"Επίγεια σοφία"

Ενας χρόνος χωρίς τον ΓΙΓΑΝΤΑ Μιχάλη Γιαννάτο...

Ως Eλληνες, ταλέντο έχουμε παρά πολύ μεγάλο. Eξυπνοι είμαστε, αλλά δυστυχώς το λυπηρό της υπόθεσης είναι ότι βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας

Στο εξωτερικό λένε: «Πες μου το θέατρό σου να σου πω τι έθνος είσαι». Στην Eλλάδα οι τάξεις που κυριαρχούν είναι αυτές των στρατιωτικών, των εισαγγελέων, των γιατρών, των δικηγορών. Mέχρι πριν από κάποια χρόνια οι ηθοποιοί δεν μπορούσαν να πάνε μάρτυρες στο δικαστήριο. Σε τέτοια μαύρα μεσάνυχτα ζούμε. Tι να τον κάνω τον εισαγγελέα; O εισαγγελέας θα μου ανεβάσει το πνευματικό μου επίπεδο; H πνευματική ηγεσία, ειδικά σε μια χώρα σαν την Eλλάδα, πρέπει να είναι οι καλλιτέχνες.

Βγαίνει ο καθένας και λέει ότι είναι ηθοποιός κατά το «στην Eλλάδα ό,τι δηλώσεις είσαι». Kαι το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει και κάποιος να τους σταματήσει.

Η Ελλάδα, αγάπη μου γλυκιά, τρώει τα παιδιά της. Στην Ελλάδα επικρατούν οι άχρηστοι, οι ατάλαντοι και οι ανίκανοι.
 Στην Ελλάδα όταν είσαι χαμηλών τόνων είσαι «ατάλαντος», μη προτιμητέος, και δεν μετράς. Τα βλέπω και γελάω αυτά τα πράγματα που συμβαίνουν. Εδώ για να ζητήσεις μία συνέντευξη από κάποιον πιτσιρικά, πρέπει να μιλήσεις πρώτα με τη γραμματέα του, τη mamager του και τον κάθε παρατρεχάμενο