"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Ο πραγµατικός φόβος της Ρωσίας


Η διαφαινόµενη βούληση της ∆ύσης να αναλάβει κάποιας µορφής στρατιωτική δράση στη Λιβύη ακόµη και χωρίς τη σαφή εντολή του Συµβουλίου Ασφαλείας απειλεί να οδηγήσει σε νέα όξυνση των σχέσεών της µε τη Ρωσία και την Κίνα. Οι δύο αυτές χώρες αντιτίθενται σε οποιαδήποτε επέµβαση, επαναλαµβάνονταςτη γνωστή θέση ότι οι Λίβυοι πρέπει να λύσουν µόνοι τους τις διαφορές τους. Αναγνωρίζουν όµως ότι όσο ο «τελειωµένος» Καντάφι παραµένει στην εξουσία, κι ακόµη περισσότερο ανκατορθώσει να νικήσει τους εξεγερµένους, ολόκληρη η διεθνής κοινότητα θα βρεθεί σε τουλάχιστον δυσάρεστη θέση.

Σύµφωνα µε την πάντα καλά πληροφορηµένη ανταποκρίτρια της Ελ Παΐς στη Μόσχα, την Πιλάρ Μπονέτ, δύο γραµµές υπάρχουν στη Ρωσία για τα γεγονότα στη Βόρεια Αφρική. 

Η µία εκφράζεται κυρίως από τον αραβολόγο και πρώην πρωθυπουργό Γεβγένι Πριµακόφ και υποστηρίζει ότι η µάχη κατά των τυραννιών υπακούει σε µια εσωτερική λογική και είναι µια µάχη κατά της αδικίας, της διαφθοράς και των κοινωνικών ανισοτήτων. 

Η άλλη, στην οποία φαίνεται να έχει προσχωρήσει και οπρόεδρος Μεντβέντεφ, υποστηρίζει ότι οι εξεγερµένοι υποκινούνται από ξένες δυνάµεις, και ιδιαίτερα τις Ηνωµένες Πολιτείες. Στο στρατόπεδο αυτό ανήκει και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ιγκόρ Σετσίν, που πιστεύει ότι πίσω από τις κινητοποιήσεις στην Αίγυπτο βρίσκονται στελέχη της Google. Αλλά και ο πρωθυπουργός Βλαντίµιρ Πούτιν έσπευσε να υπενθυµίσει τις προάλλες στους ∆υτικούς ότι η επιµονή τους να οργανωθούν ελεύθερες εκλογές στα παλαιστινιακά εδάφη οδήγησε στη νίκη της Χαµάς.

Ο πραγµατικός φόβος των Ρώσων είναι µήπως η αναταραχή επεκταθεί στις ισλαµικές ζώνες της Κεντρικής Ασίας. Το Κρεµλίνο ανησυχεί ιδιαίτερα για το Ουζµπεκιστάν, µια χώρα µε τεράστιες κοινωνικές ανισότητες που γεννά µετανάστες. Ο πρόεδρος Ισλάµ Καρίµοφ κυβερνά µε σιδηρά πυγµή, αλλά ενδέχεται να µη διαθέτει τα κατάλληλα µέσα για να αντιµετωπίσει τις ταραχές αν και όποτε ξεσπάσουν.

Η αύξησητης τιµής του πετρελαίου έχει αλλάξειτις οικονοµικές προβλέψεις της Ρωσίας για το 2011. Σύµφωνα µε τον υπουργό Οικονοµικών Αλεξέι Κουντρίν, τα συναλλαγµατικά αποθέµατα της χώρας επιστρέφουν στα επίπεδα πριν από την κρίση. Οµως ο πληθωρισµός θα αυξηθεί και αναµένεται να φτάσει το 8%. Ζηµία θα υποστεί η Μόσχακαι από την απαγόρευση της πώλησης όπλων στη Λιβύη που αποφάσισε (µε τη συγκατάθεσή της) το Συµβούλιο Ασφαλείας. Ο Σεργκέι Τσέµεζοφ, πρόεδρος της κρατικής επιχείρησης Rostejnologia, υπολογίζει ότι τα διαφυγόντα έσοδα θα φτάσουν τα 2,88 δισεκατοµµύρια ευρώ. Εκφράζει όµως την ελπίδα ότι η οµαλότητα (δηλαδή οι πωλήσεις όπλων) θα αποκατασταθεί: η όποια νέα ηγεσία, λαµβάνοντας υπόψη τον έντονο αντιαµερικανισµό που επικρατεί στη χώρα, δεν θα αφήσει τη Μόσχα παραπονεµένη...

Αν υπήρχαν ακόµη κάποιοι που πίστευαν ότι η διεθνής πολιτική διέπεται από αρχές και ηθικές δεσµεύσεις, είναι βέβαιο ότι άλλαξαν γνώµη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: