«Οι μαθητές, οι γονείς, οι συνάδελφοί της εκπαιδευτικοί και όλη η Ευρυτανία είναι στο πλευρό της μοναχής Φεβρωνίας» διαβάζουμε σε δικτυακό τόπο της Στερεάς Ελλάδος, ενώ «σε κοινή ανακοίνωσή τους οι ΕΛΜΕ των νομών της Στερεάς (Ευρυτανίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας, Βοιωτίας και Εύβοιας) καταγγέλλουν τον προϊστάμενό της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ευρυτανίας... για πληθώρα διώξεων σε εκπαιδευτικούς, για “ψύλλου πήδημα”...».
Η μοναχή, στην οποία συμπαραστέκονται οι ΕΛΜΕ της Στερεάς Ελλάδος, ήταν ταυτόχρονα και διευθύντρια λυκείου και ως τέτοια καταπάτησε τους νόμους Θεού και ανθρώπων: Ψευδομαρτύρησε στα υπηρεσιακά έγγραφα προς το υπουργείο Παιδείας σχετικά με τον αριθμό των μαθητών που είχε στο σχολείο της. Τον διόγκωσε, λένε, για να μην κλείσει το ΕΠΑΛ Φραγκίστας.
Θα πιστέψουμε μόνο εκείνους που λένε ότι η μοναχή είχε καλό σκοπό και όχι τους άλλους κακεντρεχείς που ισχυρίζονται ότι στόχος της ήταν να παραμείνει διευθύντρια στο εν λόγω σχολείο παίρνοντας τα σχετικά επιδόματα θέσης.
Αλλά εδώ τίθεται ένα ερώτημα προς τις ΕΛΜΕ.
Τι διδάσκουν με τη στάση τους οι συνδικαλιστές της εκπαίδευσης;
Μήπως μαθαίνουν στα παιδιά μας ότι οι παρανομίες είναι προς έπαινο και όχι ψόγο, όπως έγραψε και μια τοπική εφημερίδα της Ευρυτανίας;
Δεν είναι τυχαία η διάχυση της ανομίας στη χώρα, ούτε υπάρχει κάποιο γονίδιο παραβατικότητας των Ελλήνων. Αντιθέτως, είναι επίκτητο χαρακτηριστικό. Διδάσκεται από νωρίς στα σχολεία και στην κοινωνία. Να σημειώσουμε εδώ ότι δύο αιρετοί της περιοχής υπερασπίστηκαν την παρανομία της μοναχής και σε δήλωσή τους αναφέρουν ότι από όλα τα χαρακτηριστικά που σύμφωνα με τον νόμο πρέπει να έχουν οι διευθυντές σχολικών μονάδων, η μοναχή «υστερεί σε ένα και μόνο και αυτό δευτερεύον» (σ.σ. αναφέρονται στην ψευδομαρτυρία) και ότι «ακόμη και στο πρόσφατο έντυπο αξιολόγησης των διευθυντών πουθενά δεν αναφέρεται η στείρα γραφειοκρατική αντίληψη και αποτύπωση ως βασικό χαρακτηριστικό ενός διευθυντή ή μιας διευθύντριας... Στην παρ. 7 του ίδιου άρθρου, το οποίο αφορά τους διευθυντές εκπαίδευσης, αναφέρεται αυτολεξεί: “Ενεργούν γενικότερα με γνώμονα την αρχή πως η Διοίκηση της Εκπαίδευσης πρέπει να ασκείται όχι μόνο με την εφαρμογή νομικών διατάξεων και επιστημονικών αρχών αλλά και με την αντίληψη της υποχρέωσης για την εξυπηρέτηση των πολιτών και της κοινωνίας”».
Με άλλα λόγια, αρκεί να δηλώσει κάποιος ότι ενεργεί με καλό σκοπό και μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.
Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί...
κάποια καλόπαιδα καίνε τρόλεϊ στην Πατησίων.
Μα το κάνουν «με την αντίληψη της υποχρέωσης για την εξυπηρέτηση των πολιτών και της κοινωνίας»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου