Μετά το έγκλημά του ο Ηρακλής καταδικάστηκε στους περίφημους άθλους που τον έκαναν διάσημο.
Σκότωσε κάτι περίεργα πουλιά στη Στυμφαλία, τη λίμνη δίπλα στο δάσος του Ελληνικού. Οι όρνιθες με τα χάλκινα ράμφη και φτερά θεωρούνται πρόγονοι των σημερινών αεροσκαφών, διότι ως γνωστόν οι αρχαίοι ημών όλα τα είχαν επινοήσει. Στο παρακείμενο δάσος φόνευσε τον τρομερό λέοντα, κουβάλησε κάτι βόδια, έφερε πορτοκάλια, όμως κανείς άθλος του δεν συγκρίνεται σε μέγεθος με τον υδραυλικό του. Εκεί δόθηκε η ευκαιρία στον ταλαίπωρο ήρωα να αναδείξει το πραγματικό του ταλέντο, αφού καθάρισε την κόπρο 3.000 βοοειδών –φαντασθείτε τη δυσοσμία– εκτρέποντας τον Πηνειό και τον Αλφειό, σε πολύ συντομότερο χρόνο από όσο χρειάζεται ο Αχελώος. Η αρχαία υδραυλική τεχνολογία δεν παιζόταν.
Δεν ξέρω πού πήγαν και το ψάρεψαν οι σοφοί που θα αναμορφώσουν την Παιδεία μας υπό τον καθηγητή Τουρνεσόλ. Πάντως, φαίνεται ότι τα παιδιά του Δημοτικού θα διδάσκονται, εκτός των άλλων, και μία ενότητα υπό τον τίτλο «Οι υδραυλικοί άθλοι του Ηρακλή». Το διάβασαν κάπου, αγγλιστί ή γαλλιστί; Είναι γνωστό ότι η λεγομένη «σκέψη της αριστεράς» παρ’ ημίν αποτελείται ως επί το πλείστον από μεταφρασμένους όρους οι οποίοι μαστιγώνουν την ευαίσθητη ράχη της ελληνικής. Θα είδαν κάνα hydraulique, θα είπαν «ωραίο», «πρωτότυπο» κ.τ.λ. και θα το έγραψαν με ελληνικά στοιχεία. Γλωσσικώς αναίσθητοι δεν αντελήφθησαν ότι ο γαλλόφωνος έχει και το plombier για την καθημερινότητά του, ενώ εμείς δεν κάνουμε τη διάκριση. Και ο Ηρακλής μεταμορφώνεται σε κυρ Γιάννη υδραυλικό που δεν κόβει αποδείξεις.
Η ελληνική μυθολογία, όπως και οι ιστορίες από τη Βίβλο, διδάσκουν...
μαγεύοντας. Αν τους αφαιρέσεις τη γλωσσική μαγεία χάνουν την αξία τους. Η μεταμοντέρνα ανοησία καλπάζει στη ρημαγμένη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου