Η ώρα των διδάκτρων

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΕΝΑ ΜΙΓΜΑ ΑΠΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΑΝΑΚΑΤΕΜΕΝΕΣ ΜΕ ΠΑΠΑΡΙΕΣ...

Γράφει ο Θεόδωρος Π. Λιανός

Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Διάβασα το κείμενο διαβούλευσης «Εθνική Στρατηγική για την Ανώτατη Παιδεία» που παρουσίασε η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου. Το γεγονός ότι οι καθηγητικές και φοιτητικές συντεχνίες το καταδίκασαν αμέσως δείχνει ότι οι προτάσεις που παρέχονται στο κείμενο αυτό είναι σοβαρές και προς τη σωστή κατεύθυνση. Και πράγματι είναι. Δεν μπορώ όμως να αντισταθώ στον πειρασμό να διατυπώσω μια γενική παρατήρηση που μπορεί να είναι χρήσιμη στις μελλοντικές συζητήσεις. Η φιλοσοφία των προτάσεων βασίζεται σε μια διοικητική αντίληψη για τη λειτουργία του Πανεπιστημίου και αυτό μπορεί να είναι πηγή σοβαρών δυσχερειών αν οι προτάσεις γίνουν νόμος. Οι ανθρώπινες κοινότητες βασίζονται στην ύπαρξη κινήτρων και οι διοικητικοί περιορισμοί επιβάλλονται για να προστατεύσουν το άτομο από αυθαιρεσίες παρέχοντας αντικίνητρα για ορισμένες ενέργειες. Η άθλια κατάσταση του ελληνικού πανεπιστημίου οφείλεται ακριβώς στην έλλειψη κατάλληλων κινήτρων και αντικινήτρων. Η δομή των κινήτρων και αντικινήτρων και τα ατομικά συμφέροντα είναι τέτοια που οδηγούν στην παρακμή του Πανεπιστημίου.

Το ελληνικό πανεπιστήμιο σχεδόν κυριαρχείται από δύο ομάδες ατόμων. 

Μια ομάδα μωροφιλόδοξων και κομπιναδόρων καθηγητών, εν πολλοίς αγραμμάτων, οι οποίοι συνεργάζονται, υποστηρίζονται ή ανέχονται τις κομματικές φοιτητικές οργανώσεις με σκοπό την ικανοποίηση προσωπικών επιδιώξεων. 

Η άλλη ομάδα αποτελείται από τις διάφορες κομματικές φοιτητικές οργανώσεις που αδιαφορούν πλήρως για το πανεπιστήμιο, δεδομένου ότι αυτοί θα σταδιοδρομήσουν στα κόμματα εφόσον επιδείξουν αρκετά σημαντικό καταστροφικό έργο και θα συνεχίσουν την καταστροφή από άλλα πόστα.

Οι ομάδες αυτές δεν εξουδετερώνονται με διοικητικά μέτρα. Χρειάζεται ένα μέσον, ένα όργανο, που θα τους αφαιρεί τη δύναμη. Και αυτό είναι η πληρωμή διδάκτρων για κάθε μάθημα. Το σημερινό σύστημα της δωρεάν εκπαίδευσης έχει χρεοκοπήσει. Σκεφθείτε ένα νέο σύστημα που οι πλούσιοι θα πληρώνουν δίδακτρα με τα οποία θα παρέχονται υποτροφίες στους φτωχούς. Ενα τέτοιο σύστημα όχι μόνο είναι δικαιότερο από το ισχύον αλλά παρέχει και τα σωστά κίνητρα και αντικίνητρα. Κίνητρο στους μεν για μελέτη ώστε να διατηρούν την υποτροφία, κίνητρο είναι δε για μελέτες για να μη διαιωνίζουν τη φοιτητική τους ιδιότητα. Ενα τέτοιο σύστημα διδάκτρων με παράλληλη κατάργηση του αίσχους των δωρεάν συγγραμμάτων είναι βέβαιον ότι θα αφυπνίσει και θα ενεργοποιήσει τη μεγάλη μάζα των φοιτητών και θα εξαφανίσει ή τουλάχιστον θα περιορίσει τις κομματικές φοιτητικές οργανώσεις.

Η εισαγωγή διδάκτρων θα επηρεάσει και τους καθηγητές. Ο φοιτητής που πληρώνει δίδακτρα έχει απαιτήσεις, θέλει τον καθηγητή παρόντα και όχι «ιπτάμενο», θέλει καλή διδασκαλία και καλό σύγγραμμα. Δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι νοιαζόμαστε για ό,τι πληρώνουμε και αδιαφορούμε για ό,τι μας προσφέρεται δωρεάν. Δεν υπαινίσσομαι ότι η εισαγωγή διδάκτρων θα λύσει όλα τα προβλήματα αλλά χωρίς δίδακτρα ή και άλλους οικονομικούς περιορισμούς το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν πρόκειται να μπει σε σωστό δρόμο. Οσο οι ΚΝίτες, ΠΑΣΠίτες και ΔΑΠίτες και άλλες κομματικές παρατάξεις αλωνίζουν ατιμωρητί, το Πανεπιστήμιο δεν πρόκειται να δει προκοπή.

Η εμπειρία έχει δείξει ότι τα οικονομικά κίνητρα είναι πάντοτε αποτελεσματικά. Αντίθετα, τα διοικητικά μέτρα τείνουν να πολλαπλασιάζονται και να ατονούν. Η επιβολή διδάκτρων είναι βέβαιον ότι θα αποδώσει και θα φέρει τάξη στα πανεπιστήμια.

ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ

Λοιπον κύριε καθηγητά άκου. 

Ως προς το ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ των κομματικών φοιτητικών παρτάξεων αλλά και των ξεφτιλισμένων (και ενδεχομένως αγραμματων) καθηγητάδων  δεν θα διαφωνήσω. Ως προς την θεραπεία με την επιβολή διδάκτρων έχω να σου πω οτι ΞΕΠΕΡΝΑΣ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΕΙΟΤΗΤΑΣ

Μια συζήτηση περί   επιβολής διδάκτρων θα μπορούσε ενδεχομένως να έχει λογική βάση (?) για χίλιους λόγους, αλλα το να πιστεύει σοβαρός  υποτείθεται άνθρωπος πως η μόνη θεραπεία για το καρκίνωμα είναι τα δίδακτρα , εκτος απο απόλυτη ομολογία διοικητικής ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ αποτελεί και ιστορικό ΑΝΕΚΔΟΤΟ. 

ΟΧΙ οτι δεν είναι λύση. ΕΙΝΑΙ λύση αλλά είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ λύση. Ως οικονομικός, υποθέτω οτι γνωρίζεις μαθηματικά, αρα γνωρίζεις τις περιπτώσεις που μια εξίσωση έχει περισσότερες απο μια λύσεις απ τις οποίες όμως πολλές τις ΠΕΤΑΣ. 

Τούτο ισχύσει και για την λύση των διδάκτρων. Είναι απλά για πέταμα. Για τα σκουπίδια!

Ενδεχομένως να έχεις κάνει το χρήμα Θεό σου και να μην το καταλαβαίνεις,  αλλά το να προτείνεις ως λύση το να πονέσουμε την τσέπη μας για να βάλουμε μυαλό ΔΕΝ σε τιμά. 

Αίσχος δεν είναι τα δωρεάν συγγράμματα. Αίσχος είναι οι παπαριές που γράφουν άχρηστοι μέσα στα δωρεάν συγγράμματα. Αίσχος είναι να περιμένεις απο τον μαθητή να έχει ποιοτικές απαιτήσεις επειδή πλήρωσε και όχι επειδή κάτι τέτοιο ειναι αυτονόητο. Αισχος είναι να περιμένεις να μάθει να μην αδιαφορεί γιατί τα ακούμπησε και όχι γιατι σέβεται τον εαυτό του

Και μόλις "βγει" απ το "ιδρυμα" τι θα γίνει? Με βάση τη θεωρία σου απλά θα συνεχίσει στην καθημερινή του ζωή να αντικαθιστά τα αυτονόητα, με το χρήμα

Ε λοιπόν αντι να απαιτείς δίδακτρα και αντικατάσταση του αυτονόητου απο το χρήμα, να απαιτείς να απαγορευτεί στους φοιτητες - κόπρους και στους καθηγητες - ξεφτίλες, όχι απλώς η είσοδος στα πανεπιστήμια αλλά και η προσέγγιση σε αυτά σε απόσταση μικρότερη του χιλιομέτρου

Να απαιτείς διοίκηση με παπάρια και νόμους που να εφαρμόζονται ωστε αυτοί που πραγματικά διψούν για μόρφωση να την κερδίζουν δωρεαν σε ένα υγειές ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου διδάσκουν ικανοί καθηγητές που δεν τα μετρούν όλα με βάση το χρήμα...

Τι σου λέω τώρα...