Του ΦΙΛΗ ΚΑΪΤΑΤΖΗ
Με παραθυράκια «καθαρίζουν» από τις υποχρεώσεις τους στα πυρηνικά ατυχήματα οι διαχειρίστριες εταιρείες, όπως στην Ιαπωνία, όπου έχουν απεριόριστη ευθύνη αλλά υπάρχει εξαίρεση των συνεπειών από καταστροφή πυρηνικών σταθμών λόγω μεγάλων φυσικών φαινομένων.
Οπως και να 'χει το ζήτημα, «το ανώτατο όριο αποζημιώσεων είναι ξεκάθαρα σχεδιασμένο με τρόπο που να ευνοεί την πυρηνική βιομηχανία και να μην αποθαρρύνει τις πυρηνικές δραστηριότητες», τονίζει ο Τάκης Γρηγορίου, στέλεχος της Greenpeace, εξηγώντας: «Ακόμα και εκεί όπου η ευθύνη του διαχειριστή υποτίθεται ότι είναι απεριόριστη, στην πράξη είναι περιορισμένη λόγω των ορίων της ασφαλισιμότητας». Από την άλλη, η «επιδότηση» που παρέχεται στη βιομηχανία των πυρηνικών μέσω του περιορισμού της αντικειμενικής ευθύνης είναι μεγάλη.
Ασφάλιστρα και κόστος
Για παράδειγμα, αν «η γαλλική εταιρεία ηλεκτρισμού EdF υποχρεωνόταν να ασφαλίσει πλήρως τους πυρηνικούς της σταθμούς με ιδιωτική ασφάλιση χρησιμοποιώντας το υπάρχον διεθνές όριο ευθύνης (ανέρχεται περίπου στα 420 εκατομμύρια ευρώ) θα αύξανε τα ασφάλιστρα από 0,017 ανά κιλοβατώρα σε 0,019. Δηλαδή το κόστος παραγωγής θα είχε αύξηση κατά 0,8%. Εάν όμως δεν υπήρχε ανώτατο όριο ευθύνης και είχε την υποχρέωση να καλύψει ολόκληρο το ρίσκο ενός μεγάλου πυρηνικού ατυχήματος, τότε τα ασφάλιστρα θα αυξάνονταν κατά πέντε λεπτά ανά κιλοβατώρα, τριπλασιάζοντας το κόστος παραγωγής».
Σε ορισμένες περιπτώσεις τα πράγματα είναι κωμικοτραγικά, όπως στη Ρωσία ή στη Λευκορωσία όπου οι ευθύνες των εταιρειών, ελλείψει νομοθεσίας, είναι... απεριόριστες, χωρίς να έχουν οριστεί ακόμη τα ποσά αποζημιώσεων!
Το κόστος του Τσερνομπίλ
Η διεθνής Greenpeace σε συνεργασία με ειδικούς ερευνητές εκτιμά ότι το κόστος του Τσερνομπίλ στην οικονομία της Λευκορωσίας θα φτάσει τα 235 δισ. δολάρια έως το 2016. Η χώρα ξόδευε ακόμα το 2002 το 6,1% του προϋπολογισμού της για να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις από το πυρηνικό ατύχημα. Το μέγεθος και η φύση της ευθύνης σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος ποικίλλουν διεθνώς, διευκρινίζει ο Τάκης Γρηγορίου:
«Καθώς οι επιπτώσεις ενός σοβαρού πυρηνικού ατυχήματος δεν γνωρίζουν σύνορα, υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με το πώς και εάν τα θύματα πυρηνικού ατυχήματος μπορούν να αποζημιωθούν. Στη Βόρεια Αμερική, για παράδειγμα, δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Καναδά για ευθύνη σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος, το οποίο σημαίνει ότι τα θύματα στις ΗΠΑ από τυχόν πυρηνικό ατύχημα στον Καναδά θα μπορούσαν να διεκδικήσουν πλήρη αποζημίωση. Για το λόγο αυτό, η GE Hitachi Nuclear Energy απομονώθηκε νομικά από το καναδέζικο τμήμα της φοβούμενη καταγγελία στα δικαστήρια των ΗΠΑ σε περίπτωση ατυχήματος που θα συνέβαινε στον Καναδά».
EΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου