Του ΤΑΣΟΥ ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ
Μέχρι σήμερα, η χώρα πλήρωνε ή κούρευε χωρίς να πληρώνει ομόλογα, για
4 χρόνια δεν είχε εκδόσει χρέος. Από αυτή την άποψη, και μόνο από αυτή,
το να χρεώνεσαι με φρέσκο χρέος, όσο παράδοξο και αν ακούγεται, μας
επαναφέρει στην «ευρωπαϊκή κανονικότητα».
Η σημερινή έξοδος της χώρας στις χρηματαγορές είναι η κορωνίδα των
προσπαθειών της χώρας, του πολιτικού προσωπικού που πίστεψε στη διάσωσή
της, αλλά και ανθρώπων που δεν ανήκαν με τη στενή έννοια σε αυτό, όπως
του Γιάννη Στουρνάρα.
Είναι ένα διαφορετικό ζήτημα τι θα κάνει το
πολιτικό σύστημα με την επιτυχία του πρωτογενούς πλεονάσματος. Τα
πράγματα δείχνουν, για να χρησιμοποιήσω μια φράση του Σταύρου Τσακυράκη,
ότι κάνει «τα ίδια πράγματα με λιγότερα λεφτά». Ο στόχος του
οικονομικού επιτελείου ήταν, όπως το έθετε ο Στουρνάρας δημόσια στον
πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, να αιφνιδιάσει τους δανειστές
υπερ-επιτυγχάνοντας τους στόχους και δημιουργώντας τετελεσμένα στη
διαπραγμάτευση μαζί τους. Εκ των πραγμάτων, αυτό δεν έγινε στη χώρα μας
ως το 2012 και άρχισε να «κτίζεται» σαν λογική, αμέσως μετά την ανάληψη
της εξουσίας από την κυβέρνηση Παπαδήμου.
Βεβαίως μένει να δούμε αν το πλεόνασμα είναι βιώσιμο, οι δανειστές
μας έχουν τις αμφιβολίες τους, το ίδιο και όσοι ζούμε σε αυτή τη χώρα.
Υπό αυτή την έννοια, η χώρα δεν «καθάρισε» -η κυρία Μέρκελ το είπε χθες
μιλώντας στη Βουλή της, «η κρίση δεν πέρασε».
Όμως η επιστροφή της
Ελλάδας στις αγορές, με ένα επιτόκιο όχι μακριά από εκείνο με το οποίο
δανείσθηκε η Πορτογαλία (είχε πάρει στο δεκαετές 5.11% και όχι 2.8%, που
είπε χθες στη Βουλή ο κ. Μαριάς), ανοίγει τις πόρτες και σε άλλους
ξένους επενδυτές και στις επιχειρήσεις -αυτούς που δημιουργούν θέσεις
εργασίας δηλαδή- των οποίων οι καταθέσεις όψεως μειώθηκαν και τον
προηγουμενο μήνα κατά 2 δισ. ευρώ.
Πάρτε παράδειγμα τη ΔΕΗ, βγαίνει για
ένα δάνειο 500 εκ. στις αγορές:
Το χρειάζεται, έχει χρέη στις ελληνικές
τράπεζες (2.2 δισ., με επιτόκιο 8%), τα οποία μπορεί να
αναχρηματοδοτήσει κερδίζοντας από τη διαφορά του επιτοκίου. Είναι κακό
αυτό;
Γιατί, ως γνωστόν, χρήματα δεν υπάρχουν και αν δεν μας τα δώσουν
τα κράτη, με τους όρους των κοινοβουλευτικών τους πλειοψηφιών, θα μας τα
δώσουν οι αγορές.
Τα υπόλοιπα είναι απλά για να περνάει η ώρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου