Του ΤΑΣΟΥ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ
Οταν μιλάμε για «θαλάσσιες ζώνες» αναφερόμαστε σε τέσσερις διαφορετικές θαλάσσιες περιοχές, οι οποίες περικλείουν τη χερσαία επικράτεια ενός κράτους.
*ΧΩΡΙΚΑ ΥΔΑΤΑ: Σύμφωνα με το άρθρο 2 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, η κυριαρχία του παράκτιου κράτους εκτείνεται και στην παρακείμενη θαλάσσια ζώνη που ορίζεται ως «χωρική θάλασσα» και το εύρος της μπορεί να φθάσει έως τα 12 ναυτικά μίλια, τα οποία μετρώνται από τις λεγόμενες γραμμές βάσεως. Η κυριαρχία εκτείνεται και στον εναέριο χώρο πάνω από τη χωρική θάλασσα, καθώς και στο βυθό και στο υπέδαφός της.
*ΣΥΝΟΡΕΥΟΥΣΑ ΖΩΝΗ: Εκτείνεται έως τα 24 ναυτικά μίλια (μαζί με τα χωρικά ύδατα) και το κράτος ασκεί περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα, όπως έλεγχο για παραβιάσεις τελωνειακών, μεταναστευτικών ή υγειονομικών νόμων.
*ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ: Ο θαλάσσιος βυθός και το υπέδαφος (προέκταση της ξηράς κάτω από τη θάλασσα) που εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων μέχρι την απόσταση των 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης. Το κράτος ασκεί στην υφαλοκρηπίδα κυριαρχικά δικαιώματα προς το σκοπό της εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των φυσικών της πόρων (μεταλλευτικών και άλλων μη ζώντων οργανισμών).
*ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ: Είναι η πέραν των χωρικών υδάτων θαλάσσια περιοχή με πλάτος που μπορεί να φθάσει τα 200 ναυτικά μίλια (δηλαδή όσο και η υφαλοκρηπίδα), στην οποία όμως το κράτος έχει δικαιώματα στην εξερεύνηση, εκμετάλλευση και διαχείριση των φυσικών πόρων, ζώντων (αλιεία) ή μη, των υπερκείμενων υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους. Σε αντίθεση με την υφαλοκρηπίδα, για να έχει ένα κράτος ΑΟΖ πρέπει να την ανακηρύξει. Στην επιφάνειά της μπορούν να τοποθετηθούν τεχνητά νησιά, εγκαταστάσεις και κατασκευές (π.χ. εξέδρες πετρελαίου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου