Του ΓΙΩΡΓΟΥ Π. ΜΑΛΟΥΧΟΥ
Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν επιτέθηκε με σφοδρότητα στους Τουρκοκύπριους διαδηλωτές που για πρώτη φορά «σήκωσαν κεφάλι» στα κατεχόμενα. Γιατί; Επειδή ήρθε η ώρα να γευθεί ο ίδιος τη δημοκρατία που έφερε και τον ίδιο πριν από χρόνια στην εξουσία.
Ομως, τελικά, προφανώς δεν ήταν έτοιμος για τη «δημοκρατία των άλλων». Ηθελε μόνον εκείνη που βόλεψε τον ίδιο. Και δεν το άντεξε. Εχασε την ψυχραιμία του, ζήτησε να παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη επειδή, όπως είπε, προσέβαλλαν την Τουρκία, έκανε οξύτατες ταπεινωτικές παρατηρήσεις στην ηγεσία του κατοχικού καθεστώτος που κατά τα λοιπά την ονομάζει «κυβέρνηση κυρίαρχου κράτους», έφτασε να δηλώνει δημόσια ότι δεν είναι δυνατόν να διαμαρτύρονται άνθρωποι που με τουρκικά χρήματα πληρώνονται κατά μέσο όρο, όπως είπε, περισσότερο από τον διευθυντή του γραφείου του. Οι δηλώσεις Ερντογάν δεν έχουν προηγούμενο.
Όπως συμβαίνει συχνά με τις εξουσίες, όταν σταθούν στα πόδια τους, ξεχνούν από που προέρχονται. Ετσι ξέχασε και ο Τούρκος πρωθυπουργός τους δικούς του «ξεδιάντροπους» που τον έφεραν στην εξουσία. Ξέχασε ότι κάποτε έκανε κι ο ίδιος φυλακή γιατί διεκδίκησε περισσότερη δημοκρατία για τον τουρκικό λαό. Τώρα, σύστημα και καθεστώς πια ο ίδιος στην Αγκυρα, δεν θεωρεί ότι το ίδιο δικαίωμα έχουν και οι Τουρκοκύπριοι.
Αυτοί οι κατά τον κ. Ερντογάν «ξεδιάντροποι» διαδηλωτές, είναι εκείνοι που υποτίθεται ότι τα κατοχικά στρατεύματα δήθεν «προστατεύουν» επί 37 χρόνια τώρα από τους Ελληνοκύπριους και την Ελλάδα, ενώ στην ουσία καταπατούν κατάφορα κάθε έννοια δικαίου, δικαιοσύνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όμως οι «ξεδιάντροποι» δεν ξεσηκώθηκαν ούτε κατά της Ελλάδας, ούτε κατά της Κύπρου. Γιατί; Επειδή δεν είναι εκείνες που τους χρησημοποιούν και τους καταπιέζουν. Δεν είναι εκείνες τις οποίες φοβούνται και από τις οποίες απειλούνται να συρθούν στα δικαστήρια αν ασκήσουν τα στοιχειώδη δικαιώματα που απολαμβάνουν οι πολίτες κάθε ευρωπαικής χώρας. Και φυσικά, οι ίδιοι το ξέρουν ότι δεν έχουν τέτοια δικαιώματα. Και τώρα τολμούν και τα διεκδικούν.
Αν και οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές, ίσως ήταν το ρεύμα από την Τυνησία ή την Αίγυπτο που τους διαπέρασε και τους έδωσε το σθένος, για πρώτη φορά, να αντιδράσουν. Κανείς δεν ξέρει.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι, ευτυχώς, τώρα πια, ο Τούρκος πρωθυπουργός είναι υποχρεωμένος να δείξει το αληθινό πρόσωπό του. Το βλέπουν οι Τουρκοκύπριοι που αμφισβητούν την εξουσία του. Το βλέπουν και πολλοί στην ίδια την Τουρκία.
Ας το δουν επιτέλους και κάποιοι δικοί μας – όχι τίποτα άλλο, αλλά τουλάχιστον για να μην τρέξουν εθελοντικά στις Βρυξέλλες να εξηγήσουν ότι δεν συμβαίνει τίποτα, στη μανία μας να πείσουμε ότι η Τουρκία πρέπει να γίνει κομμάτι της Ευρώπης. Ας τους αφήσουμε, μπας και γίνει κανένα… λάθος και το δουν κι εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου