«Φανταστείτε για μια στιγμή να είχε συμβεί αυτό σε έναν Ευρωπαίο
πρόεδρο ή στον πρόεδρο των ΗΠΑ - κατά πάσα πιθανότητα θα ήταν αιτία
πολέμου». Η δήλωση του προέδρου του Ισημερινού, Ραφαέλ Κορέα, ήταν μία
από τις οργισμένες λατινοαμερικανικές αντιδράσεις στο εξαιρετικά
ασυνήθιστο κλείσιμο του γαλλικού εναερίου χώρου για το αεροπλάνο του
προέδρου της Βολιβίας Εβο Μοράλες.
Και μόνο η
υποψία -αβάσιμη όπως αποδείχθηκε- ότι ο Μοράλες, που επέστρεφε από
σύνοδο ηγετών στη Μόσχα, μπορεί να μετέφερε στο προεδρικό αεροσκάφος τον
Εντουαρντ Σνόουντεν, οδήγησε στην καταστρατήγηση των διπλωματικών
κανόνων, στην υποχρεωτική αλλαγή πορείας του αεροπλάνου του Μοράλες και
την καθήλωσή του επί 14 ώρες στο αεροδρόμιο της Βιέννης.
Η
συμμετοχή της Γαλλίας στο αμερικανικό ανθρωποκυνηγητό για τον 30χρονο
Σνόουντεν, τον άνθρωπο που αποκάλυψε τα μυστικά της NSA (Υπηρεσία
Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ) δεν ταιριάζει με τις αγανακτισμένες
αντιδράσεις του Γάλλου προέδρου Ολάντ, ο οποίος, μόλις έγιναν γνωστές οι
παρακολουθήσεις, είπε ότι η Γαλλία «δεν μπορεί να αποδεχθεί αυτού του
είδους τη συμπεριφορά».
Η σύμπλευση της Γαλλίας με τις
αμερικανικές επιθυμίες συνάδει απολύτως με όσα έφερε στο φως η γαλλική
εφημερίδα «Μοντ» για τη δράση και των γαλλικών υπηρεσιών. O γαλλικός
«Μικρός Αδελφός» περιγράφηκε από την εφημερίδα «Μοντ» ως μικρογραφία του
«Μεγάλου Αδελφού» που έχει στήσει σε παγκόσμια κλίμακα η αμερικανική
NSA.
«Η γαλλική Γενική Διεύθυνση Εξωτερικής Ασφαλείας (DGSE)
συλλέγει τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα των γαλλικών υπολογιστών και
τηλεφώνων, καθώς και όλες τις ροές πληροφορίας ανάμεσα στη Γαλλία και
στο εξωτερικό. Το σύνολο των επικοινωνιών μας παρακολουθείται» έγραψε η
εφημερίδα. «Ολα τα email, SMS, στοιχεία τηλεφωνικών κλήσεων, αναρτήσεις
σε facebook και twitter φυλάσσονται επί χρόνια».
«Αυτό θα ήταν
παράνομο ακόμη και αν η γιγάντια βάση δεδομένων χρησιμοποιείτο μόνο από
την DGSE, η οποία είναι αρμόδια για υποθέσεις εκτός των συνόρων. Αλλά
και οι έξι άλλες υπηρεσίες πληροφοριών, μεταξύ αυτών η γενική διεύθυνση
εσωτερικών πληροφοριών (DCRI), τα τελωνεία και η υπηρεσία για την
καταπολέμηση του ξεπλύματος χρήματος (Tracfin), αντλούν σε καθημερινή
βάση δεδομένα που τις ενδιαφέρουν».
Δημοσιεύοντας τα εσωτερικά
έγγραφα που περιγράφουν τις μαζικές παρακολουθήσεις από την NSA, ο
Σνόουντεν έδωσε αφορμή να αποκαλυφθούν ανάλογες πρακτικές και άλλων
χωρών - και να αναδειχθεί ποια είναι η κύρια διαχωριστική γραμμή σε αυτή
την υπόθεση.
Η γραμμή δεν διαχωρίζει μόνο τις ΗΠΑ από τις χώρες τις
οποίες παρακολουθούν - παρά την γκρίνια, η διατλαντική σχέση εξήλθε
ουσιαστικά αλώβητη από την αποκάλυψη των παρακολουθήσεων.
Η γραμμή
διαχωρίζει την όλο και μεγαλύτερη, αδιαφανή και μη δημοκρατικά
ελεγχόμενη εξουσία των μυστικών υπηρεσιών, από τη μία πλευρά, και τον
παγκόσμιο πληθυσμό, από την άλλη πλευρά.
Στη Βρετανία, η κυβέρνηση
του Ντέιβιντ Κάμερον προχωρά σε δραστικές περικοπές κοινωνικών δαπανών,
τη στιγμή που ο προϋπολογισμός των μυστικών υπηρεσιών όχι απλώς δεν
περικόπτεται, αλλά αυξάνεται κατά 3%. Στις ΗΠΑ ο προϋπολογισμός των
μυστικών υπηρεσιών ξεπερνά τα 50 δισ. δολάρια ετησίως, συν 20
δισεκατομμύρια για εξειδικευμένες υπηρεσίες των ενόπλων δυνάμεων και για
κρυφές θέσεις σε πολιτικά προγράμματα.
«Τα κράτη δεν θα έπρεπε να έχουν αυτές τις δυνατότητες» σχολίασε ο Νόαμ Τσόμσκι.
Απαντώντας
στις αποκαλύψεις Σνόουντεν, η αμερικανική κυβέρνηση υπογράμμισε ότι
υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες και νομικοί περιορισμοί στο τι πρέπει και
τι δεν πρέπει να κάνουν οι υπηρεσίες. Μία από τις δικλίδες αυτές είναι ο
κοινοβουλευτικός έλεγχος, στο πλαίσιο του οποίου ο διευθυντής Εθνικής
Ασφαλείας, Κλάπερ, απάντησε αρνητικά στο ερώτημα αν παρακολουθούνται
εκατομμύρια πολίτες. Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Κλάπερ υποχρεώθηκε να
εκφράσει τη λύπη του σε επιστολή προς τη Γερουσία, χαρακτηρίζοντας την
απάντησή του «σαφώς εσφαλμένη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου