"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Οι Αφρικανοί πέρασαν το ένα δισεκατομμύριο

Του JOHN VIDAL / The Guardian

Η Αφρική έφθασε την Ινδία και την Κίνα και είναι η τρίτη περιοχή του κόσμου με πληθυσμό μεγαλύτερο του 1 δισ., ενώ ο αριθμός αυτός αναμένεται να διπλασιασθεί μέχρι το 2050, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ. Τη χρονιά αυτή, η αφρικανική ήπειρος, που διέθετε μόλις 500.000 κατοίκους αστικών κέντρων το 1950, θα διαθέτει 1,3 δισ. 

Παρότι η ταχύτατη ανάπτυξη των πόλεων δεν είναι από μόνη της πρόβλημα, η υπηρεσία UN-Habitat απευθύνει έκκληση στις εμπλεκόμενες χώρες να αποφύγουν τη δημιουργία γιγάντιων παραγκουπόλεων και μεγάλων περιοχών ανέχειας. «Το συνηθισμένο πρότυπο αφορά ωκεανούς φτώχειας, περιτριγυρισμένους από νησιά πλούτου. Το φαινόμενο αυτό απειλεί τη σταθερότητα ολόκληρων κρατών», αναφέρει σε έκθεσή της η UN-Habitat.

Αν και το Κάιρο είναι σήμερα η πολυπληθέστερη πόλη της Αφρικής με 11 εκατ. κατοίκους, τα πρωτεία αναμένεται να διεκδικήσει το Λάγος, που θα έχει 12,5 εκατ. το 2015. Το 2020, η Κινσάσα θα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη και η Λουάντα η τέταρτη, με οκτώ εκατομμύρια πληθυσμό μέχρι το 2040. Η έκθεση επισημαίνει τις προσπάθειες που καταβάλλουν πολλές αφρικανικές πόλεις για να αντιστρέψουν το κύμα της φτώχειας. Αίγυπτος, Λιβύη και Μαρόκο κατάφεραν να μειώσουν στο ήμισυ τον πληθυσμό των παραγκουπόλεων, ενώ η Τυνησία τις εξαφάνισε εντελώς. Γκάνα, Σενεγάλη και Ουγκάντα πέτυχαν να μειώσουν τον πληθυσμό των απόρων στα αστικά κέντρα κατά 20% τουλάχιστον. Στη Νιγηρία, όπου 75% του πληθυσμού ζούσε σε παραγκουπόλεις το 1990, το ποσοστό αυτό είναι σήμερα στο 61,9%, ενώ στη Νότια Αφρική 28,7% των κατοίκων ζει σήμερα σε παραγκουπόλεις, από 46,2% το 1990.

Η εξάλειψη του φαινομένου της παραγκούπολης καθίσταται, όμως, ιδιαίτερα δύσκολη εξαιτίας των πιέσεων που ασκεί στα εμπλεκόμενα κράτη η υπεργεννητικότητα και πλήρης απουσία αστικού σχεδιασμού εκ μέρους της κεντρικής εξουσίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: