Επαναφορά στο Ελσίνκι

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Η Αθήνα σπεύδει να καλοπιάσει την Αγκυρα; Και αν ναι, γιατί το κάνει;

Τα ερωτήματα προκύπτουν από την ξαφνική απόφαση της κυβέρνησης, σύμφωνα με την οποία, στα τέλη του προσεχούς Ιουνίου, η Αθήνα αναλαμβάνει πρωτοβουλία να γίνει «Σύνοδος Κορυφής» Ευρωπαϊκής Ενωσης-Τουρκίας, ώστε να «αναζωογονηθεί» η ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας. Και όλα αυτά γιατί η Αθήνα διαπιστώνει «...μια εικονική διαπραγματευτική διαδικασία»(!), η οποία εκτός των άλλων υπονομεύει την αξιοπιστία(!) της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η Αθήνα λοιπόν επιδιώκει να δώσει «νέα πνοή» στην ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας μετά τον Ιούνιο, αφού προηγουμένως ο κ. Ερντογάν προφανώς θα έχει κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές.

ΣΤΟ μεσοδιάστημα από τώρα μέχρι τον Ιούνιο η Αθήνα και η Αγκυρα, σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, θα ασχολούνται με δύο σοβαρά και για τις δυο τους θέματα:

Την ολοκλήρωση των μυστικών -και επομένως αδιαφανών- συνομιλιών τους για το Αιγαίο και τις μορφές συνεκμετάλλευσής του. Οσο περνά ο καιρός, φαίνεται καθαρά ότι η κυβέρνηση Ερντογάν παραμένει αμετακίνητη στο θέμα των 12 ν.μ. και δεν πρόκειται «να τα χαρίσει» στην Αθήνα.

ΟΣΟ περνά ο καιρός, πυκνώνουν οι βάσιμες πληροφορίες ότι η Τουρκία σε μια πιθανή συμφωνία συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου αρνείται πεισματικά να συμπεριλάβει και το Καστελόριζο, πράγμα που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο η συμφωνία αυτή να είναι... σε δόσεις, για τμήματα του Αιγαίου, αλλά όχι και για το σύνολο της ελληνικής και τουρκικής υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.

Το δεύτερο θέμα αφορά τις εξελίξεις στο Κυπριακό, με τη σαρωτική εμπλοκή του γεν. γραμματέα του ΟΗΕ, ο οποίος μάλλον βιάζεται να λύσει το θέμα μέσα στο 2011 με διάσκεψη κορυφής (παρουσία της Ελλάδας και της Τουρκίας).

ΤΟ σκηνικό αυτό παραπέμπει μάλλον ευθέως σε προσπάθεια... ανασυγκρότησης της διαδικασίας του Ελσίνκι, όταν η Κύπρος έγινε δεκτή στην Ε.Ε. με αντάλλαγμα να ανοίξει ο δρόμος για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Η παρούσα ελληνική κυβέρνηση προφανώς επιθυμεί να κλείσει τη διαδικασία με την πλήρη ένταξη της Τουρκίας.

ΕΠΕΙΔΗ όμως οι θεσμοθετημένες ευρωπαϊκές διαδικασίες δεν εξαρτώνται από μεμονωμένες «πρωτοβουλίες» κρατών-μελών (σ.σ. έστω και άμεσα ενδιαφερομένων), η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας εξαρτάται από το «ξεπάγωμα» των κλειστών κεφαλαίων διαπραγμάτευσης ενόσω η Αγκυρα αρνείται να ανοίξει λιμάνια και αεροδρόμια στην παρούσα Κυπριακή Δημοκρατία και η Γαλλία κρατά παγωμένα, για δικούς της λόγους, άλλα κεφάλαια. Αλλά, σύμφωνα με τα ισχύοντα, ακόμα και αν ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις της, η Τουρκία θα πρέπει να περιμένει και νέα απόφαση της Ε.Ε. για το τελικό μέλλον των σχέσεών τους.

ΕΤΣΙ, για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας...

EΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ