Της Μάρθας Καϊτανίδη
Γενιές και γενιές µεγάλωσαν µε walkman στα αυτιά. Τα τραγούδια τα γράφανε από το ραδιόφωνο στις κασέτες. Πρόσφατα ανακοινώθηκε ο οριστικός «θάνατος» της κασέτας. Τα φορητά κασετόφωνα ανήκουν πλέον σε άλλον «αιώνα». Και όποιος τα αναπολεί µαρτυρά την ηλικία του.
Ποιος δεν έχει χορέψει µε τα ακουστικά στα αυτιά τραγούδια του Μάικλ Τζάκσον, της Μαντόνα, των Wham, των Scorpions... Τέσσερα κουµπιά όλα κι όλα σε ένα φορητό κουτί ήταν αρκετά για να κάνουν την επανάσταση στην ψυχαγωγία.
Οποιος αναζητά ένα τεχνολογικό... µνηµείο, ίσα που προλαβαίνει να το προµηθευτεί. Μόλις εξαντληθεί το «στοκ» από τις ιαπωνικές αγορές θα περάσει και επίσηµα στην ιστορία.
Κάπως έτσι δεν συνέβη και µε τα βίντεο; Οι µεγαλύτεροι τα χειρίζονται µε προσοχή σαν κόρη οφθαλµού. Εχουν βολευτεί µε αυτά. Ξέρουν να τα λειτουργούν µε κλειστά τα µάτια. Και έχουν επίγνωση πως αν χαλάσει δεν θα βρουν καινούργιο. Αλλωστε, δυσεύρετες είναι πια και οι κασέτες του βίντεο στις µαγνητικές ταινίες τους έχουν γραφτεί, σβηστεί και ξαναγραφτεί σειρές από την τηλεόραση και έργα.
Οι µποµπίνες τους γυρίζουν και ξαναγυρίζουν εδώ και χρόνια. Τώρα τρίζουν πού και πού, βγάζοντας έναν ενοχλητικό ήχο. Οι «βολεµένοι» όµως δεν τον ακούνε. Το εγχειρίδιο του DVD τους προβληµατίζει τόσο όσο και ο τετραγωνισµός του κύκλου τους µαθηµατικούς. Πού να τους κάνεις λόγο για στικάκια και media players.
Εδώ, πριν προλάβει να ξεπεραστεί η plasma τηλεόραση, οι κατασκευαστές ανακοινώνουν πως σύντοµα έρχονται νέες συσκευές που θα µεταδίδουν όχι µόνον εικόνα αλλά και µυρωδιές.
Ενας κοµψός τρόπος λοιπόν για να µάθει κανείς την ηλικία του συνοµιλητή του είναι αντί να τον ρωτήσει αν πρόλαβε τους ελεγκτές στα λεωφορεία, να τον βάλει να απαριθµήσει τη «χάι τεκ» ιστορία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου