"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Ανακυκλώσιμοι συμβασιούχοι

Tης Γιωτας Συκκα

Ο περιορισμός του 24μήνου των συμβάσεων τους καταδικάζει να περιφέρονται από ’δω και από κει χωρίς να έχουν μόνιμη εργασία. Δεν τους επιτρέπει να δουλέψουν ποτέ ξανά, όπως λένε, αφού ο μόνος αποδέκτης της δουλειάς τους είναι το ΥΠΠΟ. Με αυτό τον τρόπο, νέοι που τελειώνουν από τα πανεπιστήμια εργάζονται σε ένα καθεστώς που μοιάζει με εκείνο της ανακύκλωσης, αφού έχουν ημερομηνία λήξης.
Με λίγα λόγια, σπουδάζουν τέσσερα χρόνια, για να δουλέψουν δύο.
Κι όλα αυτά, όταν υπάρχουν και ανάγκες στο υπουργείο Πολιτισμού και εξαιτίας αυτού του προβλήματος και των ελλείψεων γίνονται μισές δουλειές. Μην πάμε μακριά. Χρονιά των μουσείων ήταν η φετινή, με πολλά καινούργια να εγκαινιάζονται - κι ας έκλεψε την παράσταση ένα μόνο. Το Μουσείο της Ακρόπολης. Ομως, τι να τα κάνουμε τόσα μουσεία όταν δεν μπορούν να λειτουργήσουν κανονικά στον 21ο αιώνα;
Δεκάδες εκκρεμότητες παντού, που θα γίνουν μεγαλύτερες μετά λίγους μήνες λειτουργίας τους, αφού δεν επαρκεί το προσωπικό. Μουσεία που ανοίγουν γιατί τελείωσε το Γ΄ ΚΠΣ κι άλλα που μένουν κλειστά λόγω έλλειψης προσωπικού (παράδειγμα του Ηρακλείου).

Η χαμηλή επισκεψιμότητα είναι επίσης ένα αγκάθι. Αλλά και οι σχέσεις του ΥΠΠΟ με τους πολίτες επίσης δεν είναι οι καλύτερες. Αν στο οικόπεδό σας, για παράδειγμα, βρεθούν αρχαία, τότε αρχίζει ο Γολγοθάς με το Δημόσιο. Περιμένουν μήνες οι πολίτες, ενώ οι αρχαιολόγοι σπάζονται σε δεκάδες κομμάτια. Στη Σπάρτη, για παράδειγμα, παραμένουν σε εκκρεμότητα εργασίες σε 120 οικόπεδα!
Αυτά κι άλλα τόσα έχουν να διηγηθούν τα μέλη του Σύλλογου Εκτάκτων Αρχαιολόγων για υποσχέσεις που δεν κρατήθηκαν και εκκρεμότητες που θα πολλαπλασιαστούν.
Ομως, ας μη γελιόμαστε. Τα προγράμματα των κομμάτων είναι για γέλια σε ό, τι αφορά τον πολιτισμό και οι υποσχέσεις θολές.
Αλλά τι να περιμένει κανείς; Για τη σημερινή εικόνα του υπουργείου Πολιτισμού, μήπως δεν ευθύνονται αυτά τα δύο μεγάλα κόμματα; Ποιος άρχισε το καθεστώς των συμβασιούχων και ποιοι τα προγράμματα stage, στα χέρια του οποίου έχει αφεθεί η ασφάλεια των μουσείων και η λειτουργία τους...
ΠΗΓΗ: KΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: