Του Γιώργου ΣκαφιδάΑπολύσεις, περικοπές, λιτότητα, πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, παροχές μειωμένες, στάσιμοι μισθοί, προσλήψεις στον πάγο, οικοδομικά πρότζεκτ στον αέρα και τα χειρότερα να έπονται. Κάπως έτσι περιγράφεται η φάση στην οποία βρίσκεται επί του παρόντος όχι άλλη μια γονατισμένη από την κρίση βιομηχανία, αλλά το Χάρβαρντ, το πλουσιότερο πανεπιστήμιο της υφηλίου που έμελλε εν έτει 2009, 373 χρόνια μετά την ίδρυσή του, να ζήσει τη χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία του.
Λαβωμένη από αμαρτίες του παρελθόντος (υπερφίαλα επενδυτικά και οικοδομικά ανοίγματα), η εν λόγω μηχανή παραγωγής πολιτικών και οικονομικών ηγετών έπεσε θύμα των golden boys που η ίδια εξέθρεψε, με αποτέλεσμα να χάσει μέσα σε έναν χρόνο 11 δισ. δολ.
Πιο συγκεκριμένα, το διάστημα μεταξύ Ιουνίου 2008 και Ιουνίου 2009 το αμερικανικό πανεπιστήμιο είδε την αξία του κληροδοτήματός του (έτσι ονομάζεται το προερχόμενο κατά κύριο λόγο από δωρεές «κεφάλαιο» το οποίο καλύπτει το ένα τρίο των αναγκών του ιδρύματος) να κατακρημνίζεται από τα 37 δισ. δολ. στα 26 δισ. δολ. πυροδοτώντας αλυσίδα περικοπών.
Περικοπές στο... πρωινό
Στο πλαίσιο αυτό, το περασμένο καλοκαίρι πραγματοποιήθηκαν 275 απολύσεις στο ίδρυμα κι άλλες 50 στη Harvard Management (τη θυγατρική που διαχειρίζεται το κληροδότημα αυτού), ενώ μπαίνοντας σε τροχιά λιτότητας, το πάλαι ποτέ τρυφηλό Χάρβαρντ δεν σερβίρει πλέον δωρεάν καφέ και κουλουράκια ούτε μοιράζει τζάμπα φανέλες στους αθλητές του. Παρελθόν αποτελούν και τα πρωινά γεύματα με το καβουρδισμένο μπέικον, τις ομελέτες και τις αχνιστές βάφλες να έχουν πλέον αντικατασταθεί από δημητριακά και φρούτα.
Λουκέτο μπήκε επιπλέον σε μία εκ των βιβλιοθηκών του ιδρύματος και φρένο σε κάποια από τα δρομολόγια των ενδοπανεπιστημιακών λεωφορείων τα οποία αραιώνουν, ενώ προκειμένου να γίνει εξοικονόμηση καυσίμων, η ισχύς των καλοριφέρ μειώθηκε από τους 22,2 βαθμούς Κελσίου στους 20. Θύμα της λιτότητας έπεσε και ένα εξαιρετικά μεγαλεπήβολο (προγραμματισμένο για ολοκλήρωση το 2011) οικοδομικό πρότζεκτ κόστους 1,2 δισ. δολ., οι εργασίες του οποίου μπήκαν στον πάγο.
48.868 δολ. κοστίζει ετησίως σε έναν προπτυχιακό φοιτητή η φοίτηση στο Χάρβαρντ.
192.600 δολ. κερδίζει κατά μέσο όρο ετησίως ένας καθηγητής πλήρους απασχόλησης στο Χάρβαρντ.
Πιο συγκεκριμένα, το διάστημα μεταξύ Ιουνίου 2008 και Ιουνίου 2009 το αμερικανικό πανεπιστήμιο είδε την αξία του κληροδοτήματός του (έτσι ονομάζεται το προερχόμενο κατά κύριο λόγο από δωρεές «κεφάλαιο» το οποίο καλύπτει το ένα τρίο των αναγκών του ιδρύματος) να κατακρημνίζεται από τα 37 δισ. δολ. στα 26 δισ. δολ. πυροδοτώντας αλυσίδα περικοπών.
Περικοπές στο... πρωινό
Στο πλαίσιο αυτό, το περασμένο καλοκαίρι πραγματοποιήθηκαν 275 απολύσεις στο ίδρυμα κι άλλες 50 στη Harvard Management (τη θυγατρική που διαχειρίζεται το κληροδότημα αυτού), ενώ μπαίνοντας σε τροχιά λιτότητας, το πάλαι ποτέ τρυφηλό Χάρβαρντ δεν σερβίρει πλέον δωρεάν καφέ και κουλουράκια ούτε μοιράζει τζάμπα φανέλες στους αθλητές του. Παρελθόν αποτελούν και τα πρωινά γεύματα με το καβουρδισμένο μπέικον, τις ομελέτες και τις αχνιστές βάφλες να έχουν πλέον αντικατασταθεί από δημητριακά και φρούτα.
Λουκέτο μπήκε επιπλέον σε μία εκ των βιβλιοθηκών του ιδρύματος και φρένο σε κάποια από τα δρομολόγια των ενδοπανεπιστημιακών λεωφορείων τα οποία αραιώνουν, ενώ προκειμένου να γίνει εξοικονόμηση καυσίμων, η ισχύς των καλοριφέρ μειώθηκε από τους 22,2 βαθμούς Κελσίου στους 20. Θύμα της λιτότητας έπεσε και ένα εξαιρετικά μεγαλεπήβολο (προγραμματισμένο για ολοκλήρωση το 2011) οικοδομικό πρότζεκτ κόστους 1,2 δισ. δολ., οι εργασίες του οποίου μπήκαν στον πάγο.
48.868 δολ. κοστίζει ετησίως σε έναν προπτυχιακό φοιτητή η φοίτηση στο Χάρβαρντ.
192.600 δολ. κερδίζει κατά μέσο όρο ετησίως ένας καθηγητής πλήρους απασχόλησης στο Χάρβαρντ.
ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ
Θα περάσουν 10 χρόνια μέχρι να ορθοποδήσει
Σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει όλα τα παραπάνω, η πρόεδρος του Χάρβαντ, Ντρου Γκίλπιν Φάουστ, η πρώτη γυναίκα που βρέθηκε στο εν λόγω πόστο, διακήρυξε χαρακτηριστικά: «Δεν μπορούμε να έχουμε και παγωτό σοκολάτα και παγωτό φράουλα και παγωτό κρέμα μαζί, θα πρέπει να επιλέξουμε ένα από τα τρία».
Από τα τρία, οι ιθύνοντες επέλεξαν τελικά το... οικονομικότερο. Ωστόσο, οι θυσίες δεν τελειώνουν εδώ. Σύμφωνα, μάλιστα, με το περιοδικό Vanity Fair, επίκεινται συμπτύξεις τμημάτων, περικοπές μαθημάτων και φυσικά... ακόμη περισσότερες απολύσεις. «Τα μέτρα που ελήφθησαν δεν είναι τίποτα μπροστά στα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν», δήλωσε απερίφραστα από τη μεριά του ο Μάικλ Σμιθ, κοσμήτορας της Σχολής Καλών Τεχνών και Επιστημών, η οποία έχει ήδη μειώσει τις ανάγκες της κατά 77 εκατ. δολ., σε μια προσπάθεια να κλείσει μια τρύπα 220 εκατ. δολ. στον προϋπολογισμό της.
Αναζητώντας τις αιτίες της κρίσης, αντιλαμβάνεται κανείς πως «οι αμαρτίες επιστρέφονται», με αποτέλεσμα το Χάρβαρντ να πληρώνει σήμερα τα λάθη του χθες: τις ριψοκίνδυνες επενδύσεις χρημάτων του κληροδοτήματος σε προβληματικά hedge-funds και ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, καθώς και την πολιτική ανεξέλεγκτου επεκτατισμού (από το 1980 μέχρι το 2008 στο Χάρβαρντ προστέθηκαν νέες εγκαταστάσεις που κόστισαν συνολικά πάνω από 5 δισ. δολ.), πληγές που για να επουλωθούν θα χρειαστούν πάνω από δέκα χρόνια.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
Θα περάσουν 10 χρόνια μέχρι να ορθοποδήσει
Σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει όλα τα παραπάνω, η πρόεδρος του Χάρβαντ, Ντρου Γκίλπιν Φάουστ, η πρώτη γυναίκα που βρέθηκε στο εν λόγω πόστο, διακήρυξε χαρακτηριστικά: «Δεν μπορούμε να έχουμε και παγωτό σοκολάτα και παγωτό φράουλα και παγωτό κρέμα μαζί, θα πρέπει να επιλέξουμε ένα από τα τρία».
Από τα τρία, οι ιθύνοντες επέλεξαν τελικά το... οικονομικότερο. Ωστόσο, οι θυσίες δεν τελειώνουν εδώ. Σύμφωνα, μάλιστα, με το περιοδικό Vanity Fair, επίκεινται συμπτύξεις τμημάτων, περικοπές μαθημάτων και φυσικά... ακόμη περισσότερες απολύσεις. «Τα μέτρα που ελήφθησαν δεν είναι τίποτα μπροστά στα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν», δήλωσε απερίφραστα από τη μεριά του ο Μάικλ Σμιθ, κοσμήτορας της Σχολής Καλών Τεχνών και Επιστημών, η οποία έχει ήδη μειώσει τις ανάγκες της κατά 77 εκατ. δολ., σε μια προσπάθεια να κλείσει μια τρύπα 220 εκατ. δολ. στον προϋπολογισμό της.
Αναζητώντας τις αιτίες της κρίσης, αντιλαμβάνεται κανείς πως «οι αμαρτίες επιστρέφονται», με αποτέλεσμα το Χάρβαρντ να πληρώνει σήμερα τα λάθη του χθες: τις ριψοκίνδυνες επενδύσεις χρημάτων του κληροδοτήματος σε προβληματικά hedge-funds και ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια, καθώς και την πολιτική ανεξέλεγκτου επεκτατισμού (από το 1980 μέχρι το 2008 στο Χάρβαρντ προστέθηκαν νέες εγκαταστάσεις που κόστισαν συνολικά πάνω από 5 δισ. δολ.), πληγές που για να επουλωθούν θα χρειαστούν πάνω από δέκα χρόνια.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου