Toυ ΕΥΤΥΧΗ ΠΑΛΛΗΚΑΡΗ
Η μεταπολίτευση- τα πολιτικοκοινωνικά «ήθη και έθιμα» μετά την πτώση της χούντας το 1974-μας τελείωσε; Πολιτικοί και δημοσιογράφοι έχουν εδώ και χρόνια προαναγγείλει ουκ ολίγες φορές το τέλος της μεταπολίτευσης. Η τελευταία μεγάλη αναγγελία ήταν όταν βρέθηκαν στο τιμόνι των κομμάτων τους ο Γ. Παπανδρέου και ο Κ. Καραμανλής. Μιλήσαμε τότε για μια νέα γενιά πολιτικών, που άλλαζε τα δεδομένα. Σήμερα ο ένας κάνει τόπο για μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης αφού η χώρα έφτασε στο μη παρέκει. Ο Κ. Καραμανλής, ηττημένος κατά κράτος το 2009, σιωπά. Γυρίζουμε σελίδα χωρίς τους δυο σε πρώτο πλάνο.
Η «μεταπολίτευση» για την οικονομία, τις κοινωνικές δομές, τα συνδικάτα είχε κλείσει τον κύκλο της εδώ και πολύ καιρό. Η κρίση επιτάχυνε τις διεργασίες μιας ιδιότυπης τελετής λήξης. Μόνο που το πολιτικό σύστημα έδειχνε να μην παίρνει χαμπάρι τι συνέβαινε. Μέχρι το περασμένο Σαββατοκύριακο...
Μέχρι τότε που η χώρα όχι απλώς βρέθηκε αλλά έπεσε στο κενό. Αίφνης τα δύο μεγάλα κόμματα, που μεταπολιτευτικά εναλλάχθηκαν στην εξουσία, αποφάσισαν να κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και να στηρίξουν μια κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης. Ίσως γιατί αντιλήφθηκαν ότι έπεφταν και αυτά στο κενό...Ο συμβιβασμός τους είναι η πρώτη ένδειξη ότι πάμε για μια άλλη εποχή στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Χωρίς να κάνει κάποιος τον προφήτη για το πώς θα καταλήξει το πείραμα αυτό- και είναι πολλοί εντός των κομμάτων αλλά και αρκετά κέντρα εξουσίας που δεν τους αρέσει η εξέλιξη-, πολλά ταμπού καταρρέουν αυτές τις ώρες. Η λογική της αυτοδυναμίας δέχεται ισχυρό πλήγμα και η προοπτική συνεργασιών στο μέλλον ενισχύεται.
Οι πολίτες που πίεζαν τους δύο μεγάλους «να τα βρουν», τώρα καταλαβαίνουν ότι μπορεί να τα βρουν σε κοινούς στόχους και στο μέλλον- είτε τα ίδια σχήματα είτε τα άλλα. Τα ίδια τα κόμματα μεταλλάσσονται- είδαμε μέσα στη Βουλή βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να ομονοούν για την ανάγκη μιας κοινής πολιτικής, πολύ πριν οι ηγεσίες το πάρουν απόφαση. Παράλληλα, η τάση- όχι οριστική και αυτή-για διαφύλαξη της ευρωπαϊκής προοπτικής-παρά την κρίση που διέρχεται η Ε.Ε. και δυσκολεύει αφάνταστα τα πράγματα- αποτελεί ελπιδοφόρα εξέλιξη.
Οι δυνάμεις της επιστροφής της δραχμής υπέστησαν πλήγμα- αλλά κάθε άλλο παρά ηττήθηκαν οριστικά. Για όλους τους λόγους που προαναφέραμε θα επιχειρήσουν να δυναμιτίσουν τη νέα κυβέρνηση και να την ευνουχίσουν πολιτικά.
Είμαστε λοιπόν αυτή τη φορά στο τέλος της μεταπολίτευσης; Ας μη βιαστούμε. Μάλλον βρισκόμαστε σε μια «νεκρή ζώνη» ανάμεσα στο χτες και το αύριο. Κοιτάμε δίβουλοι μια από εδώ και μια από εκεί. Στήνουμε ένα αντίσκηνο για μερικούς μήνες και βλέπουμε...
ΑΤΗΕΝSVOICE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου