Στις 17 Σεπτεμβρίου είχε οριστεί το
πρώτο ραντεβού του ισλαμικού κουαρτέτου (Αίγυπτος, Τουρκία, Ιράν και Σ.
Αραβία) για τις εξελίξεις στη Συρία. Η ξαφνική απουσία των Σαουδαράβων
δεν στάθηκε αφορμή για την ακύρωσή του από τους Αιγύπτιους οικοδεσπότες.
Αυτή την εβδομάδα, όμως, η απουσία του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ
Ερντογάν από τη δεύτερη συνάντηση οδήγησε στην αναβολή της από το Κάιρο.
Όσο για την αυριανή επίσκεψη του Αιγύπτιου προέδρου Μοχάμεντ Μόρσι στην
Άγκυρα, αυτή θα πραγματοποιηθεί κανονικά -όπως και η παρουσία του στο
επικείμενο συνέδριο του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης
(ΑΚΡ), όπου αναμένεται να δρομολογηθούν μεγάλες αλλαγές.
«Θα
οικοδομήσουμε μια νέα Μέση Ανατολή, σε συνεργασία με την Αίγυπτο και
άλλες χώρες», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου,
κατά την προπαρασκευαστική επίσκεψη που πραγματοποίησε στην αιγυπτιακή
πρωτεύουσα την περασμένη εβδομάδα. «Οι σχέσεις Τουρκίας-Αιγύπτου διάγουν
μια από τις καλύτερες περιόδους τους», τιτλοφορούνταν το σχετικό
ρεπορτάζ στην ιστοσελίδα του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα TRT, όπου
αναφέρονταν οι συναντήσεις που θα έχει ο Μόρσι στην Άγκυρα.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να αντιληφθεί ότι υπάρχει
μια ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στις δύο παραδοσιακές δυνάμεις του ισλαμικού
κόσμου, την Αίγυπτο και την Τουρκία -η οποία μπορεί να αποκτήσει
ξεχωριστή σημασία στο φόντο των εξελίξεων και ανατροπών αυτής της
περιόδου. Δεν θα συνιστούσε υπερβολή ο ισχυρισμός ότι οι δύο χώρες, όπως
και οι ηγέτες τους, μοιάζουν να ακολουθούν βίους παράλληλους, με τον
Μόρσι να επιχειρεί να οδηγήσει την Αίγυπτο στον δρόμο που χάραξε ο
Ερντογάν για την Τουρκία πριν από δέκα χρόνια και τον συνεχίζει ακόμη
και σήμερα.
Πολλοί θα θυμούνται, άλλωστε, πως όταν το ΑΚΡ κέρδισε
τις εκλογές του 2002, η Τουρκία αντιπροσώπευε μια ουσιαστικά ασήμαντη
οικονομική δύναμη, ο στρατός έκανε κουμάντο στις πολιτικές εξελίξεις,
ενώ ο ίδιος ο Ερντογάν ήταν αποκλεισμένος από την πολιτική δράση και
χρειάστηκε να γίνουν επαναληπτικές εκλογές, μετά την αθώωσή του, για να
αναλάβει την πρωθυπουργία. Μια ματιά στην Αίγυπτο του 2012 φανερώνει
μεγάλες ομοιότητες:
Σήμερα, δέκα χρόνια
αργότερα, η Τουρκία έχει αλλάξει σαφώς όψη. Παρά τη «φούσκα» στην
οικονομία, παρά τη χαίνουσα πληγή του Κουρδικού και τις αντιθέσεις
ανάμεσα στην καθυστερημένη Ανατολία και τα αναπτυγμένα παράλια, ο
Ερντογάν κατάφερε να δώσει στη χώρα του πρωταγωνιστικό ρόλο, βάζοντας
παράλληλα σε θέση κομπάρσου το κεμαλικό κατεστημένο και τους
θεματοφύλακές του. Θα καταφέρει, άραγε, κάτι ανάλογο ο Μόρσι και οι
-εκσυγχρονισμένοι, πλέον- Αδελφοί Μουσουλμάνοι;
Αναμφίβολα, αυτός
είναι ο στόχος τους. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όσον αφορά στις σχέσεις
της Τουρκίας με την Αίγυπτο, έχει μεγάλη σημασία να βρεθεί η λεπτή
γραμμή που θα αποτρέπει τις μεταξύ τους εντάσεις και συγκρούσεις. Εφόσον
αυτό επιτευχθεί, τότε ενδεχομένως βλέπουμε σήμερα τα πρώτα βήματα προς
την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός ισχυρού ισλαμικού άξονα στην «καυτή»
περιοχή του Μαγκρέμπ και της Μέσης Ανατολής, ο οποίος αναμφίβολα θα
πρωταγωνιστήσει στις μελλοντικές εξελίξεις.Αυτό, βεβαίως, δεν θα είναι
ούτε απλό ούτε εύκολο. Πολύ περισσότερο καθώς ορισμένοι (όπως το Ισραήλ
και η Σαουδική Αραβία) θα κάνουν τα πάντα για να το αποτρέψουν..
.
Τουρκία
Πληθυσμός: 75 εκατ.
Πληθυσμιακή σύνθεση: 70%-75% Τούρκοι 18%-20% Κούρδοι
ΑΕΠ: 778 δισ. δολ. (10.500 δολ. κατά κεφαλήν)
Ρυθμός ανάπτυξης: 8,5% (2011)
Συναλλαγματικά αποθέματα: 100 δισ. δολ.
Αίγυπτος
Πληθυσμός: 82 εκατ.
Πληθυσμιακή σύνθεση: 99,6% Αιγύπτιοι 90% Μουσουλμάνοι 10% Χριστιανοί
ΑΕΠ: 237 δισ. δολ. (2.970 δολ. κατά κεφαλήν)
Ρυθμός ανάπτυξης: 1,2% (2011) 5,2% στο α' τρίμηνο του 2012
Συναλλαγματικά αποθέματα: 14 δισ. δολ.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου