Μπορεί να είναι η επέτειος της 25ης Μαρτίου, αλλά κάθε χρόνο τη
γιορτάζουν άλλη μέρα.
Μπορεί να καλούν εύζωνες από την Ελλάδα, αλλά κάθε
χρόνο κατεβάζουν κι ένα άρμα του Ολυμπιακού να παρελάσει.
Μπορεί να
στοχεύουν στην ενδυνάμωση του Ελληνισμού, αλλά δεν περνάει χρονιά χωρίς
γκρίνια.
Βλέπετε, η παρέλαση των Ελλήνων στη Νέα Υόρκη που γίνεται φέτος
στις 7 Απριλίου είναι μια σουρεαλιστική γιορτή. Και αυτό το ξέρει ακόμα
και ο πρόεδρος την ΗΠΑ, ο Μπαράκ Ομπάμα.
Πώς να ξεχάσει ο πρόεδρος πως το 2009, στην τελετή στον Λευκό Οίκο για
την ελληνική 25η Μαρτίου, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής τον έχρισε σύγχρονο
«Μεγαλέξανδρο που θα λύσει τον γόρδιο δεσμό του Ελληνισμού»;
Απάντησε,
βέβαια, πως «αυτό θα το πω στη Μισέλ, μήπως και κερδίσω περισσότερο
σεβασμό στο σπίτι!», αλλά το «Ομπάμας ο Μέγας» στα έντυπα της επομένης
δεν το γλίτωσε. Το οποίο ταιριάζει τέλεια με το κλίμα της ελληνικής
παρέλασης, από την 64η ώς την 79η οδό.
Ο κύριος που ντυνόταν Κολοκοτρώνης και κατέβαινε με το άλογό του στην 5η
Λεωφόρο μπορεί να καλπάζει πια εις τας αιωνίους μονάς, αλλά έδωσε το
στίγμα για την αμερικανική εκδοχή της γιορτινής μας ανεξαρτησίας. Ο
πρόεδρος της Βουλής εφέτος μοιάζει απρόθυμος να κόψει στους βουλευτές
εισιτήρια Αθήνα - Νέα Υόρκη, αλλά μέχρι να σφίξει η κρίση το 2011,
μεγάλες μορφές του Ελληνισμού έζησαν το αμερικανικό όνειρο της
παρέλασης. Τελευταία αναλαμπή, η παρουσία του Χρ. Παπουτσή το 2011: η
μοβ κορδέλα αναδείκνυε τέλεια το «honoured guest» στο κέντρο της κοιλιάς
του. Ηταν το πρωί που ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη εισέπραξε
πρώτη φορά χειροκρότημα. Κατόπιν αυτού, πώς να μην υποκύψουν οι άλλοι
πολιτικοί στην κορδελοφορία; Με το που λανσάρουν την κορδέλα τους στην
εξέδρα VIP, οι χειροκροτητές τους θεωρούν αξιαγάπητους.
Βέβαια, όλα αυτά δεν μοιάζουν και τόσο σουρεαλιστικά όταν τα ζει κανείς
από κοντά. Κυρίως γιατί συμβαίνουν στο πεζοδρόμιο της 5ης λεωφόρου την
ίδια στιγμή που από το οδόστρωμα πρώτα περνάει το άρμα «Μύκονος» με τους
θαμώνες των κλαμπ να αλυχτούν, ύστερα το βαγόνι... «Κρυφό Σχολειό» και
τελευταίο το άρμα «Ολυμπιακός» με επιγραφή «Σοκράτι sagapame – pote den
se xehname!».
Και όλα αυτά σερβίρονται με την απαραίτητη δόση ελληνικής
γκρίνιας, αφού η επιτροπή των διοργανωτών πάντα βρίσκει κάτι να την
ενοχλεί. Πέρυσι, ας πούμε, η διχόνοια προέκυψε για το ποια θα εκλεγεί...
«Μις Ανεξαρτησία»! Η μισή επιτροπή επέλεξε μια κοπέλα από τη Βόρειο
Ηπειρο και η άλλη μισή εφηύρε την ελληνοαλβανική γκρίνια.
Ισως πάλι να φταίει το ελληνικό DNA. Ακόμα και το 1893, στην πρώτη
γιορτή των Ελλήνων της Νέας Υόρκης, έγιναν δύο διαφορετικές παρελάσεις!
Οι διοργανωτές 120 χρόνια πριν κατάφεραν να τσακωθούν για την πίστη
τους: οι φίλοι του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρέλασαν στην 8η λεωφόρο
και οι φαν της Εκκλησίας της Ελλάδος κατέβηκαν καμαρωτοί στην πλατεία
Ουάσιγκτον! Μετά την πατροπαράδοτη καζούρα που άκουσαν από τους
υπόλοιπους ομογενείς, βέβαια, τελικά συμφιλιώθηκαν κι έτσι τώρα γίνεται
μόνο μία παρέλαση, προς μεγάλη χαρά των Ελλήνων βουλευτών που την
απολαμβάνουν ως ταξιδιωτική εμπειρία. Γι’ αυτό και ο γραφικός Τρικαλινός
Μ. Ταμήλος ακούστηκε να γκρινιάζει πως «άλλοι πάνε Νέα Υόρκη κι εμένα
με στέλνουν στο Αζερμπαϊτζάν!».
Βλέπετε, στη Νέα Υόρκη την επόμενη της παρέλασης ακολουθεί η περιοδεία
στο Bloomingdale’s, στο Macy’s και στα άλλα πολυκαταστήματα. Αλλά ποιος
μπορεί να ψέξει τους βουλευτές; Στο κάτω κάτω, ακόμη και στη γιορτή της
25ης Μαρτίου, πίσω από τα άρματα, τους ομογενείς, τους πολιτικούς,
έρχονται τα απορριμματοφόρα της Νέας Υόρκης. Αρκεί να πέσει το φως της
7ης Απριλίου, και κανείς δεν θα θυμάται πια τους εύζωνες στην 5η
Λεωφόρο. Εκτός ίσως από εκείνους που πάνε στο «After Parade Party» στην
Αστόρια. Και που, αν είναι τυχεροί, θα έχουν και φέτος τη χαρά να τους
τραγουδήσει τα δικά της εμβατήρια η εθνική μας Καλομοίρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου