Οι Ντουλκαμάρα της Υγείας

Tου Μιχαλη Πιτσιλιδη

Διευθυντή του περιοδικού Popular Medicine

Σε ένα χωριό της Ιταλίας, δυο νέοι, ο Νεμορίνο και ο λοχίας Μπελκόρε, διεκδικούν την καρδιά της όμορφης Αντίνα. Για να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας, ο ανασφαλής Νεμορίνο αγοράζει από τον κομπογιαννίτη Ντουλκαμάρα το «Ελιξήριο του Έρωτα», που δεν είναι παρά φτηνό κρασί.

Στο μεταξύ, έχοντας κληρονομήσει το θείο του, χωρίς να το γνωρίζει ακόμα ο ίδιος, ο Νεμορίνο μετατρέπεται σε ελκυστικό γαμπρό για τις κοπέλες του χωριού. Εκείνος αποδίδει την αιφνίδια γοητεία του στο ελιξήριο, το οποίο καταναλώνει μέχρι μέθης. Αυτά συμβαίνουν στην όπερα L’ Elisir d’ Amore του Γκαετάνο Ντονιτσέτι. 

Μια πιο σύγχρονη εκδοχή παρακολουθούμε στο χωριό της Υγείας στη χώρα μας, όπου διάφοροι Ντουλκαμάρα (πολιτικοί, διοικητές ταμείων και άλλοι) πουλάνε το ελιξήριο του ΕΣΥ σε αφελείς Νεμορίνο…

Το σύστημα Υγείας μετά τα τρωκτικά, τα πιράνχας και – προσφάτως – τη Λερναία Ύδρα, ανακάλυψε τώρα τους περίφημους «Champions». Γιατρούς και φαρμακοποιούς που κατακλέβουν το ίδρυμα. Όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα στον τόπο μας, ουδείς έθεσε υπό την βάσανο της κοινής λογικής τις σχετικές αποκαλύψεις. Άλλωστε, αυτή ακριβώς είναι που μας λείπει. Η κοινή λογική.

Σύμφωνα με το ΙΚΑ, άγνωστοι γιατροί (!), άγνωστης ειδικότητας (!) έγραψαν τον Απρίλιο 547.861 συνταγές αξίας 10,5 εκατ. ευρώ. Τον επόμενο μήνα οι ίδιοι έφτασαν τα 2.903.984 συνταγές, αξίας 54 εκατ. ευρώ. Με άλλα λόγια, το ευαγές ίδρυμα ισχυρίζεται ότι, κατά μέσον όρο, καθένα από τα 10.000 φαρμακεία της χώρας, τον Απρίλιο παρέλαβε, εκτέλεσε και κατέθεσε προς είσπραξη 300 τέτοιες συνταγές.

Φυσικά, κανείς δεν έκανε τον κόπο να εξηγήσει πώς είναι δυνατόν να εκτελούνται συνταγές χωρίς το όνομα, τον αριθμό μητρώου, την ειδικότητα και την υπηρεσιακή σφραγίδα του γιατρού, όπως η σύμβαση φαρμακοποιών- ΙΚΑ ορίζει. Και πώς αυτές οι συνταγές παραλήφθηκαν από τους υπαλλήλους του ευαγούς ιδρύματος.

Η κατάσταση, πάντα κατά το ΙΚΑ, επιδεινώθηκε δραματικά τον Ιούνιο 2010, όταν στρατιές αυτών των άγνωστων γιατρών, σκόρπισαν πάνω από την Ελλάδα, δίκην φέιγ βολάν, περίπου 5 εκατ. συνταγές.

Κάθε φαρμακείο στην Ελλάδα, έλαβε και εκτέλεσε 500 ανώνυμες συνταγές, ήτοι 23 για κάθε εργάσιμη ημέρα! Είναι συγκινητικό ότι αυτοί οι άγνωστοι γιατροί ήταν εξαιρετικά συνετοί, μιας και η μέση αξία της συνταγής των ήταν μόλις …15 ευρώ (!). Υποθέτοντας, από κοινή πείρα, ότι κάθε συνταγή περιέχει 3 συσκευασίες, διαπιστώνουμε ότι αυτοί οι ήρωες γιατροί εξοικονόμησαν τεράστια ποσά υπέρ του ιδρύματος, αφού έγραφαν φάρμακα μέσης αξίας 5 ευρώ. Οφείλει, επομένως, η διοίκηση, αντί να τους διώκει, να τους τιμήσει με ένα μνημείο, αφιερωμένο «Τω Αγνώστω Ιατρώ».

Μάθαμε επίσης ότι ένας παθολόγος (γνωστός αυτός, άρα μπορεί να τον τιμήσει αμέσως η Ακαδημία) κατόρθωσε να γράψει 8.472 συνταγές σε ένα μήνα, αξίας 167 χιλ. ευρώ. Σε απλά ελληνικά, το ευαγές ισχυρίζεται ότι κατόρθωσε να γράφει μια συνταγή ανά λεπτό, ασταμάτητα, 5,5 ώρες ημερησίως, 22 εργάσιμες το μήνα! Και τι έγραφε αυτός ο σταχανοβίτης της συνταγής; Τίποτα! Η μέση αξία της συνταγής του ήταν κάτω από τα …20 ευρώ. Κι αν υποθέσουμε ότι κάθε συνταγή περιείχε, κατά μέσον όρο, τρεις συσκευασίες, τότε ο γιατρός φέρεται να προτιμούσε αναφανδόν φάρμακα μέσης αξίας 6 ευρώ! Αυτόν το γιατρό, αντί το Ίδρυμα να τον βραβεύσει τόσο για την εκπληκτική του παραγωγικότητα, όσο και για την προτίμησή του στα καλά και φθηνά σκευάσματα, τον καταγγέλλει ως κλέφτη! Πώς θα πάει μπροστά ο τόπος;

Αποκαλύφθηκαν κι άλλοι απατεώνες. Οδοντίατροι και οφθαλμίατροι που έγραψαν φάρμακα του «καρδιαγγειακού». Το σφάλμα τους ήταν ότι λυπήθηκαν τον γέροντα ή τη γερόντισσα κι υποχώρησαν στις παρακλήσεις τους να γράψουν και τα φάρμακα «της καρδιάς για να τους απαλλάξουν από την ταλαιπωρία της αναμονής. Στην πυρά και αυτοί. Για μερικές χιλιάδες ευρώ φαρμάκων…

Το επόμενο ελληνικό θαύμα εμφανίστηκε στον ΟΑΕΕ, τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών. Εκεί, λόγω ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, οι δαπάνες έπεσαν ήδη κατά 50%. Ίσως να μην είχαμε ανάγκη την τρόικα, αν δεν υπήρχε η φαρμακευτική σπατάλη.  

Δυστυχώς, τα «στατιστικά» του ΟΑΕΕ βασίστηκαν στις πρώτες 15 ημέρες εφαρμογής της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Εξαιτίας των προβλημάτων που παρουσιάστηκαν, περισσότεροι από τους μισούς ασφαλισμένους και χρονίως πάσχοντες δεν έγραψαν φάρμακα, δανειζόμενοι από τα φαρμακεία και χρησιμοποιώντας τα οικιακά αποθέματά. Αυτό θα μπορούσε κανείς αμέσως να το διαπιστώσει, ρωτώντας οποιονδήποτε φαρμακοποιό!

Αλλά πώς να βρεθεί άκρη σε μια χώρα όπου ο καθένας βολεύεται πίσω από το δικό του ψέμα σκοπιμότητας; Πανεπιστημιακοί εξαπολύουν μύδρους για τη φαρμακευτική δαπάνη, χωρίς στοιχειωδώς, ως ειδικοί, να ξεχωρίζουν την προέλευσή της. Στην Ελλάδα, έχουμε 3.500 ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση. Προ δεκαετίας δεν είχαμε τίποτα να κάνουμε γι’ αυτούς. Σήμερα «κοστίζουν», σε φάρμακα, πάνω από 50 εκατ. ευρώ το χρόνο. Άλλα τόσα κοστίζουν οι βιολογικές θεραπείες της ψωρίασης. Ας μας πουν κάποτε, ειλικρινά, τι πιστεύουν πάνω σ’ αυτό, όσοι κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους…