"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΠΙΟ ΑΔΙΚΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!


«Μου είπαν προεκλογικά ότι λεφτά υπάρχουν. Που να ήξερα ο βλάκας ότι τα είχα εγώ». Με καταπληκτική ευστοχία, ο ανώνυμος αναγνώστης της ιστοσελίδας απ’ όπου αντεγράφη το σχόλιο, τα λέει όλα. Αρκούν όλες και όλες μόλις 15 λέξεις, για να περιγράψουν την αδήριτη πραγματικότητα.

Δυστυχώς σε χρονικό διάστημα μικρότερο του ενάμιση μήνα, η κυβέρνηση χρειάστηκε να προσφύγει τρεις αλλεπάλληλες φορές, σχεδόν κάθε 20 ημέρες, σε νέα «έκτακτα» οικονομικά μέτρα. Μέτρα που κάθε φορά αφ’ ενός ήταν σκληρότερα από τα προηγούμενα, αφ’ ετέρου στόχευαν σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις τα «μικρά πορτοφόλια».

Η πρώτη δέσμη ήταν στις 15 Ιανουαρίου, όταν ανακοινώθηκε το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Μεταξύ άλλων προέβλεπε μείωση των υπερωριών, κατάργηση των φοροαπαλλαγών, κατάργηση της αυτοτελούς φορολόγησης, σημαντικές αυξήσεις σε τσιγάρα και ποτά και περικοπές των επιχορηγήσεων προς στα ασφαλιστικά ταμεία.

Λίγες μέρες μετά, πριν καν υπάρξει έστω ένδειξη για την αποτελεσματικότητα ή όχι του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, έρχεται νέα δέσμη μέτρων! Μεταξύ άλλων προέβλεπε μηδενική εισοδηματική πολιτική στο δημόσιο, πάγωνε τις αυξήσεις στις συντάξεις πάνω από 2000 ευρώ, αύξανε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωνε κατά 10% τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων και αύξανε σημαντικά το φόρο στα καύσιμα.

Και όμως πριν ακόμη κατακαθίσει ο κουρνιαχτός και από αυτά τα μέτρα, έρχεται και τρίτη δέσμη, με ακόμη πιο επώδυνες περικοπές. Μειώνονται σημαντικά δώρα και επιδόματα, προβλέπεται περαιτέρω ψαλίδισμα των μισθών, αλλά αυτή τη φορά και των συντάξεων, αύξηση του ΦΠΑ, νέα αύξηση του φόρου στα καύσιμα και νέες αυξήσεις στα ποτά και στα τσιγάρα.

Την προηγούμενη Πέμπτη, μια Γερμανική εφημερίδα παρομοίαζε τον έλληνα πρωθυπουργό, «με άνθρωπο που πνίγεται φωνάζοντας συνεχώς όλο και πιο δυνατά βοήθεια, ελπίζοντας οι συμπατριώτες του κάποια στιγμή να τον ακούσουν!» Αυτό που δεν ήξεραν οι Γερμανοί, είναι η γνωστή παροιμία που λέει πως ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιάνεται.

Και δυστυχώς για μια ακόμη φορά όπως αποδεικνύεται, τα μόνα διαθέσιμα μαλλιά για να σωθεί όποιος πνίγεται σε αυτή τη χώρα, είναι των γνωστών κορόιδων που δηλώνουν τα εισοδήματά τους, πληρώνουν τους φόρους τους και είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους! Στην Ελλάδα σήμερα καλείται ο συνεπής μισθωτός και ο συνταξιούχος να συνεισφέρουν σε βαθμό μεγαλύτερο, από πολλούς επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες με ακριβά γούστα και πλούσια ζωή.

Παράλογο; Όχι βέβαια... Εκτός και αν ακούσατε πέντε μήνες τώρα, πως κάποιος πήγε φυλακή γιατί έκλεψε το κράτος, ή ότι επιτέλους άρχισαν να πληρώνουν και αυτοί που τους «περισσεύουν»!

Δεν υπάρχουν σχόλια: