Της Ιωαννας Φωτιαδη
«Η ύπαρξη του ελληνικού σχολείου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφαση μετανάστευσής μου», δηλώνει κατηγορηματικά η 40χρονη Νίκη, που τον περασμένο Μάιο μετακόμισε στο Λονδίνο και τον Σεπτέμβριο ο γιος της άρχισε να φοιτά στην Δ΄ Δημοτικού του ελληνικού σχολείου. «Ο Γιώργος είχε κάνει στην Ελλάδα μόνο ένα χρόνο αγγλικά, δεν θα μπορούσε να παρακολουθήσει αγγλικό σχολείο», διευκρινίζει η μητέρα του.
Το σχολείο, ωστόσο, δεν απευθύνεται μόνο σε Ελληνόπουλα που έχουν ξεκινήσει το σχολείο στην Ελλάδα, αλλά και σε εκείνα που γεννήθηκαν στην Αγγλία ή προέρχονται από μεικτούς γάμους. Ο 33χρονος Βαγγέλης Σουϊτάρης, καθηγητής Επιχειρηματικότητας στο City University, παντρεμένος με Ιταλίδα και πατέρας δύο παιδιών, αποφάσισε να αλλάξει ο γιος του σχολείο μετεγγράφοντάς τον από το καθολικό αγγλικό νηπιαγωγείο στο ελληνικό. «Στόχος μας είναι τα παιδιά να μιλούν παράλληλα και τις τρεις γλώσσες: ελληνικά, ιταλικά και αγγλικά». Ηθελα το παιδί να έχει περισσότερα ακούσματα ελληνικών, γιατί η γλώσσα του πατέρα ξεχνιέται ευκολότερα».
Ο κ. Σουϊτάρης στο ελληνικό σχολείο βρήκε ό,τι ζητούσε. «Το κλίμα είναι οικογενειακό, οι τάξεις δεν έχουν πάνω από 15 μαθητές, με αποτέλεσμα το παιδί να λαμβάνει την προσοχή και τη φροντίδα που χρειάζεται, ειδικά στις μικρές ηλικίες». «Συγκινήθηκα ιδιαίτερα που οι δάσκαλοι προσέφεραν από μόνοι τους δίωρη υποστηρικτική διδασκαλία στον γιο μου που είναι δυσλεξικός», προσθέτει η Νίκη.
Το ελληνικό σχολείο του Λονδίνου, που στεγάζεται σε μια ιδιόκτητη μονοκατοικία, ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1980 – εγκαινιάστηκε μάλιστα από τον Γιώργο Παπανδρέου ως υπ. Παιδείας το 1987. Το μικρό οικογενειακό σχολείο στο δυτικό Λονδίνο προσπάθησε να ξεπεράσει τον μέσο όρο των ομογενειακών σχολείων, προσφέροντας εξίσου τη διδασκαλία της αγγλικής από Αγγλους καθηγητές και επιμηκύνοντας το ωράριό του μέχρι αργά το απόγευμα (4.40 μ.μ).
Σήμερα, λόγω των εν γένει περικοπών στον δημόσιο τομέα, η όλη λειτουργία του διακυβεύεται. «Μας ανακοινώθηκε από πέρυσι ότι η επιχορήγηση θα μειωθεί στο μισό, ωστόσο δεν έχουμε ακόμα λάβει αυτούσιο ούτε το μειωμένο ποσόν που καλύπτει τις ανάγκες μέχρι τον Δεκέμβριο», λέει η κ. Μαρία Παπαστεργίου, διευθύντρια του σχολείου, «και στους Αγγλους καθηγητές έγινε μια μείωση μισθού 10%, ενώ αυτή τη στιγμή δεν έχουμε γυμναστή, καθηγητή Πληροφορικής και Καλλιτεχνικών». Παράλληλα, τέσσερις αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί επιστρέφουν στο τέλος της χρονιάς, ο ένας μάλιστα πριν από την ολοκλήρωση της πενταετίας, λόγω της μεγάλης μείωσης του μισθού. «Δυστυχώς, το υπουργείο δεν ξεκαθαρίζει τις προθέσεις του για τα σχολεία του εξωτερικού: σχεδιάζει να τα καταργήσει ή να τα ενσωματώσει σε κάποιο άλλο εκπαιδευτικό πλαίσιο;», διερωτάται η διευθύντρια. «Εχουμε προτάσεις για τη σωτηρία του σχολείου, αναζητούμε ευήκοα ώτα».
Φυσικά, πολλοί είναι αυτοί που μιλούν για «νοικοκύρεμα» στα σχολεία της Ομογένειας, στα οποία κατά καιρούς έχουν παρατηρηθεί παρατράγουδα. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, για παράδειγμα, υπήρξαν σχολεία που διέθεταν δύο καθηγητές για μία τάξη, έναν που δίδασκε και έναν που απλώς πληρωνόταν χωρίς να προσφέρει. Ωστόσο, στη διαδικασία εξυγίανσης του συστήματος, μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Μπορεί η μέριμνα της Πολιτείας λόγω κρίσης να μειώνεται, όμως αυξάνεται το ενδιαφέρον των Ελλήνων. Τα υψηλά δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων είναι απαγορευτικά για πολλές οικογένειες, ενώ στρατιές νέων μεταναστών σχεδιάζουν την άφιξή τους στο Λονδίνο.«Ισως πριν από δέκα χρόνια ένα τέτοιο σχολείο να ήταν πολυτέλεια», σχολιάζει η Νίκη, «τώρα, όμως, είναι περισσότερο αναγκαίο παρά ποτέ. Κάθε εβδομάδα, φίλοι μου από την Ελλάδα μού στέλνουν βιογραφικά για να βρουν δουλειά εδώ».
Η κατάσταση σε Αυστραλία και Γερμανία
Στην Αυστραλία τα προβλήματα των ελληνικών σχολείων επιτείνονται από την «ανταγωνιστική σχέση» μεταξύ Αρχιεπισκοπής και ελληνικών κοινοτήτων. Ετσι, οι περίπου 60.000 Ελληνες μαθητές μπορούν να επιλέξουν μεταξύ σχολείων που λειτουργούν υπό την αιγίδα της Αρχιεπισκοπής (φοιτούν περί τους 18.000 μαθητές), σχολεία Σαββάτου των ελληνικών ορθόδοξων κοινοτήτων, ιδιωτών και άλλα της αυστραλιανής Πολιτείας.
Σημειώνεται ότι, σε πολιτείες με σημαντικό ελληνικό πληθυσμό, τα ελληνικά διδάσκονται σε 76 δημόσια αυστραλιανά Δημοτικά και 60 Γυμνάσια ως ξένη γλώσσα. Παράλληλα, λειτουργούν έξι ημερήσια δίγλωσσα κολέγια, αναγνωρισμένα από το υπουργείο Παιδείας της χώρας, όπου φοιτούν 1.755 μαθητές. Αλλωστε, η ελληνική γλώσσα εντάχθηκε μαζί με άλλες δέκα στο Εθνικό Πρόγραμμα Διδασκαλίας της χώρας, που θα τεθεί σε εφαρμογή από τα μέσα του 2011.
Στη Γερμανία, όπου ζουν ακόμα χιλιάδες Ελληνες δεύτερης και τρίτης γενιάς, βρίσκουμε αμιγώς ελληνικά σχολεία, τμήματα μητρικής γλώσσας σε γερμανικά σχολεία και κάποια δίγλωσσα. Στο Βερολίνο λειτουργούν δύο δίγλωσσα Δημοτικά, δύο δίγλωσσα Γυμνάσια, τα οποία είναι κρατικά γερμανικά σχολεία που προσφέρουν κάποια μαθήματα στα ελληνικά. Επίσης, ελληνικά Λύκεια διαθέτει το Αμβούργο, το Αννόβερο και το Βερολίνο.
Στο Μόναχο, όπου ζουν ακόμα 25.000 Ελληνες, λειτουργούν έξι Δημοτικά σχολεία (Μόναχο και Νταχάου), δύο Γυμνάσια και Λύκεια στο Μόναχο, ενώ ελληνικό σχολείο διαθέτει και η Νυρεμβέργη.
πηγη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου