ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
Γράφει ο ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΣ
Τωρα που ο πρώτος κύκλος του Ουκρανικού έκλεισε καλό ειναι να
εξετάσουμε όχι μόνο τι συνεβει αλλα και ποιες θα είναι οι επακόλουθες
συνέπειες.
Το Ουκρανικό ζήτημα άρχισε με μια πρόσκληση της ΕΕ για συνεργασία με την Ουκρανία.
Έκανε πριν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια του αρμόδιου Χειριστού Γεωπολιτική-Διπλωματική ανάλυση των επιπτώσεων;
Όχι
Εξετάσθηκαν οι επιπτώσεις της κίνησης αυτής, με τις σχέσεις Ουκρανίας – Ρωσίας ή Ευρώπης-Ρωσίας;
Όχι
Τι συνέβη;
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τεχνοκρατικά θεώρησε ότι ανοίγουν σχέσεις με μια ακόμη αγορά για τα προϊόντα της ΕΕ και διαπραγματεύθηκε τη Συνθήκη Σύνδεσης βλέποντας μόνο το εμπορικό μελλοντικό όφελος και εθελοτυφλώντας προς τις άμεσες Πολιτικές-Διπλωματικές ζημιές.
Οι Γερμανοί θεώρησαν ότι η Ουκρανία είναι μια συμφέρουσα χώρα και έτσι, μετα την Πολωνία, το Drang nach osten θα ολοκλήρωνετο στην πόρτα της Ρωσίας.
Οι Πολωνοί με περισσότερο συναίσθημα από λογική, ενθουσιάστηκαν με την ιδέα ότι η Ουκρανία θα αποσπάτο από την μισητή τους Ρωσία.
Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ουσιαστικά δεν ασχοληθήκαν.
Χωρίς περίσκεψη οργανώθηκε μια φιέστα στο Βιλνιους για την αρχή της πανηγυρικής ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ.
Σε όλη αυτή τη διαδικασία κανένας Ευρωπαίος δεν έλαβε υπ’οψιν του τη Ρωσία.
Ο πρόεδρος Γιανουκοβιτς με συναλλακτική ηθική φραγκολεβαντίνου εμπόρου χαλιών ανέβασε το τίμημα της μη υπογραφής στα 15 δις δολάρια δάνειο της Μόσχας η οποία ευχαρίστως το απεδέχθει μπροστά στο φάσμα της απώλειας της Ουκρανίας ως άμεσου γειτονος και εταίρου και εισερχομένης στην ΕΕ όπου, οπως και με τις άλλες Ανατολικές Χώρες θα ακολουθείτο μια ευθυγράμμιση με τις Ευρωπαϊκές Πολιτικές Ασφαλείας και Εξωτερικών και στο βάθος έβλεπε το ΝΑΤΟ να φθάνει σε απόσταση 150 χιλιομέτρων από τη Μόσχα.
Κανένας Ευρωπαίος δεν αποτίμησε τις συνέπειες για την Ουκρανία. Όλοι
οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι εδήλωναν τι θα πάθαινε η Ρωσία αν
τολμούσε κάτι και κανένας δεν αξιολόγησε τι θα πάθαινε η Δύση.
Ακολούθησαν οι λαϊκές διαδηλώσεις στηριζόμενες από την Γερμανική πτέρυγα δια του Κλισκο και από την Αμερικανική πτέρυγα δια των γραφικών μετέπειτα Κυβερνήτων με αρκετούς από αυτούς στα δεξιά του Φυρερ και την Ολιγαρχη κα Τιμοσένκο που θέλει να βομβαρδίσει τη Ρωσία με πυρηνικά.
Το βράδυ στις 22 Φεβρουαρίου οι ανήσυχοι πλέον εκπρόσωποι της Ευρώπης είχαν υπογράψει με τον κ. Γιανουκοβιτς για οικουμενική Κυβέρνηση συμφωνουντων και των Ρώσων και το πρωί είχε γίνει σφαγή στο Μαϊνταν και ο κ. Γιανουκοβιτς έτρεχε να σώσει τη ζωή του.
Τι συνεβει;
Μας το λένε δυο διακεκριμένοι Αμερικάνοι. Ο Paul Craig Roberts Υφυπουργός Οικονομικών επι προεδρίας Ρήγκαν και εκδότης της Wall Street Journal και ο Jim Sinclair παγκόσμιος ειδικός και επενδυτής σε χρυσό και διακεκριμένος οικονομικός παράγων των ΗΠΑ:
“Έγινε ένα κίνημα οργανωμένο από την Αμερική η οποία κατά δήλωση της Υφυπουργού εξωτερικών κας Nulands γνωστής και από την δήλωση “Γ…..σε την Ευρώπη” δαπάνησε 5 δις δολάρια για την πρόοδο της Δημοκρατίας στην Ουκρανία.”
Επειδή οι ανωτέρω δυο δεν μπορεί να θεωρηθούν όργανα των κομμουνιστών και επειδή το αποτέλεσμα ήταν η ρήξη του άξονα Βερολίνου-Μόσχας που οι Γεωπολιτικοί των ΗΠΑ τον θεωρούσαν ως μεγάλη Αμερικανική απώλεια επιρροής. Μπορεί τα πράγματα να συνέβησαν έτσι. Η κυρία Μερκελ προσπαθεί με ακροβασίες να κρατήσει τον άξονα ζωντανό.
Ας δούμε τώρα την μετά την Κριμαία απώλειες:
Όλοι μιλούν για τις συνέπειες που θα υποστεί η Ρωσία σαν αποτέλεσμα
των πράξεων της. Κανένας δεν εξετάζει της συνέπειες για την Ευρώπη της
επιθετικής πολιτικής και απειλών προς τη Ρωσία.
Η Ουκρανία μπορεί να χρεωκοπήσει σε ένα μήνα από την Ρωσία. Ποσο αυτό θα στοιχίσει στην Ευρώπη;
Η Ευρώπη δεν μπορεί να αντικαταστήσει το απολύτως αναγκαίο αέριο που παίρνει από τη Ρωσία νωρίτερα από το 2019.
Η Ρωσία είναι πολύ καλός πελάτης της Ευρώπης
Όπως η Ευρώπη σκέπτεται να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία, το ίδιο σκέπτεται και η Ρωσία για την Ευρώπη.
Η Ρωσία στρέφεται ανατολικά. Ο Υπουργός Οικονομίας Ulyukaev εδήλωσε “Η Ασία και ο Ειρηνικός ειναι το κέντρο της παγκόσμιας ανάπτυξης και εμείς μέχρι τωρα δεν είχαμε συνεργασθεί αρκετά.” . Η Ουκρανία έδωσε το ιδεολογικό υπόβαθρο για την στροφή προς Ανατολάς που επιθυμεί ο Πούτιν επι μακρον.
Η πρώτη κίνηση θα γίνει φυσικά με το αεριο το οποιο η Κίνα δεν θέλει μόνο να αγοράσει αλλα και να επενδύσει στην ανάπτυξη των πηγών του εις βάρος βέβαια των αντίστοιχων Δυτικών εταιριών.
Ενθουσιωδώς η Ιαπωνία βλέπει την δυνατότητα να υποκατάσταση πυρηνική ενέργεια με Ρωσικό αεριο,το ίδιο και η Νότιος Κορέα και όλες αυτες οι χώρες ελπίζουν σε αντίστοιχη αύξηση των εξαγωγών τους προς Ρωσία υποκαθιστώντας τις Ευρωπαϊκές/Αμερικανικές .
Το πρωτο και μεγαλλιτερο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση ειναι η συμφωνία ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων με την οποία η Gazprom θα προμηθεύει την κινέζικη CNPC αρχίζοντας με 106 εκατομμύρια κυβικά μέτρα την ημέρα για τριάντα χρονια.
Το αεριο αυτο θα πληρωθεί σε Γουάν/Ρουβλια και όχι δολάρια και με κινεζικές επενδύσεις στη Ρωσία.Αντιστοιχα αναμένονται απο Ιαπωνία και Νότια Κορέα.
Εχει ήδη αρχίσει μια παγκόσμια αλλαγή των οικονομικών παραμέτρων και επόμενα θα ακολουθήσει και η πολιτικη προσέγγιση.
Αν οι ΗΠΑ εύρισκαν τον άξονα Βερολίνου -Μόσχας ως ανεπιθυμητο πως θα
τους φανεί ο άξονας Μόσχας-Πεκίνου;
Η συρρίκνωση του δολαρίου ως
συναλλακτικού μέσου;
Η καταρρευση της Ουκρανίας ως μάθημα για μέλλοντος
Δυτικοφρονες;
Η Ρωσία ειναι μια έλλειπης Δημοκρατία. Με την στενή συνεργασία με την
Ευρώπη υπήρχε η βάσιμη ελπίς οτι σταδιακά θα εξελίσσετο σε μια δυτικού
τυπου Δημοκρατία. Πόσο περισσότερο θα αυξηθεί η Δημοκρατία στη Ρωσία
όταν ο κύριος εταίρος της ειναι η Κίνα ;
Και πως θα αισθάνεται η Ευρώπη
όταν μια Αυταρχική Ρωσια εχει τα συμφέροντα της στην Ασία και όχι στην
Ευρώπη ;
Αυτο θα το διδάξει ανάλγητα τώρα ο κ. Πούτιν.
Μήπως τελικά για μας η Ουκρανική Δυτικοποίηση είναι το φιάσκο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου