"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


"Διανοούμενοι" λουφαδόροι...

Γράφει ο Ηλίας

Πού είναι οι διανοούµενοι της χώρας; Γιατί σιωπούν; Πού έχουν λουφάξει; Μήπως έχουν απορροφηθεί από το υφιστάµενο σήµερα διεφθαρµένο πολιτικό, οικονοµικό και κοινωνικό σύστηµα που υπάρχει στη χώρα µας και έχουν ήδη αλλοτριωθεί; Μήπως οι διανοούµενοι της χώρας έχουν εκµαυλισθεί και διαφθαρεί και η σκέψη τους έχει αµβλυνθεί;

Στην ελληνική κοινωνία, σήµερα, υπάρχει µια διάχυτη αίσθηση πανθοµολογούµενης διαφθοράς σε όλες τις βαθµίδες της δηµόσιας ζωής. Το υπάρχον αυτή τη χρονική περίοδο ‘’πολιτικό προσωπικό’’ της χώρας έχει µεγάλη ανεπάρκεια και εµφανίζει, στα µάτια της κοινής γνώµης, µια εικόνα ηθικού εκπεσµού και πνευµατικής κατάπτωσης.

Το εφαρµοζόµενο σήµερα στην Ελλάδα οικονοµικό σύστηµα έχει προ πολλού χρόνου ξεπεράσει τα όρια της κοινωνικής ανοχής, της κοινωνικής ηθικής και της ορθής πολιτικής και οικονοµικής σκέψης και πρακτικής.

Η οικονοµική και κοινωνική ανισότητα στην Ελλάδα έχει πάρει µεγάλες διαστάσεις. Είναι µια, πέρα για πέρα, ξεδιάντροπη οικονοµική και κοινωνική ανισότητα. Ενα µεγάλο τµήµα του ελληνικού λαού έχει τεθεί στο περιθώριο και έχει φτάσει ήδη στα όρια της οικονοµικής εξαθλίωσης.

Πολλοί από εµάς, τους έλληνες επιστήµονες και τεχνοκράτες, που έχουµε δηµοκρατική συνείδηση και βλέπουµε και αισθανόµαστε την οικονοµική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι χαµηλές (εισοδηµατικά) τάξεις του ελληνικού λαού και ένα µεγάλο τµήµα της µεσαίας τάξης απαιτούµε να δοθεί, εδώ και τώρα, ένα µέρος του παραγόµενου ‘’εθνικού πλούτου’’ της χώρας στους φτωχούς έλληνες πολίτες που ανήκουν στις χαµηλές (εισοδηµατικά) τάξεις του λαού, που υποφέρουν. Ζητούµε µια δικαιότερη κατανοµή αυτού του πλούτου.  Αρνούµαστε το δικαίωµα της µεγαλοαστικής (πλούσιας) τάξης του λαού να καρπούται, µόνον αυτή, ανήθικα, παράνοµα και ξεδιάντροπα, το µεγαλύτερο µέρος του ‘’εθνικού πλούτου’’ της χώρας και να αφήνει µόνον τα ‘’οικονοµικά ψίχουλα’’ στις υπόλοιπες κοινωνικές τάξεις και οµάδες του λαού µας.

Απαιτούµε την άµεση και ριζική αλλαγή και µεταρρύθµιση της σηµερινής οικονοµικής δοµής και του εφαρµοζόµενου σήµερα τρόπου κατανοµής και νοµής του ‘’εθνικού πλούτου’’ της χώρας µας. Ποτέ άλλοτε στη µεταπολεµική περίοδο η κοινωνική δυστυχία, η φτώχεια, η ανεργία, οι κοινωνικοί αποκλεισµοί, η οικονοµική και κοινωνική ανισότητα δεν είχαν λάβει διαστάσεις τόσο µεγάλες και ανησυχητικές όσο στην εποχή µας. Αποτελεί σκάνδαλο, ένα µεγάλο πολιτικό, ηθικό και κοινωνικό σκάνδαλο.

Στη σηµερινή εποχή, της λεγόµενης ‘’παγκοσµιοποίησης των αγορών’’ και του ‘’οικουµενικού καπιταλισµού’’, της ‘’δηµοκρατίας των αγορών’’ ή της ‘’οικονοµικής δηµοκρατίας’’, εµφανίζεται µια ξεδιάντροπα µεγάλη απόκλιση της οικονοµικής θέσης των διαφόρων κοινωνικών τάξεων του ελληνικού λαού υπέρ της µεγαλοαστικής (πλούσιας) τάξης (ήτοι µιας οµάδας διαπλεκόµενων οικονοµικών συµφερόντων) και εις βάρος της µεσαίας τάξης και των χαµηλών (και οικονοµικά ασθενέστερων) τάξεων του λαού...

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
Εκείνο που χαρακτηρίζει και «σταμπάρει» ανεξίτηλα τους... ανεξάρτητους κυβερνητικούς υποψηφίους δεν είναι τόσο τα ιδιαίτερα γνωρίσματα (ηπιότης του Καμίνη, «ριζοσπαστισμός» του Μπουτάρη, μεταλλάξεις του Τατούλη κ.τ.λ.), αλλά η υποστήριξή τους από το κυβερνών κόμμα.
Απόδειξη απτή, το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ θεώρησε επιβεβαίωση της πολιτικής του το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου. Επομένως, είναι βέβαιον ότι το βράδυ της Κυριακής το κυβερνών κόμμα θα εγκαταλείψει εντελώς τα προσχήματα και θα θριαμβολογήσει ανοιχτά εν η περιπτώσει εκλεγούν οι... ανεξάρτητοι εκλεκτοί του (Καμίνης, Μπουτάρης, Τατούλης), καθώς και οι καθαρώς κομματικοί υποψήφιοι (Σγουρός, Μίχας κ.ά.). Και θα 'χει δίκιο: θετική ψήφος στους συγκεκριμένους υποψηφίους σημαίνει πλήρη νομιμοποίηση της ασκούμενης πολιτικής. Μιας πολιτικής ακραιφνώς νεοφιλελεύθερης, άκρως δυναστικής και αντιλαϊκής, η οποία -με άλλοθι την υπαρκτή κρίση- οδηγεί τη χώρα στην άβυσσο. Μιας πολιτικής την οποία μόνο μια πρωτόγονη Δεξιά θα μπορούσε να διανοηθεί και να υλοποιήσει... Οι «ανεξάρτητοι» κυβερνητικοί υποψήφιοι ουδέποτε ψέλλισαν έστω μια λέξη εναντίον της ζοφερής αυτής πολιτικής. Ποτέ δεν προβληματίστηκαν. Ούτε εναντιώθηκαν... Λένε κάποιοι, ότι η ψήφος στους κυβερνητικούς υποψηφίους αποτελεί το «μη χείρον», δηλαδή, το «βέλτιστον», με συγκρίσιμο μέγεθος τους υποψηφίους της Δεξιάς. Ομως με βάση τα προεκτεθέντα περί πρωτόγονης Δεξιάς που κυβερνά με έξωθεν εντολείς και Μνημόνιο, κάλλιστα μπορεί να πει κανείς: το μη χείρον... χείριστον! *** Μέμνησο: βλάπτουν τη Συρία το ίδιο. Και οι δύο.
Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ