"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΙ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ: Ο Τσίπρας παραμένει Τσίπρας (Όπως ο μ... παραμένει μ...)

Γράφει ο ΒΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ


Ο τίτλος «O Τσίπρας παραμένει Τσίπρας» δεν είναι δικός μου. Τον αλίευσα από τη «Frankfurter Allgemeine Zeitung», όταν ο Πρωθυπουργός είχε ζητήσει και στο παρελθόν Ειδική Σύνοδο Κορυφής. Πρόταση την οποία απέρριψε τότε μετά πολλών επαίνων η Ανγκελα Μέρκελ κάνοντας τις γερμανικές εφημερίδες να γράψουν «Η Μέρκελ έριξε χυλόπιτα στον Τσίπρα». 
 
 
Το ερώτημα είναι πώς ζητεί Σύνοδο Κορυφής προτού συνεννοηθεί με κανένα. 
 
 
Δεν πήρε μάθημα, όπως μου έλεγαν οι γνωρίζοντες, από την προηγούμενη φορά;  
 
 
Φαίνεται πως όχι. 
 
 
Και γιατί νομίζετε ότι απείλησε πως θα ζητήσει Ειδική Σύνοδο Κορυφής σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία;  
 
 
Μου λένε, «προσπαθεί για άλλη μια φορά να μεταφέρει τη συζήτηση για τις μεταρρυθμίσεις από τους υπουργούς Οικονομικών, που κάνουν σκληρούς υπολογισμούς, στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, που είναι πολιτικά διαλλακτικοί». Ή τουλάχιστον έτσι νομίζει. Διότι σίγουρα θα έχετε προσέξει τις χαιρετούρες, τα αγκαλιάσματα, τα αστειάκια (κυρίως για την ανύπαρκτη γραβάτα Τσίπρα) και τους ασπασμούς. Αυτά όμως προτού αρχίσει η Σύνοδος Κορυφής, προφανώς για να τα βλέπουν οι τηλεθεατές και να νομίζουν ότι υπάρχει ομόνοια, σύμπνοια, αλληλεγγύη. Οταν όμως σβήσουν τα φώτα των τηλεοπτικών συνεργείων τότε αρχίζει το πραγματικό... surviror.
 
Τι ξεχνά ο Πρωθυπουργός

 
Δεν είναι όμως και τόσο εύκολη υπόθεση να συγκληθεί Σύνοδος Κορυφής της ευρωζώνης ή Euro Summit (όπως ονομάζεται η συγκεκριμένη σύνοδος). Από το 2008 έως σήμερα έχει συγκληθεί μόλις 15 φορές, με την τελευταία τον Ιούλιο του 2015, όταν αποφασίστηκε η έναρξη των διαπραγματεύσεων για τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας στο ελληνικό πρόγραμμα. Κάτι που δεν πρέπει να ξεχνά ο κ. Τσίπρας.

Η πρώτη φορά που συνεκλήθη ήταν όταν το ζήτησε ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί, το 2008, με στόχο την αντιμετώπιση της τραπεζικής κρίσης. Και μη νομίζετε ότι μια τέτοια σύνοδος θα μπορέσει να ασχοληθεί με θέματα του τύπου «κλείσιμο της αξιολόγησης», αφού σκοπός της είναι να παρέχει κατευθύνσεις πολιτικής για την εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης. Ούτε βεβαίως συγκαλείται υπό την έμμεση ή άμεση απειλή για προσφυγή στις κάλπες από χώρα-μέλος. Ο κ.Τσίπρας τα γνωρίζει αυτά (αφού τα ξαναπέρασε) αλλά επιμένει...

Ποιος παίζει τις... κουμπάρες;

 
Μου έκανε εντύπωση μια φράση που είπε ο Πρωθυπουργός στις κοινές δηλώσεις του με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ: «Εδώ δεν παίζουμε ένα παιχνίδι όπως παίζαμε μικροί τις κουμπάρες, εδώ παίζουμε με το μέλλον ενός ολόκληρου λαού».  
 
 
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ο κ. Τσίπρας όταν ήταν μικρός έπαιζε τις κουμπάρες, αφού είναι ορίτζιναλ κοριτσίστικο παιχνίδι. 
 
 
Προφανώς το είπε...
 αλληγορικά για να τα ακούσουν όσο πιο μακριά γίνεται στην Ευρώπη. Και να η απόδειξη, όπως την περιγράφουν τα λεξικά:


«Από όλα τα παιδικά κοριτσίστικα παιχνίδια, οι "κουμπάρες" είναι πιθανόν εκείνο που παίζεται σχεδόν χωρίς κανόνες. Εν πολλοίς θυμίζει τις ασκήσεις αυτοσχεδιασμού των σπουδαστών στις θεατρικές σχολές. Σας δίνουν ένα θέμα ή μια σύμβαση - είστε "κουμπάρες" εν προκειμένω - και από εκεί κι έπειτα κάνετε του κεφαλιού σας. Σαχλαμαρίζετε, κουτσομπολεύετε, λέτε ψέματα, σκοτώνετε την ώρα σας. Δεν είναι τυχαίο ότι στην καθομιλουμένη η έκφραση "παίζουμε τις κουμπάρες" κατέληξε να είναι ταυτόσημη με το "κοροϊδευόμαστε". Εξού και, όταν χάνουμε κάπου-κάπου την υπομονή μας και δηλώνουμε ότι "δεν θα παίξουμε τις κουμπάρες", εννοούμε ότι ήγγικεν η στιγμή της πικρής αλήθειας. Τέρμα το δούλεμα». 
 
 
 Καταλάβατε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: