Του ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΜΠΡΟΥΝΤΖΑΚΗ
Από το «ΠΟΝΤΙΚΙ»
(...)...Στη νέα αυτή ιστορική σειρά (σ.σ. «1821»/Σκάι) ο συγγραφέας - παρουσιαστής Πέτρος Τατσόπουλος, με τη συνδρομή του κυρίου Βερέμη κατά πρώτο λόγο, εξαφανίζει από το 1821, ως διά μαγείας..., τον Ελληνισμό και φιλοσοφεί ιστορικά περί του απίστευτου όσο και απίθανου φαινομένου της Ελληνικής Επαναστάσεως!
Απορούν κι οι δυο πώς προέκυψε η Επανάσταση, και δικαίως, αφού ελληνικό έθνος (...όχι κράτος!) δεν υπάρχει· αυτό που ονομάζουμε ελληνισμός είναι κάτι τόσο νεφελώδες, ώστε δεν το λαμβάνουμε υπ' όψιν.
Αρα πώς έσκασε η Επανάσταση ως ένα τόσο απρόοπτο γεγονός; Απορούν γιατί "γείτονας στρέφεται κατά του γείτονα για να τον εξοντώσει"! Πρόκειται προφανώς για πρόωρο προλεταριακό διεθνισμό, όπου όλοι οι λαοί του κόσμου ζουν αδελφωμένοι! Ακούσαμε απίθανες εκδοχές της νεωτερικότητας, αυτής δηλαδή της ιστορικής αποδόμησης της συνέχειας του ελληνισμού που τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί ως "προχωρημένη" ιστορική άποψη στις εκσυγχρονισμένες πανεπιστημιακές αίθουσες και θέλει τους Ελληνες έναν λαό - φάντασμα που επινοήθηκε από το πουθενά, έναν λαό λίγο ως πολύ αχάριστο, που ξεσηκώθηκε ενάντια στην τόσο ευγενική και λεπτεπίλεπτη Οθωμανική Αυτοκρατορία, που του παρείχε γενναιόδωρα δυνατότητες ευημερίας κι αυτός είχε την αναίδεια -αν και ανύπαρκτος- να επαναστατήσει!
Ο παντογνώστης αφηγητής μάς διαφωτίζει όσον αφορά το πώς γεννήθηκε η ιδέα του Ελληνικού Εθνους. Οι λέξεις παίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτή την προβολή· καμιά δεν εκφέρεται τυχαία... Οι ριζικές αλλαγές που έρχονται τον 19ο αιώνα με την παρακμή της αυτοκρατορίας κάνουν τους Ελληνες και τους Τούρκους "από κοινού να επαναλαμβάνουν συνεχώς την έκφραση: ο κόσμος έχει αλλάξει".
Σε όλη την (πρώτη) εκπομπή επικρατεί η άποψη ότι σε κάθε ενέργεια της "αδήλωτης" εθνότητας απουσιάζει η εθνική συνείδηση υπέρ της τοπικής. Σε γενικές γραμμές, η Ελληνική Επανάσταση (αν επιτρέπεται να την αποκαλούμε Ελληνική...) είναι απορίας άξιον πώς έγινε!.. Δεν συνέτρεχε κανένας ιστορικός, επιστημονικός, νεωτερικής λογικής λόγος -η αυτοκρατορία υπήρξε, εκτός ορισμένων "άτυχων" στιγμών, άψογη στη συμπεριφορά της και οι διάφορες κοινότητες των κατοίκων (δεν ξέρω πώς να τους ονομάσω, μην παρεξηγηθεί το ίδρυμα Σόρος) ευημερούσαν! Οι απορίες είναι πολλές: γιατί, για παράδειγμα, δεν ετέθη η σχέση του έθνους σε συνάρτηση με τον χώρο;
Ακόμα και στις μέρες της παγκοσμιοποίησης που υπεραπλουστεύει τα... εθνικά ζητήματα υπέρ των οικονομικών - πολιτικών σχέσεων, θέτοντας ταυτόχρονα σε αμφισβήτηση τα όρια της εθνικής κυριαρχίας και των συνόρων, το θέμα του έθνους, όσον αφορά τη σχέση εδάφους και εθνικού προσδιορισμού, συνεχίζει να παραμένει κομβικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου