Toυ ΚΩΣΤΑ ΚΟΥΚΟΥΜΑΚΑ
Κατασκευάζουν ράµπες αναπήρων, ζητάνε από περαστικούς να καθήσουν για λίγο σε αναπηρικό καροτσάκι και να κινηθούν ανάµεσα σε παρκαρισµένες µοτοσυκλέτες, ενώ καταγράφουν σε βίντεο την αγριότητα της πόλης απέναντι στους ανθρώπους µε κινητικά προβλήµατα.
Μια παρέα φοιτητών στη Θεσσαλονίκη καταφεύγει στη δράση µε φαντασία, θέλοντας να καταδείξει ότι «πραγµατική ανάπηρη είναι η πόλη που εµποδίζει τους ανάπηρους να κινηθούν απρόσκοπτα». Δεν κάνουν φιλανθρωπία ούτε συστήνονται ως δήθεν φύλακες - άγγελοι των ανάπηρων.
«Η ιδέα ξεκίνησε απόένα µάθηµα στο Τµήµα Ψυχολογίας σχετικά µε τις κοινωνικά αποκλεισµένες οµάδες. Κάθε φορά στο µάθηµα ερχόταν ένας άνθρωπος από µία τέτοια ευάλωτη οµάδα, για παράδειγµα ένας ανάπηρος ή ένας µετανάστης, και αναλάµβανε τον ρόλο του καθηγητή, προκαλώντας εµάς, τους φοιτητές, να µιλήσουµε πιο άµεσα για όλα αυτά πουµέχρι τότε δεν τολµούσαµε», περιγράφει ο Χάρης Παπαπέτρου.
Γρήγορα το βιωµατικό µάθηµα ξεπέρασε ταόρια του Τµήµατος Ψυχολογίαςµε αποτέλεσµανα δηµιουργηθεί από φοιτητές διάφορων σχολών–ανάπηρους και µη – µια οµάδα µε το όνοµα «Προσβασιµότητα» που, όπως δηλώνει και το όνοµά της, καταπιάστηκε µε τα προβλήµατα µετακίνησης των αναπήρων, αρχικά εντός της Πανεπιστηµιούπολης.
«Πήραµε ένα κοµµάτι λαµαρίνας και δύο βίδες, και φτιάξαµε µια µπάρα για καροτσάκια, πάνω στην οποία γράψαµε “χρειαστήκαµε 5 λεπτά, µας κόστισε 15 ευρώ”. Πολύ απλά, κατασκευάσαµε αυτό που θα έπρεπε να κάνουν τόσα χρόνια οι πρυτανικές αρχές. Βέβαια, έπειτα από λίγο καιρό κάποιος αφαίρεσε την µπάρα, αλλά το µήνυµα είχε σταλεί», λέει ο Κωνσταντίνος Τσιφτσόπουλος, φοιτητής στο Παιδαγωγικό µε κινητικά προβλήµατα ο ίδιος.
Για να µετακινηθείένας ανάπηρος µε καροτσάκι στους χώρους του ΑΠΘ θα πρέπει να έχει για παρέα κάποιο φίλο του: αναπηρική ράµπα δεν υπάρχει σχεδόν καµία, αυτοκίνητα και µοτοσυκλέτεςείναι παρκαρισµένα στα πεζοδρόµια ακόµη και µπροστά στις εισόδους των σχολών, κεντρικά κτίρια όπως η Βιβλιοθήκη, ή πολλές γραµµατείες τµηµάτων θεωρούνται “απαγορευµένα” για όσους έχουν κινητικά προβλήµατα. Σε πολλές σχολές, όπως στη Φιλοσοφική, λόγω υψηλού κόστους τοποθετήθηκαν στις σκάλες βραχίονες που δεν µπορούν να σηκώσουν το βάρος όλων των αµαξιδίων, ενώ οι φοιτητές της οµάδας µε θλίψη διαπίστωσαν ότι για να τοποθετηθεί ένα κοµµάτι λαµαρίνας ως ράµπα, χρειάζεται αλληλογραφία ετών µεταξύ υπηρεσιών και ανίκητη γραφειοκρατία.
Οι φοιτητές δηλώνουν ότι δεν κάνουν φιλανθρωπία. «Αντίθετα, απαιτούµε στοιχειώδη δικαιώµατα, όπως αυτό της µετακίνησης, για όλους και ιδιαίτερα για τους ανάπηρους», λένε. Το επόµενο διάστηµα διοργανώνουν δράσεις, προβολές και άλλες παρεµβάσεις στην πόλη, µε στόχο να µας φέρουν σε δύσκολη θέση, θυµίζοντάς µας το αυτονόητο.
TA NEA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου