Toυ ΑΡΓΥΡΗ ΚΩΣΤΑΚΗ
Eίναι αυτό που λέει η πιτσιρικαρία «δεν υπάρχει».
Με απλά λόγια και σύντομα, χωρίς φιοριτούρες το αποκλειστικό
ρεπορτάζ.
Ένας διαχειριστής σε πολυκατοικία συνοικίας κοντά στο κέντρο
της Αθήνας, ανεγερθείσας το 1962, θέλησε ένα αντίγραφο άδειας λειτουργίας ανελκυστήρα.
Ο «Γολγοθάς» αρχίζει από το ιστορικό κτίριο του Δημαρχείου. Στις πληροφορίες όταν φτάνει η σειρά του, τον ενημερώνουν ότι το έγγραφο αυτό δίνεται στην οδό Σωκράτους 57 στην υπηρεσία του δήμου γιά έκδοση οικοδομικών αδειών.
Πηγαίνει εκεί ο άνθρωπος, περιμένει ξανά στην ουρά στις πληροφορίες, αλλά κι εκεί του λένε ότι δεν είναι αρμόδια αυτή η υπηρεσία, αλλά να απευθυνθεί στο κεντρικό δημαρχείο στην οδό Λιοσίων.
Τι να κάνει ο άνθρωπός πηγαίνει στη Λιοσίων, όπου κάνει αίτηση γιά το έγγραφο που χρειάζεται, αλλά η απάντηση είναι τελικά πως ούτε εκεί είναι αρμόδιοι, αλλά σε μιά άλλη υπηρεσία στην οδό Πολυτεχνείου 4.
Εκεί είναι το… «καλό»:
Ο άνθρωπος αλλάζει τέσσερις ορόφους και αντίστοιχα γραφεία και υπαλλήλους μέχρι να ανακαλύψει τον κατάλληλο, ώστε να υποβάλλει την αίτηση.
Γιά να μην σας κουράζω, όλη αυτή περιπέτεια, καταλήγει όχι σε υπηρεσία του δήμου αλλά στον ΑΔΜΗΕ (ΔΕΗ) στην οδό Φαβιέρου 30.
Αποκαμωμένος ο άνθρωπος εξηγεί τι ζητάει, γίνονται κάποια τηλεφωνήματα
και μετά από λίγη ώρα γίνεται το…»θαύμα». Του παραδίδουν στα χέρια του
το πολυπόθητο αντίγραφο του μακρινού 1962 με σφραγίδα «βασίλειον της Ελλάδος – υπουργείο βιομηχανίας – υπηρεσία ηλεκτροφωτισμού Αθηνών».
Μετρήστε ημέρες, εργατοώρες, χιλιόμετρα, ορόφους, υπαλλήλους, γκισέ, αιτήσεις και τηλεφωνήματα.
Τουλάχιστον τέλος καλό, αλλά όλα καλά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου