Από την ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΑΣΤΕΑ
Η συζήτηση για την κρίση, τη γενικότερη αλλά και ειδικά του Τύπου, δεν λέει να κοπάσει. Αξίζει όμως να ρίξουμε μια ματιά στην εξέλιξη των ΜΜΕ στη χώρα μας τα τελευταία 15 χρόνια. Και ίσως καταλήξουμε ότι η κρίση του Τύπου στην Ελλάδα δεν είναι μια εντελώς καινούργια υπόθεση...
Η ελληνική αγορά κατακλύζεται από πλήθος ΜΜΕ- ηλεκτρονικά μέσα τοπικής και εθνικής εμβέλειας, καθώς και έντυπα περιφερειακής ή εθνικής κυκλοφορίας. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί υπολογίζονται στους 160, οι ραδιοφωνικοί γύρω στους 1.200, οι εφημερίδες στις 280 και τα περιοδικά στα 800, ενώ υπάρχει πληθώρα διαδικτυακών πυλών και μπλογκ.
Κυρίως για τα έντυπα, στις σημερινές συνθήκες είναι δύσκολο να περιμένουμε νέους τίτλους τη στιγμή που οι ήδη υπάρχοντες αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα. Οπως αναφέρουν χαρακτηριστικά στο τελευταίο τεύχος του επιστημονικού περιοδικού «Ζητήματα Επικοινωνίας» ο Στέλιος Παπαθανασόπουλος, καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, και ο Νίκος Μπακουνάκης, δημοσιογράφος και αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, το 2009 οι 13 απογευματινές εφημερίδες παρουσίασαν μέση ημερήσια πανελλαδική κυκλοφορία 226.015 φύλλα και οι 8 πρωινές εφημερίδες (με τις κυριακάτικες εκδόσεις τους) μέση κυκλοφορία 99.039 φύλλα- αριθμοί που προκαλούν ανησυχία.
Η έρευνά τους δείχνει ότι αν και στη χώρα μας την τελευταία δεκαετία διέκοψαν ή ανέστειλαν την έκδοσή τους παραδοσιακές εφημερίδες, νέες ή και παλαιές με καινούργιο ιδιοκτησιακό καθεστώς εμφανίζονται συνεχώς.
Το 1980, για παράδειγμα, κυκλοφορούσαν 13 εφημερίδες με μέση πανελλαδική κυκλοφορία περίπου 720.000 φύλλα. Το 1989, που θεωρείται μία από τις καλύτερες χρονιές- όσον αφορά την κυκλοφορία- οι ημερήσιες πρωινές και απογευματινές εφημερίδες ήταν 22 και είχαν μέση κυκλοφορία σε όλη τη χώρα 1.128.589 φύλλα. Παρ΄ ότι η κυκλοφορία των εφημερίδων σταδιακά συρρικνώθηκε, φθάνοντας πέρσι τις 326.000 φύλλα, ο αριθμός των τίτλων παρέμεινε ίδιος.
Αλλο ένα παράδοξο είναι ότι όσο μειώνονται οι κυκλοφορίες, αυξάνονται οι σελίδες. Το 1980, ο αριθμός των σελίδων των αθηναϊκών εφημερίδων κυμαινόταν από 16 έως 32 για τη μέση ημερήσια έκδοση και αυξανόταν στις 48 την Κυριακή. Σήμερα, οι καθημερινές εφημερίδες έχουν από 64 έως 100 σελίδες, ενώ οι κυριακάτικες ξεπερνούν τις 120 και σε κάποιες περιπτώσεις, μαζί με τα ένθετα περιοδικά, φθάνουν και τις 400 σελίδες. Και μην ξεχνάμε ότι το κόστος του δημοσιογραφικού χαρτιού έχει αυξηθεί πολλαπλασιαστικά όλα αυτά τα χρόνια.
Οι τέσσερις εποχές του Τύπου
Η μεταπολεμική ιστορία των ελληνικών εφημερίδων μπορεί να διακριθεί σε τέσσερις περιόδους με κριτήριο την κυκλοφορία τους και επομένως την κοινωνική διείσδυση και την πολιτική επιρροή τους, σημειώνουν οι κ.κ. Μπακουνάκης και Παπαθανασόπουλος.
Από το 1952 έως το 1967, με σημείο αιχμής την περίοδο του ανένδοτου και της αποστασίας. Από τα 300.000 αντίτυπα την ημέρα το ΄52, φθάνουν τις παραμονές της δικτατορίας στα 700.000 φύλλα.
Από το 1967 έως το 1974. Ως αποτέλεσμα της λογοκρισίας από τη χούντα και της αναστολής έκδοσης αρκετών τίτλων, ο μέσος όρος φθάνει τα 600.000 φύλλα ημερησίως.
Από το 1974 έως το 1989. Θεωρείται η χρυσή περίοδος για τις ελληνικές εφημερίδες, καθώς μετά την πτώση της χούντας επικρατεί κοινωνική ευφορία. Δύο χρονιές, το 1985 και το 1989, ο μέσος όρος ημερήσιας κυκλοφορίας υπερβαίνει το 1 εκατομμύριο αντίτυπα. Το 1984, τα κυριακάτικα φύλλα μετατρέπονται σε αυτόνομες εκδόσεις και δεν αποτελούν πλέον το έκτο φύλλο των ημερήσιων πρωινών εφημερίδων.
Από το 1989 έως σήμερα.Στις 9 Νοεμβρίου του 1989, κάνει την εμφάνισή της στη χώρα μας η ιδιωτική τηλεόραση. Τα ΜΜΕ μπαίνουν σε μια νέα εποχή. Με την εμφάνιση του Ιντερνετ, τα πράγματα για την έντυπη ενημέρωση αλλάζουν ακόμα περισσότερο.
πηγη ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου