"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Οι Νέοι


Η νέα γενιά, έως 30 ετών, έχει μια εύφλεκτη, υπερευαίσθητη, "μη μου 'απτου", και επιθετική συμπεριφορά των γκάνγκστερς του 20-50 της Αμέρικα.

Θεωρούν αυταπόδεικτο και σίγουρο ότι για να ζήσει κάποιος πρέπει να έχει καβατζάρει οικονομικά, εργασιακά, να έχει όλα τα προτεινόμενα γκάτζετ και 'άφτερ ολ διιζ' ξεκινά η ζωή του σαν ενήλιξ.

Φυσικά για αυτήν την απαράδεκτη ψυχολογία φταίμε εμείς και μόνο εμείς, οι πρεσβύτεροι. 

Βρήκαμε κάτι από τους 'γερούς' μας. Κάναμε το σκατό παξιμάδι, για να μην λείψει τίποτα στο παιδί και το 'σπουδάξαμε', ανεξαρτήτως πραγματικών δυνατοτήτων.

Μέχρι την εποχή μου το 'φτυχίο' μαζευότανε στην ΙΤΑΛΙΑ. Μετά άνοιξε το υπερκατάστημα, η ΑΓΓΛΙΑ, λίγο η ΓΑΛΛΙΑ, και ακολούθησαν οι καλοί = ΗΠΑ. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ήρθε και το 'φτυχίο' χύμα από ανατολικά "της ΕΔΕΜ' μαζί με τις ανίατες ασθένειες που κολλάς στην επαφή με εκείνο το μοντέλο.

Και στο δια ταύτα, έχουμε μαζέψει νέους με 'κωλόχαρτα' στο χέρι που πρέπει να τα εξαργυρώσουν. Γιατί άμα ήτανε να γίνουν αγρότες, υδραυλικοί, εστιάτορες, κατώτεροι υπάλληλοι σαν τους 'γέρους' τους τι το θέλανε το 'φτυχίο; Με 600 'ευρά' ζεις; 

Ο γέρος του, έπαιρνε στην καλλίτερη εποχή 50-60 χιλ. καφετιά τον μήνα. Και παντρεύτηκε. Και μούλικα έκανε. Και αυτοκίνητο πήρε, φτηνό από χέρι άλλα πήρε. Και διακοπούλες έκανε μετρημένα και τσίγκου-τσίγκου, αλλά τις πλήρωνε από το παντελόνι του.

ΤΩΡΑ δεν υπάρχουν δουλειές. Και πότε υπήρχαν σαν αυτές που εννοούν; ΠΟΤΕ.

Μόνο κανας πονηρός χωνότανε στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και αυτό ήταν όλη η επιτυχία.

ΤΩΡΑ αυτό πως μπορείς να το πεις και να μην είσαι κακός, δυάρεστος και συντηρητικός;
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: