Ο Καίσαρας ποτέ δεν έπαιρνε κάτι τέτοιους τύπους πολύ στα σοβαρά. «Θα σε βρει μεγάλος κίνδυνος», είπε ο μάντης. Ο Ιούλιος απλώς τον προσπέρασε. «Αι Ειδοί του Μαρτίου πλησιάζουν!», ακούστηκε πίσω του. Αλλά ο Καίσαρας ήταν ήδη μακριά.
Πόσο υπερεκτιμημένη αρετή είναι το θάρρος! Αν ο Ιούλιος Καίσαρας είχε κάνει ό,τι ο Γ. Παπανδρέου, ο Βρούτος θα έπρεπε να φορέσει γιρλάντα με λουλούδια πριν τον μαχαιρώσει. Βλέπετε, με το που φάνηκε πως «Αι Ειδοί του ΠΑΣΟΚ» πάνε για τη 18η Μαρτίου, ο Γ. Παπανδρέου αναχώρησε για την όμορφη Κόστα Ρίκα. Θα ολοκληρώσει τη Σοσιαλιστική Διεθνή, θα γνωρίσει την πρόεδρο της χώρας Λόρα Τσιντσιλά, και μετά θα επιστρέψει. Κι ας εποφθαλμιούν πολλοί την προεδρική του γούνα, σα να ήταν τσιντσιλά του σοσιαλισμού.
Αλλά βέβαια, ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι ο μόνος που πήρε τις αποστάσεις του απ’ τις «Ειδούς του Μαρτίου». Σα να έχει εκδώσει το ΠΑΣΟΚ ταξιδιωτική οδηγία αποφυγής της Ελλάδας, ακόμη και η Α. Διαμαντοπούλου κάνει πλέον παρεμβάσεις απ’ τα ξένα. Συγκεκριμένα απ’ το Ισραήλ, όπου πίνει καφέ με τον Αμος Οζ και γράφει γράμματα ζητώντας ο αρχηγός των σοσιαλιστών να αναδειχθεί αφού υπογραφεί η δανειακή σύμβαση. Τις επιστολές της, όμως, δεν τις συνυπογράφουν ο Α. Λοβέρδος και ο Γ. Ραγκούσης κι ας αποθεώθηκαν οι τρεις τους ως μούσες των συνταξιούχων πασπιτών του «Π80». Βλέπετε, για να συνυπογράψουν θα έπρεπε να ήταν όλοι τους στο Ισραήλ, κι αυτό ίσως δημιουργούσε υποψίες πως μαθητεύουν στη Μοσάντ εν όψει της επίθεσης στο αρχηγείο του σοσιαλισμού.
Και καθώς ο Μάρτης (…που ενίοτε αποδεικνύεται γδάρτης) αργεί, οι επιφανείς πασόκοι διατηρούν χαμηλό προφίλ. Ο Α. Λοβέρδος, ας πούμε, απολαμβάνει τη φήμη που κέρδισε τόσα χρόνια στις λαϊκές απογευματινές των δελτίων ειδήσεων. Πλέον, σαν το Μινωτή στα τελευταία του, κοιτάζει το σανίδι από μακριά και γράφει κριτικές για άλλους (αγαπά πολύ τον Μοντεστό και τον Μανιάτη…). Κι έτσι νέα ταλέντα αναλαμβάνουν να δώσουν πνοή στο παλαιό μονόπρακτο «Δεν υπάρχει σάλιο!» - όπως ο Ευ. Βενιζέλος που το ερμήνευσε μοναδικά στο πάλκο του Εθνικού Συμβουλίου.
Παρότι προηγήθηκε ο λυρικός μονόλογος των 80 (!) λεπτών του Γ. Παπανδρέου με τη γνωστή ευεργετική επίδραση στην αϋπνία, ο Ευ. Βενιζέλος κατόρθωσε να ξεσηκώσει το κοινό με την ατάκα «πικράναμε τον λαό για να σωθεί το έθνος». Μετά και την ομιλία της Λ. Κατσέλη και το επιχείρημα «δεν είμαστε περήφανοι στην ψυχούλα μας», στο Εθνικό Συμβούλιο κανείς δεν αποθύμησε το τούρκικο σίριαλ της απογευματινής ζώνης. Αλλωστε, υπήρχε και η παρέμβαση του Μ. Χρυσοχοΐδη. «Το ΠΑΣΟΚ αργοπεθαίνει!», είπε. Εκεί ψηλά, ο Βίκτωρ Ουγκώ έπιασε την πένα του. «Ποιος Γαβριάς;», ψιθύρισε εντυπωσιασμένος.
Κι ύστερα, ήρθε η ώρα των μάγων. Ο Χ. Καστανίδης, μπορεί να απέτυχε στη μεταμόρφωση του Φ. Πετσάλνικου σε πρωθυπουργό, αλλά τώρα προσπαθεί να μετατρέψει τον εαυτό του σε πρόεδρο. Πρόκειται για επικίνδυνο νούμερο - ο πολύπειρος ταχυδακτυλουργός κόντεψε να εξαφανιστεί ο ίδιος, όταν τον χτύπησε κρίση υπογλυκαιμίας. Σώθηκε τελευταία στιγμή δαγκώνοντας μια σοκολάτα με αμύγδαλα, την οποία αμέσως μετά εξαφάνισε η Αννα Νταλάρα, προβάροντας το δικό της νούμερο με τίτλο «Αννα, να μια σοκολάτα».
Το ταραγμένο κοινό καθησύχασε ο Στ. Τζουμάκας. «Μιλώ εκτός κειμένου!» διαμαρτυρήθηκε όταν πήγαν να τον κόψουν 1η φορά. «Αλλες 6 σελίδες!», φώναξε στη 2η απόπειρα. «Θα μας τα πείτε στο επόμενο Εθνικό Συμβούλιο!», του φώναξε την 3η φορά ο Β. Εξαρχος. Το σοσιαλιστικό γέλιο έκοψε το νούμερο κάπως απότομα. Αλλά κάτι ακόμη έλειπε για να ολοκληρωθεί το Συμβούλιο.
Ο γνωστός και ως «Χρηστάκης Παπουτσής» μετά που τον περιέλαβε ο φάρος της πράσινης Αλλαγής και των κόκκινων φαναριών Κ. Κουλούρης, ανέβηκε στο βήμα. Επηρεασμένος από τις γευσιγνωστικές εμπειρίες που καταδίκασαν σε μάταιο αγώνα τα κουμπιά των σακακιών του, ο κ. Παπουτσής τάχθηκε «κατά της “α-λα καρτ” εφαρμογής του καταστατικού». Στο δικό του ΠΑΣΟΚ, το ταμπλ ντοτ ίσως περιλάμβανε Λοβέρδο γιαχνί ή Παπανδρέου με μήλο στο στόμα. Σίγουρα πάντως θα κατέληγε με κρύο πιάτο. Τόσο κρύο, όσο και η εκδίκηση του παλαιοπασόκου. Τόσο κρύο, όσο και η 18η του Μάρτη, που πέφτουν «Αι Ειδοί του ΠΑΣΟΚ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου