Τώρα το βρήκαμε: το ηρωικό «όχι» του κυπριακού λαού απέναντι στη βυσσοδομούσα τρόικα και τη στρίγκλα Μέρκελ.
Οι Κύπριοι ξεπλένουν την ντροπή τής προσκυνημένης στις επιταγές
της Ε.Ε. Μητέρας πατρίδας. Η πτωχή, πλην τιμία, νήσος σηκώνει το κεφάλι
στα μεγαθήρια του ευρωπαϊκού Βορρά. Θα ακούσουμε πολλά τέτοια ακόμα. Η
προσήλωση σε μύθους και στριγκές κορόνες πάντοτε μας διέκρινε.
Ας με συγχωρέσουν οι συμπαθέστατοι Κύπριοι, αλλά εκείνο που
ξεπλένουν δεν είναι η δική μας η ντροπή, αλλά ωραιότατο χρηματάκι. Και
πολύ καλά κάνουν. Οταν τα ξένα κεφάλαια έρρεαν άφθονα στο «νησιωτικό
Λιχτενστάιν» της νοτιοανατολικής λεκάνης, η Μεγαλόνησος δεν ήταν και
τόσο πτωχή - το τιμία είναι μια άλλη κουβέντα.
Η Κύπρος δεν είναι θύμα
σκοτεινών συνωμοσιών που εξυφάνθηκαν σε ανήλιαγα κονκλάβια από
Ευρωπαίους μεγιστάνες και διεθνή αρπακτικά για να στραγγαλίσουν το
χρηματοπιστωτικό της σύστημα και να μεταφέρουν κεφάλαια στις τράπεζες
του ευρωπαϊκού Βορρά. Ισως αυτό επιχειρείται, αλλά όχι με την έννοια
κάποιου συντεταγμένου δολερού σχεδίου που είχε προμελετηθεί. Οπως επίσης
δεν χρειάζεται να είσαι ιδιοφυΐα για να συνειδητοποιήσεις ότι μεγάλοι
γεωπολιτικοί παίχτες βρήκαν την ευκαιρία να διαγκωνιστούν, με λεία το
υψηλής γεωστρατηγικής και -κατά τα φαινόμενα- ενεργειακής σημασίας νησί.
Ολα αυτά -ίσως και άλλα- συμβαίνουν.
Θα πρέπει όμως να είσαι ιδιαιτέρως αφελής αν πιστεύεις ότι όλη
αυτή η κακοδαιμονία είναι προϊόν της διεθνούς επιβολής που έβαλε στόχο
την κυπριακή αθωότητα. Η συγκυρία αποδεικνύει ότι υπερτονίζονται τόσο ο
ρόλος της πρώτης όσο και το μέγεθος της δεύτερης.
Με απλά λόγια:
Το «όχι» οι Κύπριοι θα έπρεπε να το είχαν ήδη προτάξει στην
ανεξέλεγκτη και υψηλού ρίσκου λειτουργία του τραπεζικού τους
συστήματος. Το πρόβλημά τους λιγότερο είναι προϊόν του διεθνούς
παράγοντα και περισσότερο των δικών τους χρηματοοικονομικών παραγώγων.
Με άλλα λόγια, το πρόβλημά τους είναι κατ' εξοχήν προϊόν των προϊόντων
τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου