ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το ταμπού των απολύσεων στο φαυλο πελατειακό Δημόσιο

Toυ Δ. ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗ

Αρνητική αίσθηση και αλγεινές εντυπώσεις αρχίζει να μου προκαλεί η κυριολεκτικά πεισματική στάση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ., αλλά και της ΝΔ, όσον αφορά στο θέμα των απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων.

Δεν δέχονται με κανέναν τρόπο, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, τις απολύσεις και έχουν ρίξει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την τρόικα το θέμα της αύξησης του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης, ακόμη και κάτι περί πλήρης άρσης του αφορολογήτου ακούστηκε, που εύχομαι να μην είναι αλήθεια.

Το μόνο που συζητά η τρικομματική κυβέρνηση είναι να απολυθούν πιθανότατα οι επίορκοι και οι ακατάλληλοι υπάλληλοι. Γι' αυτό το τελευταίο προκύπτει αβίαστα το ερώτημα γιατί τόσα χρόνια δεν εκδιώχθηκαν οι επίορκοι υπάλληλοι; Και τελικά ποιος θα κρίνει στην Ελλάδα της διαφθοράς στο Δημόσιο, ποιοι είναι οι ακατάλληλοι;

Μέσα σ΄όλα και ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Α. Μανιτάκης απείλησε πως θα παραιτηθεί, εάν γίνουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.

Ολα τα παραπάνω τα παρέθεσα για να γίνει κατανοητό πως ούτε η οικονομική κρίση στο απόγειό της, ούτε η κατάντια της χώρας, έχουν βάλει μυαλό στους Ελληνες πολιτικούς.

Ανερυθρίαστα υπερασπίζονται την εκλογική πελατεία τους, τους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά για τον ιδιωτικό τομέα κανείς δεν απειλεί να παραιτηθεί, κανείς δεν ομιλεί για τις πάνω από 1.000 απολύσεις κάθε ημέρα στη χώρα και για το αδιέξοδο της τεράστιας ανεργίας.

Για τα ψίχουλα-επίδομα ανεργίας, για την επικείμενη περικοπή όλων των φοροαπαλλαγών, καθώς και σχεδόν όλων των κοινωνικών επιδομάτων, τα οποία θα λαμβάνουν μόνο οι ευρισκόμενοι σε μεγάλη ένδεια, κανείς δεν αρθρώνει λέξη και κανείς δεν ορθώνει το ανάστημά του.

Οι πολιτικοί υποστηρίζουν πως δεν πρέπει να υποκινείται ο κοινωνικός αυτοματισμός, μόνο που οι ίδιοι, με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, τον εκτρέφουν, καθώς προσπαθούν να βρουν ισοδύναμα εις βάρος όλων των πολιτών για να μην απολυθεί κανείς δημόσιος υπάλληλος και προκαλούν με τη στάση τους.

Διάβασα ένα άρθρο συναδέλφου και συμφωνώ απόλυτα πως με την τακτική, που ακολουθείται στο Δημόσιο, όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι θα καταλήξουν κακοπληρωμένοι και έτσι οι καλύτεροι εξ αυτών θα αποχωρήσουν για τον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό.

Προφανώς είναι προτιμητέο οι δημόσιοι υπάλληλοι να εισπράττουν όλοι «τρεις και εξήντα», παρά να είναι λιγότεροι και με καλύτερες αποδοχές. 

Το λάθος της κυβέρνησης είναι ολέθριο, καθώς δημιουργεί έναν κακοπληρωμένο δημόσιο τομέα, που εννοείται ότι θα διατηρεί τη μονιμότητά του και βέβαια δεν θα έχει κανένα κίνητρο για να εργαστεί περισσότερο και να είναι πιο αποτελεσματικός.

Υπάρχει και το γνωστό πολυφορεμένο επιχείρημα των κυβερνητικών εταίρων, πως δεν μπορούν να επιτραπούν οι απολύσεις γιατί θα φουντώσει και άλλο η ανεργία. Με τα μέτρα, όμως, που επιβάλλουν, τα άλλα τα ισοδύναμα για να μην φύγουν δημόσιοι υπάλληλοι, φουντώνει η ύφεση και κλείνουν επιχειρήσεις, οπότε απολύονται όλο και περισσότεροι ιδιωτικοί υπάλληλοι.

Οι απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων χρειάζεται να υπάρξουν όχι μόνο για δημοσιονομικούς λόγους, αλλά και για να γίνει κατανοητό πως και το τελευταίο οχυρό της φαυλότητας στη χώρα, αυτό των κομματικών διορισμών στη «ζεστασιά» του Δημοσίου, έπεσε.

Είναι αδύνατον να εξακολουθούν να υφίστανται όλοι οι υπόλοιποι, συνταξιούχοι και μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα, απώλειες στα όποια εισοδήματα τούς έχουν απομείνει για να μην πειραχθεί καμία «τρίχα» στα μαλλιά όσων υπηρετούν στο Δημόσιο.