα μαχαίρι μάλλον μικρού μεγέθους για αποκεφαλισμό, σε σημείο
που κάποιοι δημοσιογράφοι να επιμένουν ότι οι εκτελέσεις είναι
εικονικές. Προς το παρόν τα θύματά του είναι δύο: ο Τζέιμς Φόλι και ο
δημοσιογράφος Στιβ Χότλοφ. Αντίθετα με τους Ευρωπαίους οι ισλαμιστές
θεωρούν τον αποκεφαλισμό ατιμωτικό θάνατο. Ο βίαιος τρόπος που
υποχρεώνει ο δήμιος τον καταδικασμένο να γονατίσει, εμπεριέχει το
συμβολισμό του. Το μεγάλο ισλαμικό όνειρο είναι να «γονατίσουν», να
ταπεινώσουν και τελικά να αφανίσουν τη Δύση.
Τι θα συμβεί τελικά στην εσαεί ταραγμένη Μέση Ανατολή; Θα βρεθεί
ένας έντιμος, σώφρων αλλά και χαρισματικός πολιτικός που θα καταφέρει
να απο-αφιονίσει τους ισλαμιστές οι οποίοι δεν έφτασαν σε αυτό το σημείο
εντελώς αδικαιολόγητα, αλλά χάρη στον όμορφο κόσμο και αγγελικά
πλασμένο της Δύσης;
Επειτα ας μην ξεχνάμε ότι... είναι το πετρέλαιο,
βλάκα μου! (stupid!).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου