Του Γιώργου Κράλογλου
Υπάρχει έστω και ένας πολίτης σε τούτο τον τόπο που να απελπίζεται... όταν μεταφέρονται υπηρεσίες και Γραμματείες από το ένα υπουργείο στο άλλο αφού έχει συνειδητοποιήσει πως τα πάντα στο ελληνικό κράτος κρύβουν σκοπιμότητες και γίνονται με γνώμονα την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων;
Υπάρχει έστω και ένας πολίτης σε τούτο τον τόπο που να απελπίζεται... όταν μεταφέρονται υπηρεσίες και Γραμματείες από το ένα υπουργείο στο άλλο αφού έχει συνειδητοποιήσει πως τα πάντα στο ελληνικό κράτος κρύβουν σκοπιμότητες και γίνονται με γνώμονα την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων;
Απολύτως κανείς εκτός από τις συντεχνίες των κρατικών
υπαλλήλων.
Είχε κανείς μας αγωνία, εκτός από τις συντεχνίες καθηγητάδων και υπαλλήλων, επειδή η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας είχε φύγει από το υπουργείο Ανάπτυξης και είχε ενταχθεί στο υπουργείο Παιδείας;
Ένοιωσε κανείς ανατριχίλα όταν πριν δύο χρόνια βγήκε Προεδρικό Διάταγμα για την επιστροφή της Γραμματείας στο υπουργείο Ανάπτυξης αλλά δεν εφαρμόσθηκε γιατί αντιδρούσε κατεστημένο επιστημόνων και υπαλλήλων ενώ άλλοι, αντίθετοι επιστήμονες και υπάλληλοι, χαλάνε τον κόσμο για την επιστροφή του;
Πιστεύω κανείς.
Γνωρίζει κανείς τι ακριβώς κάνει το υπουργείο Πολιτισμού σήμερα και γιατί δεν πρέπει να μεταφερθούν υπηρεσίες του στο υπουργείο Παιδείας;
Ενδιαφέρεται κανείς να μάθει γιατί θέλουν να καταργήσουν την γενική Γραμματεία Βιομηχανίας του υπουργείου Ανάπτυξης και να δημιουργήσουν μια άλλη γενική Γραμματεία;
Τέλος ξέρει κανείς τις ονομασίες, τις αρμοδιότητες των υπουργείων και τι έχει προσφέρει κάθε υπουργείο στον τομέα ασκήσεως της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής;
Οι περισσότεροι φορολογούμενοι, για να μην πω όλοι, γνωρίζουμε το υπουργείο Πολιτισμού μόνο από τα κατά καιρούς σκάνδαλα σε χορηγίες, από την κατασπατάληση χρημάτων, από τις πληροφορίες για την απασχόληση ατόμων που δεν πατάνε ποτέ και από τις απεργίες των αρχαιολόγων, και των φυλάκων των μνημείων που τα κλείνουν όταν κάνει κρύο, ζέστη και γιατί είναι αντίθετοι με το μνημόνιο...
Όλοι οι άλλοι που γνωρίζουν, το ασήμαντο επί της ουσίας, υπουργείο Πολιτισμού έχουν συμφέροντα. Είτε είναι εργαζόμενοι και θέλουν τα προνόμιά τους είτε κυνηγούν λεφτά, επιδοτήσεις και χορηγίες.
Άντε λοιπόν να εξηγήσεις στους μαθητές των σχολείων και στους τουρίστες τι συμβαίνει στον ανύπαρκτο κρατικό τομέα της χώρας και δεν μπορούν πάλι να επισκεφθούν την Ακρόπολη και τα Μουσεία.
Ας πάμε όμως και στα θεωρητικώς νευραλγικά υπουργεία της οικονομίας όπως είναι το υπουργείο Ανάπτυξης Υποδομών Μεταφορών και δεν συμμαζεύεται...
Τι έχει προσφέρει το υπουργείο Ανάπτυξης με όλες τις πολύμορφες δραστηριότητές του, ας πούμε, τα τελευταία 10 χρόνια της ύπαρξής του.
Του ζητήθηκε ένα απλό πράγμα.
Να μειωθεί ο χρόνος εκδόσεως των εργοστασιακών αδειών κάτω από 2 χρόνια που χρειάζεται σήμερα σε συνδυασμό με τις περιβαλλοντικές άδειες. Έγιναν 2 νομοσχέδια και διατυπώθηκαν 2-3 τροπολογίες. Τίποτε δεν εφαρμόσθηκε στην πράξη και ο χρόνος για τις αδειοδοτήσεις παραμένει ο ίδιος.
Του ζητήθηκε να απελευθερώσει επαγγέλματα και συντεχνιακές προστασίες. Δεν έχει γίνει τίποτε ούτε στα επαγγέλματα, ούτε στις μεταφορές, ούτε στα ειδικά προνόμια.
Του ζητήθηκε να κάνει ανάπτυξη μέσω του ΕΣΠΑ. Κανείς δεν πήρε χαμπάρι που πήγαν τα λεφτά του παλαιού ΕΣΠΑ, αφού ανάπτυξη δεν έγινε, και κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί ελπίζουμε ότι θα γίνει με το καινούργιο ΕΣΠΑ.
Τι σημασία έχει λοιπόν αν υπάρχει ή αν διαλυθεί η Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας η οποία είτε υπάρχει είτε όχι μόνο τις συντεχνίες, τους συμβούλους και όσους κυνηγούν τις επιχειρήσεις για φακελάκια βολεύει. Κανέναν άλλο.
Το υπουργείο Εσωτερικών τα τελευταία 15 χρόνια εφάρμοσε δύο σχέδια αποκέντρωσης και μεταρρύθμισης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι κέρδισε τίποτε ο φορολογούμενος από τα σχέδια αυτά εκτός από τις ταλαιπωρίες του με τους απατεώνες των Δήμων;
Γνωρίζει κανείς γιατί δημιουργήθηκε το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και τι πραγματικά πρόκειται να κάνει ώστε να καλυτερέψει την ζωή μας. Ξέρει κανείς κάποια μεταρρύθμιση που έκανε;
Αυτοί που θυμούνται απ΄ έξω... όλο τον τίτλο του υπουργείου Παιδείας έχουν καταλάβει ότι έχει γίνει κάτι ώστε να δικαιολογεί όλη αυτή την βαρύγδουπη μπουρδολογία της μεταβολής του με την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου;
Κατάλαβε κανείς τις ανοησίες της κυρίας Μπιρμπίλη στο υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής που κανείς δεν γνωρίζει εκτός από την πολιτική του ηγεσία ποιες είναι τελικά οι αρμοδιότητές του και που σταματάνε για να ξεκινήσουν οι αρμοδιότητες του υπουργείου Ανάπτυξης;
Δεν χρειάζεται νομίζω να κάνω την διαδρομή και στα άλλα ασήμαντα υπουργεία με τις βαρύγδουπες ονομασίες και τις ακαταλαβίστικες αρμοδιότητες.
Έθιξα το θέμα για ένα και μόνο λόγο. Κατανοώ την αγωνία των εργαζομένων κρατικών υπαλλήλών όταν χάνουν την βολή τους και τα προνόμια τους. Καλά κάνουν και αγωνίζονται μιας και σε αυτό το κράτος μπάχαλο δεν έχεις τίποτε άλλο να κοιτάξεις από τα οικονομικά σου συμφέροντα.
Ας μην προσπαθούν όμως με τις απεργίες τους να μας πείσουν και ότι αν συρρικνωθεί οποιοδήποτε υπουργείο και χαθούν κάποιες υπηρεσίες χάνει ο ελληνικός λαός πολύτιμα αγαθά. Ο ελληνικός λαός ούτε ξέρει ούτε θέλει να μάθει ακόμη και πως τα λένε τα υπουργεία.
Ας το αφήσουν λοιπόν αυτό το παραμύθι γιατί δεν κάνει ούτε για μικρά παιδιά ούτε και για ζώα
Είχε κανείς μας αγωνία, εκτός από τις συντεχνίες καθηγητάδων και υπαλλήλων, επειδή η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας είχε φύγει από το υπουργείο Ανάπτυξης και είχε ενταχθεί στο υπουργείο Παιδείας;
Ένοιωσε κανείς ανατριχίλα όταν πριν δύο χρόνια βγήκε Προεδρικό Διάταγμα για την επιστροφή της Γραμματείας στο υπουργείο Ανάπτυξης αλλά δεν εφαρμόσθηκε γιατί αντιδρούσε κατεστημένο επιστημόνων και υπαλλήλων ενώ άλλοι, αντίθετοι επιστήμονες και υπάλληλοι, χαλάνε τον κόσμο για την επιστροφή του;
Πιστεύω κανείς.
Γνωρίζει κανείς τι ακριβώς κάνει το υπουργείο Πολιτισμού σήμερα και γιατί δεν πρέπει να μεταφερθούν υπηρεσίες του στο υπουργείο Παιδείας;
Ενδιαφέρεται κανείς να μάθει γιατί θέλουν να καταργήσουν την γενική Γραμματεία Βιομηχανίας του υπουργείου Ανάπτυξης και να δημιουργήσουν μια άλλη γενική Γραμματεία;
Τέλος ξέρει κανείς τις ονομασίες, τις αρμοδιότητες των υπουργείων και τι έχει προσφέρει κάθε υπουργείο στον τομέα ασκήσεως της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής;
Οι περισσότεροι φορολογούμενοι, για να μην πω όλοι, γνωρίζουμε το υπουργείο Πολιτισμού μόνο από τα κατά καιρούς σκάνδαλα σε χορηγίες, από την κατασπατάληση χρημάτων, από τις πληροφορίες για την απασχόληση ατόμων που δεν πατάνε ποτέ και από τις απεργίες των αρχαιολόγων, και των φυλάκων των μνημείων που τα κλείνουν όταν κάνει κρύο, ζέστη και γιατί είναι αντίθετοι με το μνημόνιο...
Όλοι οι άλλοι που γνωρίζουν, το ασήμαντο επί της ουσίας, υπουργείο Πολιτισμού έχουν συμφέροντα. Είτε είναι εργαζόμενοι και θέλουν τα προνόμιά τους είτε κυνηγούν λεφτά, επιδοτήσεις και χορηγίες.
Άντε λοιπόν να εξηγήσεις στους μαθητές των σχολείων και στους τουρίστες τι συμβαίνει στον ανύπαρκτο κρατικό τομέα της χώρας και δεν μπορούν πάλι να επισκεφθούν την Ακρόπολη και τα Μουσεία.
Ας πάμε όμως και στα θεωρητικώς νευραλγικά υπουργεία της οικονομίας όπως είναι το υπουργείο Ανάπτυξης Υποδομών Μεταφορών και δεν συμμαζεύεται...
Τι έχει προσφέρει το υπουργείο Ανάπτυξης με όλες τις πολύμορφες δραστηριότητές του, ας πούμε, τα τελευταία 10 χρόνια της ύπαρξής του.
Του ζητήθηκε ένα απλό πράγμα.
Να μειωθεί ο χρόνος εκδόσεως των εργοστασιακών αδειών κάτω από 2 χρόνια που χρειάζεται σήμερα σε συνδυασμό με τις περιβαλλοντικές άδειες. Έγιναν 2 νομοσχέδια και διατυπώθηκαν 2-3 τροπολογίες. Τίποτε δεν εφαρμόσθηκε στην πράξη και ο χρόνος για τις αδειοδοτήσεις παραμένει ο ίδιος.
Του ζητήθηκε να απελευθερώσει επαγγέλματα και συντεχνιακές προστασίες. Δεν έχει γίνει τίποτε ούτε στα επαγγέλματα, ούτε στις μεταφορές, ούτε στα ειδικά προνόμια.
Του ζητήθηκε να κάνει ανάπτυξη μέσω του ΕΣΠΑ. Κανείς δεν πήρε χαμπάρι που πήγαν τα λεφτά του παλαιού ΕΣΠΑ, αφού ανάπτυξη δεν έγινε, και κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί ελπίζουμε ότι θα γίνει με το καινούργιο ΕΣΠΑ.
Τι σημασία έχει λοιπόν αν υπάρχει ή αν διαλυθεί η Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας η οποία είτε υπάρχει είτε όχι μόνο τις συντεχνίες, τους συμβούλους και όσους κυνηγούν τις επιχειρήσεις για φακελάκια βολεύει. Κανέναν άλλο.
Το υπουργείο Εσωτερικών τα τελευταία 15 χρόνια εφάρμοσε δύο σχέδια αποκέντρωσης και μεταρρύθμισης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι κέρδισε τίποτε ο φορολογούμενος από τα σχέδια αυτά εκτός από τις ταλαιπωρίες του με τους απατεώνες των Δήμων;
Γνωρίζει κανείς γιατί δημιουργήθηκε το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και τι πραγματικά πρόκειται να κάνει ώστε να καλυτερέψει την ζωή μας. Ξέρει κανείς κάποια μεταρρύθμιση που έκανε;
Αυτοί που θυμούνται απ΄ έξω... όλο τον τίτλο του υπουργείου Παιδείας έχουν καταλάβει ότι έχει γίνει κάτι ώστε να δικαιολογεί όλη αυτή την βαρύγδουπη μπουρδολογία της μεταβολής του με την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου;
Κατάλαβε κανείς τις ανοησίες της κυρίας Μπιρμπίλη στο υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής που κανείς δεν γνωρίζει εκτός από την πολιτική του ηγεσία ποιες είναι τελικά οι αρμοδιότητές του και που σταματάνε για να ξεκινήσουν οι αρμοδιότητες του υπουργείου Ανάπτυξης;
Δεν χρειάζεται νομίζω να κάνω την διαδρομή και στα άλλα ασήμαντα υπουργεία με τις βαρύγδουπες ονομασίες και τις ακαταλαβίστικες αρμοδιότητες.
Έθιξα το θέμα για ένα και μόνο λόγο. Κατανοώ την αγωνία των εργαζομένων κρατικών υπαλλήλών όταν χάνουν την βολή τους και τα προνόμια τους. Καλά κάνουν και αγωνίζονται μιας και σε αυτό το κράτος μπάχαλο δεν έχεις τίποτε άλλο να κοιτάξεις από τα οικονομικά σου συμφέροντα.
Ας μην προσπαθούν όμως με τις απεργίες τους να μας πείσουν και ότι αν συρρικνωθεί οποιοδήποτε υπουργείο και χαθούν κάποιες υπηρεσίες χάνει ο ελληνικός λαός πολύτιμα αγαθά. Ο ελληνικός λαός ούτε ξέρει ούτε θέλει να μάθει ακόμη και πως τα λένε τα υπουργεία.
Ας το αφήσουν λοιπόν αυτό το παραμύθι γιατί δεν κάνει ούτε για μικρά παιδιά ούτε και για ζώα
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου