Μας κάνει καλό η οικονομική στήριξη;

Tου Διονυση Γουσετη

diongus@otenet.gr

Οι τουαλέτες του Εδιμβούργου, όσες επισκέφθηκα στη σύντομη διαμονή μου, είναι όλες πεντακάθαρες και πάντα με χαρτί, είτε πρόκειται για τουαλέτες καφενείου, είτε δημόσιας υπηρεσίας, είτε θεάτρου κ.λπ. 

«Γιατί οι Ελληνες δεν μπορούν να έχουν καθαρές τουαλέτες, αφού αυτό τουλάχιστον δεν κοστίζει;», ρώτησα. «Δεν είμαστε βρώμικοι», ήρθε η απάντηση. «Απόδειξη ότι οι τουαλέτες των σπιτιών μας είναι όλες καθαρές. Απλά, είμαστε αδιάφοροι για τους συμπολίτες μας, όσους βρίσκονται έξω από τον άμεσο κύκλο μας. Και γι’ αυτό είμαστε ανίκανοι να κρατήσουμε καθαρές τις δημόσιες τουαλέτες».

Παρόμοια γνώμη για την ανικανότητά μας διατύπωσε η πρωθυπουργός της Σλοβακίας, αρνούμενη να συμμετάσχει στην ευρωπαϊκή στήριξη προς τη χώρα μας. «Κανείς δεν βοήθησε εμάς να φέρουμε σε πέρας τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις μας. Γιατί να βοηθήσουμε εκείνους που δεν είναι έτοιμοι να κάνουν κάτι μόνοι τους;». Παρόμοια γνώμη έχουν και οι επενδυτές. Θεωρούν ότι, παρά την πρωτοφανή οικονομική στήριξη, είμαστε λιγότερο ασφαλής χώρα για επενδύσεις ακόμα και από την Αργεντινή.

Κι εμείς τους επαληθεύουμε συνεχώς, αποδεικνύοντας ότι αιτία της ανικανότητάς μας να ορθοποδήσουμε είναι η αδιαφορία καθενός για το κοινωνικό σύνολο. Μετά τους λιμενεργάτες, που δεν ήθελαν Κινέζους ανταγωνιστές, μετά τους ταξιτζήδες που ήθελαν το μονοπώλιο του επαγγέλματός τους, μετά τους φορτηγατζήδες που ήθελαν το ίδιο, μετά τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ, που θέλουν το μονοπώλιο της ενέργειας, μετά τους συνδικαλιστές του ΟΣΕ, που θέλουν υπεράριθμο προσωπικό σε μια ζημιογόνα εταιρεία, είχαμε τους συνδικαλιστές φύλακες αρχαιολογικών χώρων. Οι μάλλον χαμηλόμισθοι αυτοί δημόσιοι υπάλληλοι (γράφω «μάλλον» γιατί εσχάτως έχω εκπλαγεί μαθαίνοντας τον μισθό δημοσίων υπαλλήλων που τους νόμιζα χαμηλόμισθους) αντέδρασαν στο άνοιγμα των αρχαιολογικών χώρων στη προχθεσινή πανσέληνο. Φαίνεται ότι δεν βρίσκονται σε κρίση, αφού δεν καταδέχτηκαν την κατά νόμο αμοιβή της υπερωρίας και ζήτησαν είτε να γίνει τριπλάσια, είτε -όταν ενέδωσαν να ανοίξουν οι χώροι- να δοθεί ως ανθρωπιστική βοήθεια.

Οχι μόνο αποδεικνυόμαστε ανίκανοι για συλλογική προσπάθεια αποτροπής της χρεοκοπίας, αλλά όλο και περισσότεροι από μας δεν αναγνωρίζουν καν ότι είμαστε υπαίτιοι γι’ αυτήν. Κατηγορούν ως υπαίτιους την Ευρωζώνη, το ΔΝΤ, τη Μέρκελ, τους Εβραίους και άλλα δαιμόνια. Κατασκευάζουν πλήθος θεωρίες συνωμοσίας. Ούτε τη στήριξη αναγνωρίζουν ως στήριξη. Τους οργανισμούς που μας στηρίζουν, τους αποκαλούν «δυνάμεις κατοχής», σαν να μην τους καλέσαμε εμείς οι ίδιοι. Προσφεύγουν στο ΣτΕ για να τους διώξουν. Μέχρι και τα επιτόκια του Μνημονίου -που είναι μικρότερα από τα μισά εκείνων που ζητούν οι αγορές- τα κατηγορούν για τοκογλυφικά. 

Ισως μας έκανε καλό να εισακούσει η τρόικα την «οργή λαού» και να σηκωθεί να φύγει. Θα μας ανάγκαζε να προσπαθήσουμε να συνεργαστούμε ώστε επιτέλους «να κάνουμε κάτι μόνοι μας». Εκτός αν αποδειχτεί ότι απωλέσαμε εντελώς το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, οπότε μας αναμένει το χάος και η ζούγκλα.