Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΕΛΙΑ
Το σχήμα «αγνός ψηφοφόρος-απατεώνας πολιτικός» είναι τόσο παλιό όσο
και η ενασχόληση με την πολιτική.
Πώς λειτουργεί αυτό το σχήμα;
Συνήθως
σε δύο φάσεις, συνεχόμενες τις πιο πολλές φορές.
Στην πρώτη φάση, οι ψηφοφόροι ψηφίζουν μαζικά ένα
κόμμα (ή) και έναν πολιτικό, είτε επειδή απογοητεύθηκαν από κάποιον
άλλον (αρνητική ψήφος), είτε επειδή πίστεψαν στις επαγγελίες του (θετική
ψήφος). Μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο.
Στη δεύτερη φάση, οι ψηφοφόροι διαπιστώνουν ότι
έπεσαν «θύματα» του κόμματος ή του πολιτικού. Και τότε η απογοήτευση
μπορεί να μετατραπεί σε οργή. Είναι τα φαινόμενα που παρατηρούμε από το
2010 και μετά με όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις.
Τώρα ήρθε η σειρά του
ΣΥΡΙΖΑ (οι ΑΝΕΛ είναι πολύ μικρό μέγεθος και δεν συνυπολογίζεται στη
σημερινή ανάλυση).
Είναι η ώρα που αυτοί οι ψηφοφόροι αισθάνονται ότι
έχουν (ξανά) «εξαπατηθεί». Το ενδεχόμενο αυτή η «εξαπάτησή» να οφείλεται
(και) σε δικό τους λάθος ή και στον (συνειδητό) τυχοδιωκτισμό τους μόνο
λίγοι θα παραδεχτούν.
Αφορμή γι’ αυτόν το μακροσκελή πρόλογο έδωσε ένα εύρημα της
τελευταίας δημοσκόπησης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, που μεταδόθηκε από
τον «Σκάι» (εδώ ολόκληρη).
Σύμφωνα με το εύρημα αυτό, το 73% των ερωτηθέντων πιστεύει (σήμερα) ότι
ο Αλέξης Τσίπρας καθυστερεί την αξιολόγηση γιατί φοβάται το πολιτικό
κόστος και θέλει να παραμείνει στην εξουσία. Και μόνο το 18% πιστεύει
ότι διαπραγματεύεται σκληρά με τους δανειστές για την εθνική μας
υπερηφάνεια και το καλό της χώρας.
Εξίσου (ή και περισσότερο) εντυπωσιακό θεωρώ το εύρημα ότι το 50% από
όσους ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 συντάσσονται με την άποψη ότι ο κ.
Τσίπρας κάνει ό,τι κάνει για να παραμείνει στην εξουσία.
Προσωπικά έχω υποστηρίξει
αυτήν την άποψη από πολύ καιρό. Όμως, εν προκειμένω το θέμα μας δεν
είναι τι κάνει ο νυν Πρωθυπουργός, αλλά η πολιτική σχιζοφρένεια μεγάλης
μερίδας (μέχρι πρότινος) ψηφοφόρων του.
Ας αιτιολογήσουμε τον
χαρακτηρισμό:
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι (ένα μεγάλο κομμάτι τους),
οι οποίοι, προφανώς, «εξαπατήθηκαν» (και) το 2009 από τον Γιώργο
Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ και μετακόμισαν μαζικά στον ΣΥΡΙΖΑ από το 2012
και μετά.
Είναι οι ίδιοι που τον Ιανουάριο του 2015 εκτόξευσαν τον
ΣΥΡΙΖΑ στο 36%, πιστεύοντας ο κ. Τσίπρας θα κατατροπώσει την Μέρκελ και
τον Σόιμπλε, θα σκίσει τα Μνημόνια, θα ξαναδώσει τα κομμένα επιδόματα
και θα καταργήσει τους φόρους.
Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι είδαν τι συνέβη το καλοκαίρι
του 2015, δηλαδή την ολοκληρωτική υποχώρηση του κ. Τσίπρα, με την
υπογραφή του τρίτου (δικού του) Μημονίου και την πλήρη αθέτηση όλων των
υποσχέσεών του, ακόμα και των στοιχειωδών. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου
έτους ένα μεγάλο ποσοστό των ίδιων ψηφοφόρων ψήφισε ξανά τον κ. Τσίπρα
και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αποδέχτηκαν συνειδητά την μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα του ή
απλώς δεν άντεχαν να φτύσουν τον εαυτό τους μέσα σε τόσο σύντομο
διάστημα για την προηγούμενη επιλογή τους;
Ας μην δώσουμε απάντηση επί
του παρόντος.
Οι ίδιοι άνθρωποι (σχεδόν η μισή εκλογική δύναμη του
ΣΥΡΙΖΑ το 2015) έρχονται σήμερα και...
Δεν ρωτήθηκαν περαιτέρω τι σημαίνει η
σημερινή θέση τους. Ότι είναι εξοργισμένοι επειδή ο κ. Τσίπρας έγινε
πλήρως μνημονιακός; Ή ότι θα ήθελαν να είχε κλείσει πιο γρήγορα την
αξιολόγηση κι ας του στοίχιζε αυτό την εξουσία;
Εδώ είναι ένα από τα σκοτεινά σημεία της εκλογικής συμπεριφοράς αυτής
της κατηγορίας των ψηφοφόρων. Οι οποίοι πριν από δύο χρόνια ψήφισαν τον
κ. Τσίπρα δύο φορές. Τη μια ως ούλτρα αντιμνημονιακό και την άλλη ως
έχοντα βάλει την υπογραφή του σ’ αυτό που θα έσκιζε.
Σήμερα οι ίδιοι
άνθρωποι «ανακαλύπτουν» ότι ο κ. Τσίπρας έχει ως πρώτο μέλημά του την
παραμονή στην εξουσία. Όμως, είναι άδηλο τι θέλουν οι ίδιοι. Να
επανέλθει ο κ. Τσίπρας στην αντιμνημονιακή ρητορική του ή να επισπεύσει
τη μνημονιακή του προσαρμογή;
Τείνω να πιστέψω ότι ο κ.Τσίπρας είναι περισσότερο ειλικρινής σε
σύγκριση με αυτήν την κατηγορία των (πρώην;) ψηφοφόρων του. Φυσικά, ό,τι
κάνει σήμερα το κάνει για να παραμείνει στην εξουσία, αλλά είναι
συνεπής με τη στροφή που έκανε το καλοκαίρι του 2015. Την συνεχίζει.
Αντίθετα, οι μισοί από τους (πρώην;) ψηφοφόρους του είτε εμφανίζονται
να μην ξέρουν τι θέλουν είτε να αναζητούν τον επόμενο «σωτήρα» τους.
Μέρα που είναι (Μεγάλη Τρίτη) γιατί να μη μιλήσουμε για τον «εν
αμαρτίαις περιπεσόντα ψηφοφόρο»;
Ας μην τα φορτώνει όλα σε όσους τον
«εξαπατούν»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου