Γράφει στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ η Ιωαννα ΜανδρουΣωρεία πράξεων και παραλείψεων υπέρ του Μιχ. Χριστοφοράκου αποδίδονται στον έως πρότινος ανακριτή της υπόθεσης Siemens κ. Νικ. Ζαγοριανό στο πόρισμα για τον πειθαρχικό του έλεγχο που διέταξε και διενήργησε ο Αρειος Πάγος. Ενα πόρισμα - καταπέλτη για τον τρόπο που διενεργήθηκε η ανάκριση στο μεγαλύτερο πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο με τις μίζες και το πολιτικό χρήμα.
Το πόρισμα που συνέταξε ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Ιω. Παπανικολάου εις βάρος του νεαρού ανακριτή φέρει στη δημοσιότητα η «Κ», αποκαλύπτοντας το βαρύ κατηγορητήριο, που ήδη έχει δρομολογήσει τις διαδικασίες για τον πειθαρχικό έλεγχο του κ. Ζαγοριανού.
Ενδεικτική και μόνον είναι η κατάληξη του πορίσματος, όπου επί λέξει αναφέρεται: «Με τις ενέργειές του έτρωσε το κύρος του και το κύρος της Δικαιοσύνης βαρύτατα και αθεράπευτα και δημιούργησε εύλογα απαξιωτικά και άκρως δυσμενή σχόλια για τον ίδιο και τον τρόπο απονομής της ποινικής δικαιοσύνης στη χώρα μας».
Τι καταμαρτυρεί στον κ. Ζαγοριανό το πόρισμα για τον πειθαρχικό του έλεγχο; Πολλά και διάφορα, με βαρύτερο ότι «σκοπίμως» με τις ενέργειές του ωφέλησε τον Μιχ. Χριστοφοράκο, όχι μόνον γιατί δεν απέτρεψε τη φυγή του στο εξωτερικό, αλλά κυρίως γιατί με τον τρόπο που χειρίστηκε την ανάκριση και τα εντάλματα που έστειλε στις γερμανικές αρχές, ουσιαστικά συνετέλεσε στην ατιμωρησία του Χριστοφοράκου για ένα μεγάλο κομμάτι του σκανδάλου.
Ειδικότερα, επιρρίπτεται στον κ. Ζαγοριανό η βαρύτατη ευθύνη της επιλεκτικής ανάκρισης και των σκόπιμων ανακριτικών ενεργειών προς όφελος του Μιχ. Χριστοφοράκου.
«Ενεργώντας από πρόθεση, αναφέρεται στο πόρισμα, επιλεκτικά ο εγκαλούμενος ανακριτής, δεν περιέλαβε στο κατηγορητήριο που συνόδευε το σχετικό ένταλμα αξιόποινες πράξεις που τέλεσε ο Μιχ. Χριστοφοράκος μέσα στο τριετές διάστημα 2004-2007 σχετικά με την εκτέλεση της σύμβασης C4Ι, έχουσες κακουργηματικό χαρακτήρα, όπως δωροδοκίες, νομιμοποιήσεις εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα».
Και αιτιολογεί στη συνέχεια το σκόπιμο της παράλειψης του ανακριτή, σημειώνοντας: «Ο εγκαλούμενος ανακριτής έπρεπε να περιλάβει σε βάρος του Μιχ. Χριστοφοράκου και τα σχετικά περιστατικά από το 2004 ώς το 2007, αφού είχαν κακουργηματικό χαρακτήρα, προέκυπταν από τα στοιχεία που είχε ο εν λόγω ανακριτής στη δικογραφία και τα οποία γνώριζε καλώς και δεν εμποδίζονταν από τη δίωξη που είχε ασκηθεί κατά παντός υπευθύνου».
Οι συνέπειες αυτών των παραλείψεων κατά τον κ. Παπανικολάου ήταν ολέθριες για την πορεία των ελληνικών αιτημάτων στη Γερμανία και συνετέλεσαν, εκτός από την εξασφάλιση ατιμωρησίας για τον Μιχ. Χριστοφοράκο, στο ότι εφ’ εξής η ελληνική Δικαιοσύνη δεν μπορεί να ερευνήσει κρίσιμες πτυχές του σκανδάλου λόγω δικαστικού προηγουμένου ή παραγραφής.
Επί λέξει, μάλιστα, αναφέρει στο πόρισμά του: «Στη σοβαρή αυτή παράλειψη κατά την εκτέλεση του ανακριτικού του έργου υπέπεσε από πρόθεση ο εγκαλούμενος προκειμένου και αν ακόμη εξεδίδετο ο Μιχαήλ Χριστοφοράκος στην Ελλάδα για την απάτη κατά τη σύναψη της σύμβασης C4I, να μη μπορεί να δικασθεί για τις αξιόποινες πράξεις της τριετίας 2004-2007, αφού δεν θα είχε εκδοθεί και γι’ αυτές».
Στον κ. Ζαγοριανό αποδίδεται ευθέως πρόθεση και σκοπιμότητα να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του Μιχ. Χριστοφοράκου και μάλιστα με την απαξιωτική για έναν ανακριτή αναφορά ότι με τις πράξεις του έβλαψε το δημόσιο συμφέρον. Από το πόρισμα, επί λέξει: «Την παράβαση του υπηρεσιακού του καθήκοντος τέλεσε ο εγκαλούμενος προκειμένου να βλάψει τα έννομα συμφέροντα του ελληνικού Δημοσίου και να ωφελήσει τον Μιχ. Χριστοφοράκο πολλαπλώς και κυρίως με το να μη λογοδοτήσει αυτός εκδιδόμενος στη χώρα, ενώπιον της ελληνικής Δικαιοσύνης, για τις παράνομες κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις, δωροδοκίες κ.λπ.».
Και βέβαια, δεν είναι το μόνο που καταγράφεται στο πόρισμα για τον πειθαρχικό έλεγχο του έως πρότινος ανακριτή για το σκάνδαλο της Siemens, καθώς πολυσέλιδες είναι οι αναφορές και σε άλλες παρατυπίες κατά τη διάρκεια του ανακριτικού του έργου. Εμφαση δίδεται κυρίως στο γεγονός ότι αρνήθηκε πεισματικά και επιμόνως, όπως αναφέρεται, κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου, να δώσει τη δυνατότητα σε κατηγορουμένους στην υπόθεση να λάβουν γνώση της δικογραφίας πριν απολογηθούν.
«Καθίσταται σαφές», σημειώνει ο κ. Παπανικολάου, «ότι ο εγκαλούμενος δικαστικός λειτουργός με πρόθεση παρέβη κατά συρροήν τα καθήκοντά του ως ανακριτού με σκοπό να βλάψει τα υπερασπιστικά δικαιώματα τριών κατηγορουμένων και πράγματι τα έβλαψε, αφού τους στέρησε το δικαίωμα ακώλυτης και αδιατάρακτης απολογίας...».
Κι ως να μην έφθανε αυτό, κατά τον κ. Παπανικολάου, αυτές τις παρανομες πράξεις του ανακριτή επικαλέστηκε στη συνέχεια ενώπιον των γερμανικών δικαστικών αρχών ο ίδιος ο Χριστοφοράκος για να πείσει ότι στην Ελλάδα δεν μπορεί να διασφαλισθεί το δικαίωμά του για δίκαιη δίκη. «Οι ως άνω έκδηλες συμπεριφορές του εγκαλουμένου ανακριτή», αναφέρει επί λέξει, «που παραβίασε συστηματικά τα δικαιώματα κατηγορουμένων, προβλήθηκαν από άλλον κατηγορούμενο της ίδιας υπόθεσης –τον Μιχ. Χριστοφοράκο– ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας προς απόδειξη του ισχυρισμού του ότι στην Ελλάδα δεν θα τύχει δίκαιης δίκης....»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου