ΝΑ ΕΙΝΑΙ σύµπτωση; Δεν µπορεί.
Πολλές συµπτώσεις µαζί συνιστούν µια αδιαµφισβήτητη πραγµατικότητα. Μια οδυνηρή αλήθεια. Που λέει απλά ότι αν µπλέξεις µε τη Δικαιοσύνη, είναι πολύ πιθανό να ξεµπλέξεις µετά θάνατον. Ή να λάβεις την απόφαση κατόπιν εορτής. Και προς επίρρωση της απαισιοδοξίας... ιδού!
Υπόθεση διαζυγίου.
Του κατ ευφηµισµόν αυτόµατου, που επί υπουργίας Σ. Χατζηγάκη επισπεύσθηκε µε νόµο κατά δύο χρόνια. Η διετής διάσταση δηλαδή οδηγεί αυτοδικαίως στη λύση του γάµου. Με τη διαφορά ότι η διετία σηµατοδοτεί την έναρξη µιας πολυετούς ταλαιπωρίας, το τέλος της οποίας δεν µπορεί να προσδιοριστεί µε ακρίβεια.
Αναβλήθηκε λοιπόν προσφάτως για τον Δεκέµβριο του 2011, ενώ ήδη έχει παρέλθει ένας χρόνος από την υποβολή της αίτησης.
Υπόθεση «οµηρείας» προσωπικών αντικειµένων τής εν διαστάσει συζύγου από τον εν διαστάσει σύζυγο. Αναβλήθηκε για τον Μάρτιο του 2012. Η διευθέτηση της υπόθεσης έχει εναποτεθεί στα χέρια της Δικαιοσύνης από το 2008, όταν ο σύζυγος απαγόρευσε στη σύζυγο και συνιδιοκτήτρια της κοινής τους κατοικίας την πρόσβαση στο σπίτι και στα πράγµατά της.
Υπόθεση απάτης.
Η αντιδικία, που αφορά ένα τεράστιο χρηµατικό ποσό, άρχισε το 1998. Η εφετειακή απόφαση εκδόθηκε τώρα, στην εκπνοή του 2010 και έπεται συνέχεια.
Υπόθεση διεκδίκησης αποζηµίωσης από µητέρα για τον τραγικό θάνατο του παιδιού της σε αεροπορικό δυστύχηµα. Η πτώση του αεροσκάφους συνέβη το 1999. Η αποζηµίωση επιδικάστηκε οριστικά από τον Αρειο Πάγο τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους. Μόνο που η µητέρα δεν ζει πια...
Τα παραδείγµατα δεν έχουν τέλος, ενώ αντιθέτως οι εξουθενωτικές αυτές καθυστερήσεις εξαντλούν µέχρι... θανάτου µεταφορικά και κυριολεκτικά τους διαδίκους.
Το νέο δικαστικό έτος συµπλήρωσε µόλις έναν µήνα ζωής. Και ήδη σέρνει τα πόδια του, κουρασµένο από το βαρύ φορτίο. Η συσσώρευση εκκρεµών υποθέσεων τροµάζει. Η διά της αναβολής µετάθεση των... ευθυνών από χρόνο σε χρόνο, καταργεί ουσιαστικά την απονοµή της δικαιοσύνης και πλέον το καταφύγιο του πολίτη (ως ιδέα) παραπέµπει στον δραµατικό εγκλωβισµό των µεταλλωρύχων στα έγκατα της γης της Χιλής.
Υπάρχει οδός διαφυγής; Αν µηδενιστεί η παραβατικότητα, τα µίση, τα πάθη και οι φυσικές καταστροφές και καταργηθούν τα δικαστήρια, ίσως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου