Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ
Ακόμη και η εκπαίδευση, όπως σχεδόν κάθε άλλος τομέας στη σφαίρα του ελληνικού Δημοσίου, υπάρχει πρωτίστως για να προωθεί την ευημερία των υπαλλήλων της. Αν μπορείτε να συγκρατήσετε τα νεύρα σας, διαβάστε παρακάτω την ανακοίνωση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας, της 20ής Ιανουαρίου: «Οι σχολικοί σύμβουλοι, εφόσον έχουν ως στόχο την ουσιαστική επιμόρφωση των συναδέλφων, μπορούν να πραγματοποιούν τα σεμινάρια σε εργάσιμες ημέρες και ώρες με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, ώστε να μην παραβιάζονται τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι υποχρεωμένοι σε καμιά περίπτωση να παρακολουθούν σεμινάρια που πραγματοποιούνται εκτός του εργασιακού τους ωραρίου».
Η ΔΟΕ, ουσιαστικά, καθοδηγεί τους δασκάλους να παρακολουθούν επιμορφωτικά σεμινάρια μόνον σε ώρες διδασκαλίας, το οποίο σημαίνει ασφαλώς ότι την ίδια ώρα δεν θα γίνεται το μάθημα. Παραθέτω σχετικώς το εύστοχο σχόλιο του αναγνώστη Φ. Α., που είχε την καλοσύνη να μου στείλει την ανακοίνωση, διότι αυτός καταφέρνει να κρατήσει την ψυχραιμία του, πράγμα το οποίο φοβάμαι ότι εγώ δεν θα μπορούσα: «Αυτό συμβαίνει σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που παράγει ημιαγράμματους, με εκπαιδευτικούς που εργάζονται 15 με 22 ώρες την εβδομάδα, όταν φυσικά δεν είναι καλοκαίρι, Χριστούγεννα κ. λπ. ή δεν είναι αποσπασμένοι αλλού».
«Αν μιλήσετε με ένα μέσο εκπαιδευτικό», συνεχίζει ο Φ. Α., «θα σας πει ότι ο μισθός είναι ελάχιστος. Ξεφύλλιζα όμως τις προάλλες το κυριακάτικο “Κ”, που ανέφερε ενδεικτικούς μισθούς Γερμανών υπαλλήλων. Μια συμπαθής Γερμανίδα δασκάλα, 59 ετών, έχει μισθό 3.320 ευρώ (για 12 μήνες, παρακαλώ), εργαζόμενη 44 ώρες την εβδομάδα. Κάνετε μια μικρή αναγωγή παραγωγικότητας ανά ώρα και θα δείτε ποιος είναι ο χειρότερα αμειβόμενος. Αλλά τι λέω; Λάθος παράδειγμα. Υπάρχει Ελληνας εκπαιδευτικός εργαζόμενος στα 59 έτη του;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου