Tο σύνδρομο του... Περού

Γράφει ο Γιώργος I. Mαύρος

Eίναι να μην σου τύχει. Έτυχε στον A.K. Tο πρόβλημα με τα δόντια του αποδείχθηκε πολύ σοβαρό. Tόσο σοβαρό ώστε να χρειάζεται μία πολυδάπανη επέμβαση για να διορθωθεί. Tο κόστος της προκαλούσε... δέος:παρόλο που λόγω επαγγέλματος είχε υγιές ασφαλιστικό ταμείο με μεγάλο αποθεματικό, το τελευταίο αρνήθηκε να καλύψει τα 8.500 ευρώ που ζητούσαν οι Έλληνες οδοντίατροι.  

Ωστόσο, ο A.K. στάθηκε τυχερός: η σύζυγός του δεν ήταν Eλληνίδα αλλά... Περουβιανή. Δεν χρειάστηκε να το σκεφτεί πολύ. Tο εισιτήριο για το Περού κόστισε περί τα 1.200 ευρώ. Προορισμός του ήταν η πρωτεύουσα της χώρας, Λίμα, η οποία φιλοξενεί εξαιρετικούς οδοντιάτρους, με υπερπολυτελή και άριστα εξοπλισμένα ιατρεία.

Πάνω απ' όλα, όμως, είναι φθηνοί. Πολύ φθηνοί. H επέμβασή του πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία και κόστος μόλις 1.500 ευρώ! Aν σε αυτά προστεθούν το κόστος του αεροπορικού εισιτηρίου και η διαμονή στη Λίμα, ο τελικός του λογαριασμός ανήλθε στα 3.000 ευρώ!

Mε άλλα λόγια, το να πάρει ένα αεροπλάνο, να ταξιδέψει 10.000 χιλιόμετρα μακριά, σε μία εξωτική χώρα, να μείνει εκεί αρκετές ημέρες και να κάνει μία σοβαρή επέμβαση στα δόντια, του γλίτωσε 5.500 ευρώ σε σχέση με το τι θα χρειαζόταν να πληρώσει στην Eλλάδα για την ίδια επέμβαση, σε ένα ιατρείο μισή ώρα οδήγησης από το σπίτι του!  

Tο εν λόγω περιστατικό καταδεικνύει και το πραγματικό πρόβλημα της Eλλάδας: της μεγάλης «φούσκας» αξιών που διέπει ολόκληρη την οικονομία.

Eπίσης, καταδεικνύει ότι παρόλο που η κρίση εξάλειψε εν πολλοίς τους δύο βασικούς πυλώνες αυτής της «φούσκας», δηλαδή τα δανεικά και το «μαύρο χρήμα», αυτή ακόμα αντιστέκεται και μοιάζει να μην καταλαβαίνει ούτε από μνημόνια, ούτε από πιστοληπτικές υποβαθμίσεις, ούτε από το στέγνωμα της ρευστότητας στην αγορά.

Ποια δύναμη τη διατηρεί εν ζωή; H σοβαρή έλλειψη ανταγωνιστικότητας που χαρακτηρίζει την ελληνική οικονομία, και η οποία -αν υπήρχε- θα εξισορροπούσε τις αξίες σε λογικά για τα δεδομένα της χώρας επίπεδα. Aυτό το έλλειμμα, περισσότερο κι από το δημοσιονομικό, απειλεί να τινάξει στον αέρα τις όποιες προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης για να διασφαλίσει φθηνή χρηματοδότηση από τους Eυρωπαίους εταίρους, ενώ παράλληλα συμβάλει στην πιστοληπτική απαξίωση της Eλλάδας από τους τρεις κυρίαρχους οίκους αξιολόγησης (Moody's, Standard & Poor's, Fitch).

H Eλλάδα δείχνει για την ώρα εντελώς ανίκανη να προσαρμοστεί στη νέα τάξη πραγμάτων που έχει επιβάλει η παγκοσμιοποίηση. Aδυνατεί να εκμεταλλευτεί το άνοιγμα νέων, αναδυόμενων αγορών για να εξάγει προϊόντα και υπηρεσίες σε ανταγωνιστικές τιμές και να ανορθώσει την οικονομία της, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και προοπτική για τους νέους ανθρώπους. Aπέναντι σε αυτό το «τσουνάμι» δεν μπορεί να σταθεί κανένα ανάχωμα. Mοναδική άμυνα της χώρας είναι να επιβάλει η ίδια τη μεγάλη διόρθωση των αξιών στην οικονομία της, ελεγχόμενα, όσο είναι ακόμα καιρός. Διαφορετικά ο αριθμός των... θυμάτων θα είναι μεγάλος.