"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


«Ανομον συνέδριον...»

Του Κωστα Ιορδανιδη

Μία από τις πρώτες αποφάσεις της κυβερνήσεως του Γεωργίου Παπανδρέου όταν στη δεκαετία του ’60 εκτόπισε από την εξουσία τη δεξιά, προς αγαλλίαση μεγίστη των «δημοκρατικών» δυνάμεων της χώρας, ήταν να καταργήσει «τα δραχμοβόρα φλίπερ», εκπλήσσοντας δυσάρεστα τους νέους της εποχής εκείνης - μεσήλικες πλέον σήμερα.

Η «έρευνα» απέδειξε ότι κάποιος από τους υπουργοποιηθέντες βουλευτές της Ενώσεως Κέντρου είχε έναν ανεψιό που δαπανούσε το χαρτζιλίκι του στα φλίπερ· η μητέρα του διαμαρτυρήθηκε στον συγγενή της υπουργό και αυτός έπεισε τον Παπανδρέου να προχωρήσει σε μία επιχείρηση αρετής, καταργώντας τα θορυβώδη, πλην όμως φαντασμαγορικά εκείνα μηχανήματα. Για όσους ενθυμούνται το περιστατικό, έχει παρέλθει πλέον η εποχή της αυτο-ικανοποιήσεως διά της προσφυγής σε μηχανικά ή ηλεκτρονικά μέσα. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές υπάρχουν σε κάθε σπίτι της Ελλάδος, ενώ παράλληλα τα «Ιντερνετ καφέ» παρέχουν δυνατότητες ψυχαγωγίας της μορφής αυτής αντί ευτελούς τιμήματος.

Ολα αυτά θα ανήκαν στις γραφικότητες του παρελθόντος, εάν ο εγγονός του «Γέρου της Δημοκρατίας», ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου, δεν προωθούσε νόμο για να επαναφέρει τα μηχανήματα «φρουτάκια» –τη διέξοδο του τζογαδόρου περιορισμένου εισοδήματος– προκαλώντας την αντίδραση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.

Είναι ενδιαφέρον ασφαλώς ότι το αμφιλεγόμενο σχέδιο νόμου εγκρίθηκε δύο φορές από το υπουργικό συμβούλιο και ένας σημαντικός αριθμός βουλευτών του ΠΑΣΟΚ το απέρριψε ως «ανήθικο».

Για να καταφύγει κανείς στην εκκλησιαστική γλώσσα των ημερών, η κυβέρνηση αντιμετωπίσθηκε από βουλευτές της πλειοψηφίας ως «άνομον συνέδριον [το οποίο] βουλεύεται κενά». 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η οικογένεια των Παπανδρέου υπήρξε μοιραία, καινοτόμος και αντιφατική. 

Ο Γεώργιος Παπανδρέου υπονόμευσε τη μοναρχία, αν και κατέκτησε την εξουσία με συντριπτική πλειοψηφία τον Φεβρουάριο του 1964, διότι λίγους μήνες πριν ο βασιλεύς Παύλος τού έδωσε το δικαίωμα σχηματισμού κυβερνήσεως μειοψηφίας με δικαίωμα διαλύσεως της Βουλής, πράγμα που αξιοποίησε στο έπακρο η κυβέρνηση του Κέντρου. 

Ο Ανδρέας Παπανδρέου διέρρηξε κάθε σύμβαση που υπήρχε στην πολιτική ζωή του τόπου και ο γιος του Γιώργος αποδομεί με ηδονή ή πόνο ό,τι δημιούργησε ο πατέρας του. Τις τελευταίες μέρες ξεπέρασε τους «ηθικούς» φραγμούς που είχαν οδηγήσει τον παππού του να απαγορεύσει τα «δραχμοβόρα φλίπερ», αλλά και την κυβέρνηση του κ. Κώστα Σημίτη να αποσύρει τα «φρουτάκια», κάτω από την πίεση λαϊκιστικών τηλεοπτικών εκπομπών, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι. 

Βεβαίως το θέμα δεν είναι για ποιο λόγο απαγορεύθηκαν τα «φρουτάκια»· είναι σαφές, ωστόσο, ότι νομιμοποιούνται εκ νέου, διότι απλούστατα ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου αδυνατεί να εισπράξει τα προβλεπόμενα από το Μνημόνιο, και φυσικά «για εναρμόνιση» με την Ε.Ε. Ελπίζουμε να σταματήσει εδώ· να μην αναγκασθεί να αυξήσει τα έσοδα του Δημοσίου από πηγές ηθικώς πολύ περισσότερο αμφισβητήσιμες. 

Φαιδρή η κυβέρνηση, φαιδρά τα θέματα που δημιουργεί..

Δεν υπάρχουν σχόλια: