Συμφωνία Άγκυρας-Τεχεράνης;

Tης ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ

Στο δελτίο Geopolitical Weekly του ερευνητικού κέντρου Stratfor δημοσιεύτηκε μια σημαντική ανάλυση του Reva Bhalla με τίτλο «Το δίλημμα ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας: Το Ιράν διαμορφώνει εκ νέου τον Περσικό Κόλπο».

Από το κείμενο αυτό συνάγει κανείς μερικά βασικά συμπεράσματα:

-Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε στάδιο προσέγγισης με το Ιράν

-Η Τεχεράνη θα εκθρονίσει την επιρροή της Ουάσιγκτον από τον Περσικό Κόλπο και θα γίνει η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη της περιοχής.

-Η Σαουδική Αραβία δεν εμπιστεύεται πια την Αμερική και άρχισε να αναθερμαίνει τις σχέσεις της με την Τεχεράνη.

-Το Ιράν κατάφερε να έχει την πρωτοβουλία στις εξελίξεις του Ιράκ.

Επίσης, ο Micah Zenko έγραψε στο δελτίο του Council on Foreign Relations άρθρο με τίτλο «Δεν είναι εύκολη η απόσυρση των Αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ» , στο οποίο επισημαίνει ότι οι ΗΠΑ επιθυμούν, λόγω Ιράν, να αφήσουν 4.000-10.000 στρατιώτες από τους 47.000 στο Ιράκ, αλλά η Κυβέρνηση του κ. Μαλίκι δεν συμφωνεί.

Αξιολογώντας αυτά τα δημοσιεύματα και γνωρίζοντας τους στρατηγικούς στόχους των ΗΠΑ, αντιλαμβάνεται κανείς τη σημασία που έχει αυτή τη στιγμή η Κύπρος.

Ολοταχώς προς το «Μεγάλο Κουρδιστάν»

Μια ενδιαφέρουσα άποψη του Μεχμέτ Αλί Γκιουλλέρ έρχεται να ενισχύσει τις παραπάνω εκτιμήσεις.

Οι επιχειρήσεις που κάνει το Ιράν εναντίον των Κούρδων στο όρος Καντίλ, το τελευταίο διάστημα γίνονται με τις ευλογίες των ΗΠΑ! Αναλυτικότερα ο κ. Γκιουλλέρ γράφει:

«Ο Μουράτ Καραγιλάν του ΡΚΚ χαρακτηρίζει τις επιχειρήσεις που κάνει το Ιράν στο Β.Ιράκ ως «κοινό σχέδιο κατάκτησης της Άγκυρας και της Τεχεράνης». Το σχέδιο αυτό υποστηρίζεται και από τις ΗΠΑ.

Ο Ντουράν Καλκάν από το ΡΚΚ προσθέτει: «Τις ημέρες που έκανε τις επιθέσεις του το Ιράν, η Τουρκία συγκέντρωνε δυνάμεις στα σύνορα. Αυτό αποδεικνύει τη συνεργασία των δυο χωρών».

Το Κουρδικό Πρακτορείο ειδήσεων Φιράτ έγραφε στις 22 Ιουλίου: «300 Τούρκοι μέλη των ειδικών δυνάμεων πέρασαν στο Ιράν με 20 αυτοκίνητα που είχαν ιρανικές πινακίδες». Η ίδια πηγή στις 27 Ιουλίου έγραφε ότι 20 τουρκικά τανκς πήγαν στην περιοχή όπου διεξάγονταν οι επιχειρήσεις.

Το Πρακτορείο Φιράτ επισημαίνει επίσης την επίσκεψη του κ. Νταβούτογλου στην Τεχεράνη, τις συνομιλίες της κ. Κλίντον και του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ κ. Ραασμούνσεν με τους κ.κ. Γκιουλ-Ερντογάν και Νταβούτογλου, την έναρξη των επιχειρήσεων στις 16 Ιουλίου και την ξαφνική επίσκεψη του Αρχηγού της CIA κ.Πετρέους στην Άγκυρα , στις 18 Ιουλίου, όπου συναντήθηκε με τον απερχόμενο Γενικό Επιτελάρχη, Στρατηγό Ισίκ Κοσανέρ.

Ο Κούρδος βουλευτής του ιρακινού Κοινοβουλίου Μαχμούτ Οσμάν υποστηρίζει ότι υπάρχει μια μυστική συμφωνία μεταξύ Τουρκίας-Ιράν-Ιράκ.

Ποιος είναι ο στόχος των ΗΠΑ και τι επιδιώκει από την επιχείρηση του Ιράν στο Β. Ιράκ; Να επεκτείνει τα σύνορα του Β. Ιράκ στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας. Να ιδρύσει δηλαδή το Μεγάλο Κουρδιστάν. 

Ποια θα είναι η κυρίαρχη δύναμη στην περιοχή που θα ενεργεί για λογαριασμό των ΗΠΑ; Φυσικά το ΡΚΚ.

Κατά συνέπεια οι ΗΠΑ δεν μπορούν για στρατηγικούς λόγους να εγκαταλείψουν το ΡΚΚ. Αυτό σηματοδοτεί η σιωπή των ΗΠΑ στις επιχειρήσεις που διεξάγει το Ιράν, ο μεγαλύτερος εχθρός τους, στο όρος Καντίλ.

Μήπως οι ΗΠΑ και το Ιράν συνεργάζονται στο θέμα του ΡΚΚ; Ασφαλώς όχι. Και στο σημείο αυτό βρίσκεται η ουσία της υπόθεσης. Οι ΗΠΑ δεν εγκαταλείπουν το ΡΚΚ, αλλά δεν παρεμποδίζουν και το Ιράν. Γιατί η Αμερική έχασε την πρωτοβουλία που είχε στην περιοχή. Το ρόλο της τον ανέλαβε το Ιράν.

Η ασφάλεια της διαδρομής που εκτείνεται από το Β. Ιράκ μέχρι τη γραμμή Αλεξανδρέττας- Μερσίνης αποτελεί μια νέα παράμετρο για την ισορροπία των δυνάμεων στην περιοχή.

Οι εξελίξεις οδηγούν στη διαμόρφωση της «Νέας» Τουρκία, με «νέο» Σύνταγμα.

Η ενοποίηση της Αστυνομίας με τη Στρατοχωροφυλακή έναντι του Στρατού αποτελεί προσπάθεια δημιουργίας Στρατού της αδελφότητας του Φεττουλλάχ Χότζα».

Ακούει, γνωρίζει κανείς στην Αθήνα όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας ή μήπως τα επισκιάζει ο ήχος από τα κλάξον των ταξί;

Το Νησί της Αφροδίτης , κατά την άποψη μας, είναι η μόνη πλατφόρμα από την οποία θα μπορούν να κινηθούν οι αμερικανικές δυνάμεις για να εξασφαλίσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Για αυτό το λόγο η Ουάσιγκτον θέλει διακαώς τις Βάσεις στη Δεκέλεια και στην περιοχή Αχερίτου (Agratur) στην Αμμόχωστο.

Η κυπριακή κυβέρνηση αρνείται σθεναρά να συναινέσει, μήπως όμως, αναγκαστεί να υποχωρήσει μετά την πρόσφατη καταστροφή στη Ναυτική Βάση;

Ίσως είναι η καλύτερη στιγμή για την επίλυση του Κυπριακού, αλλά πρέπει πρώτα να ξυπνήσει η Αθήνα από το λήθαργο…

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ